Historiae Animalium Epitome

Aristophanes of Byzantium

Aristophanes of Byzantium. Excerptorum Constantini De Natura Animalium Duo Aristophanis Historiae Animalium Epitome subiunctis Aeliani Timothei aliorumque eclogis (Supplementum Aristotelicum, Volume 2). Lampros, Spyridon Paulou, editor. Berlin: Reimer, 1885

(618) Ἵππος εἰ τυγχάνει κηδεμονίας ἀμείβεται τὸν εὐεργέτην εὐνοίᾳ τε καὶ φιλίᾳ. καὶ ὁποῖος μὲν ἦν ὁ Βουκέφαλος εἰς Ἀλέξανδρον διαρρεῖ πανταχόσε ὁ λόγος, καὶ οὔ μοι λέγειν αὐτὸν ἥδιόν ἐστι. καὶ τὸν Ἀντόχου δὲ ἵππον τὸν τιμωρήσαντα τῷ δεσπότῃ καὶ ἀποκτείναντα | τὸν Γαλάτην [*](f. 386r) ὅσπερ οὖν ἀπέσφαξε τὸν Ἀντίοχον ἐν τῇ μάχη (ὄνομα δὲ τῶ Γαλάτῃ Κεντοαράτης ἦν) ἐῶ καὶ τοῦτον. Σωκλῆς δὲ ἄρα (οὐ γάρ τί που πολλοὶ τόνδε μοι δοκοῦσιν ἐγνωκέναι) Ἀθηναῖος μὲν ἦν, καλὸς δὲ καὶ ἐδόκει καὶ ἐπεφύκει. οὗτος οὖν ἐπρίατο ἵππον ὡραῖον μὲν καὶ αὐτόν, ἐρωτικὸν δὲ ἰσχυρῶς καὶ οἷον σοφώτερον ἢ κατὰ τοὺς ἄλλους ὁρᾶν ἵππους. οὐκοῦν ἐρᾷ τοῦ δεσπότου δριμύτατα, καὶ προσιόντος ἐφριμάττετο καὶ ἐπικροτοῦντος ἐφρυάττετο, καὶ ἀναβαίνοντος ἑαυτὸν παρεῖχεν εὐπειθῆ, καὶ παρεστῶτος κατὰ πρόσωπον ὁ δὲ ὑγρὸν ἑώρα. καὶ ταῦτα μὲν ἐρωτικὰ ὄντα ἤδη ὅμως τερπνὰ ἐδόκει· ἐπεὶ δὲ ἧν ὥς τι καὶ δρασείων εἰς τὸ μειράκιον προπετέστερος, καὶ διέρρει λόγος ὑπὲρ ἀμφοῖν ἀτοπώτερος, ὁ Σωκλῆς οὐκ ἐνεγκῶν τὸ ἀπόφημον, ὡς ἐραστὴν ἀκόλαστον μισήσας ἀπημπόλησε τὸν ἵππον. ὁ δὲ οὐ φέρων τὴν ἐρημίαν τὴν ἀπὸ τοῦ καλοῦ, ἑαυτὸν τοῦ ζῆν ἀπήλλαξε λιμῷ βιαιοτάτῳ.

(619) Μήτηρ δὲ ἄρα καὶ ἡ θήλεια ἵππος ἀγαθὴ ἦν καὶ τοῦ πώλου τοῦ ἐξ αὐτῆς μεμνῆσθαι δεινή. ὅπερ οὖν κατεγνωκὼς Δαρεῖος ὁ κάτω εἶτα μέντοι ἐπήγετο ἐς τὰς μάχας ἐξ δίνων ἵππους τὰ βρέφηη καταλιπούσας οἴκοι. τρέφονται δὲ καὶ ὀρφανοὶ μητέρων οἱ πῶλοι γάλακτι ξένῳ, ὥσπερ οὖν καὶ οἱ ἄνθρωποι. οὐκοῦν ὅτε ἡ τροπὴ τῆς μάχης τῆς κατὰ τὸν Ἰσσὸν τὰ Περσῶν πιέζειν ὑπήρξατο, καὶ ἐνικᾶτο Δαρεῖος, ἵππον ἀνέβη [*](4 οἱ ἵπποι] Ael. nat. anim. ΙV 50 (p.103,23—29 Herch.) 8 ἵππος] Ael. l. c. VI 44 (p. 159,10—32 Herch.) 25 μήτηρ] Ael. l. c. VI 48 (p.160,28—161,7 Herch.)) [*](1 διαταῦτοι τοι D 3 αὐτοὺς Ael.: αὐτὰς D 3 et 5 ἀπείην D 4 ἐπεὶ Ael.: ἐπί D 4 Μίκωνα rest. Meursius τὸ ζῷον τοῦτο Ael. 7 δὲ ἐς D: δ᾿ οὖν ἐς Ael. 8 τυγχάνοι Hercher 9 Βουκέφαλος D cum vulg. Ael.: Βουχεράλας ex Medie. edit. Ael. 11 τὸν Γαλάτην ὅσπερ οὖν scripsi ex Ael. pro corrosis in D 12, 13 Γαλάτη Κεντοαράτης ἦν ἐῶ scripsi ex Aeliano: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .᾿ ῶ centera corrosa D 13 14 τί που πολλοὶ τόνδε μοι δοκοῦσιν Ael.: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . οκοῦ . . . cetera corrosa D 14, 15 ἐδόκει καὶ ἐπεφύκει rescripsi pro corrosis ex Aeliano 15 ἐπρίατο Ael.: ἐπιπρπατο D 15, 16 αὑτόν, ἐρωτικὸν δὲ ἰσχυρῶς Ael.: αὐτὸ . . . . . . . . . . . . . .  χυρῶς cetera corrosa D 16 ὁρᾶν eiecit Hercher ἵππους οὐκοῦν ἐρᾷ Ael.: . . . . . . . . . . ᾶ cetera corrosa D 17. 18 ἐπικροτοῦντος corrosam in D 18 εὐπειθῆ, καὶ Ael.: εὐπ . . . . . . . . . cetera corrosa D 20 δρασίων D 22 ἀπεμπόλησε D)

152
θῆλυν, φυγῆς δεόμενος καὶ σωτηρίας ὠκίστης. ἡ δὲ ἄρα τοῦ καταλειφθέντος μνήμῃ, ὡς εἶχεν ἐπιθυμίας καὶ ποδῶν, τὸν δεσπότην ὑμνεῖται τῆς ἀκμῆς τῶν ἐπικειμένων κινδύνων ἐξαρπάσαι.