Historiae Animalium Epitome

(504) Λέγει δὲ Ἀπίων, εἰ μὴ τερατεύεται, ἐλάφους νεφροὺς | τέσσαρας [*](f. 377r) ἔχειν κατά τινας τόπους.

(505) τετράκερων δὲ ἔλαφον Νικοκρέων ὁ Κόπριος ἔσχε, καὶ ἀνέθηκε Ποθοῖ καὶ ὑπέγραψε

(506) Αἰτίαν δὲ ὁ αὐτὸς λέγει τοῖς ἐλάφοι⟨ς τ⟩ῆς τῶν κεράτων ἀναφύσεως ἐκείνην εἶναι. ἡ γαστὴρ αὐτοῖς ὡς ἔστι θερ⟨μοτάτη ὁμο⟩λογεῖ, καὶ τὰς φλέβας δὲ αὐτῶν τὰς διὰ τοῦ σώματος πεφ⟨υκυίας⟩ παντὸς ἀραιοτάτας λέγει καὶ τὸ ὀστέον τὸ κατειληφὸς τὸν ἐγκέ ⟨φαλον⟩ λεπτότατον εἶναι καὶ ὑμενῶδες καὶ ἀραιόν, φλέβας τε ἐντεῦθεν καὶ ἐς ἄκραν τὴν κεφαλὴν ὑπανίσχειν παχυτάτας. τὴν γοῦν τροφὴν καὶ ταύτης γε τὸ γονιμώτατον ὤκιστα ἀναδίδοσθαι. καὶ ἡ μὲν πιμελὴ αὐτοῖς ἔξωθέν φησι περιχεῖται, ἡ δὲ ἰσχὺς τῆς τροφῆς ἐς τὴν κεφαλὴν διὰ τῶν φλεβῶν ἀναθόρνυται. ἔνθεν οὖν τὰ κέρατα ἐκφύεσθαι διὰ πολλῆς ἐπαρδόμενα τῆς ἰκμάδος. συνεχὴς οὖν οὖσα ἐπιρρέουσά τε ἐξωθεῖ τὰ πρότερα. καὶ τὸ μὲν ὑπερίσχον ὑγρὸν ἔξω τοῦ σώματος σκληρὸν γίνεται, πηγνύντος αὐτὸ καὶ κερατοῦντος τοῦ ἀέρος, τὸ δὲ ἔνδον ἔτι μεμυκὸς ἁπαλόν ἐστι. καὶ τὸ μὲν σκληρύνεται ὑπὸ τῆς ἔξωθεν ψύξεως, τὸ δὲ ἁπαλὸν μένει ὑπὸ τῆς ἔνδον ἀλέας. οὐκοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου κέρατος τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ, θλίβοντος τοῦ ἔνδον καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ ὀδυνῶντος καὶ σφύζοντος, ὥσπερ οὖν ἐπειγομένου τεχθῆναι καὶ προελθεῖν. ἡ γάρ τοι ἰκμὰς πηγνυμένη καὶ ὑπανατέλλουσα ἀτρεμεῖν ἀδύνατός ἐστι· δύναται γὰρ καὶ αὐτὴ σκληρὰ καὶ ἐπωθεῖται τοῖς προτέροις. καὶ τὰ μὲν πλείω ἐκθλίῷβονται ὑπὸ τῆς ἰσχύος [*](1 τῷ Πτολεμαίῳ] Ael. nat. anim. XI 25 (p.284,3—7 Herch.) 5 λέγει] Ael. l. c. XI 40 (p. 290,17—19 Herch.) 6 τετράκερων] Ael. l. c. XI 40 (p. 290, 24—28 Herch.) 10 αἰτίαν] Ael. 1. c. XII 18 (p. 301,20—302,16 Herch.)) [*](1 τῷ Ael.: ῶ omissione rubricatoris D 2 ἐλάφου D Ael.: ἐλέφαντος Gronovius, Hercher ἐνετράψη Ael.: ἀνετράφη D 4 ἐλάφους D: ἐλέφαντας Ael. 5 ἐλάφους D: καὶ ἐλάφους Ael. 5. 6 τέτταρας Ael. 6 Νικοκρέων Ael.: . . . . κρέων cetera blattis corrosa D 8 σῆς ἕνεκεν Ael.: σ. . . . .κε. cetera corrosa D 9 ἕλε Ael.: ἔ. . cetera corrosa D τετράκερων Ael.: τετ . . . . ρατον cetera corrosa D 10 ὁ addidi ex Ael. τῆς τῶν Ael.: τῆ. . ῶν cetera corrosa D 11 θερμοτάτη ὁμολογεῖ Ael.: θερ . . . . . . . . . λογεῖ cetera corrosa D 12 πεφυκυίας Ael.: πεφ. . . . . . cetera corrosa D 13 ὀστοῦν Hercher ἐγκέφαλον Ael.: ἐγκέ . . . . . cetera corrosa D 15 γε Ael.: τὲ D 19 ἐξωθεῖ τὰ πρότερα Ael.: ἐξωθεῖται προτέρα D 23 πρεσβύτερον Ael.: πρεσβύτατον D 24 ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος Ael.: ἄνωθεν τοῦτο ἀνθέλκοντος D ὀδυνῶντος D Ael.: οἰδάνοντος Pauw 26 δύναται D codd. Ael.: γίνεται Gesnerus γὰρ D Ael.: δὲ Hercher αὐτὴ Ael.: αὐτὸ D 27 ἐκθλίβονται D Ael.: ἐκθλίβεται Hercher?)

(507) Ἐκ τοῦ Tιμοθέου. Οὐχ ἀπλοῦν οὐδὲ ἐλεόθερον ἔοικεν εἶναι τῇ ἐλάφῳ τὸ ἦθος. ἡνίκα γὰρ ἀποθέσθαι τὰ κέρατα βουληθείη, εἰς ἐρήμους ἔρχεται τόπους καὶ τὸ δεξιὸν ἀποκρύπτει κέρας, τῆς ἐκεῖθεν ὥσπερ. [*](f. 377v) ὠψείας βασκαίνουσα τοῖς ἀνθρώποις. ἔστι γὰρ αὐτοῖς συμφορώτατον ὅτι τε τοῖς ἰοβόλοις ἀντιπαθεῖ καὶ ὅτι συναίρεται ταῖς κυούσαις πραὐν τε αὐταῖς τὰς ὧδῖνας καὶ τὸ ἔμβρυον ῥᾷον ὑπεξάγειν παρασκευάζον. ώς δὲ καὶ ἕλμινθας ψωχόμενον ἀναιρεῖ σὺν ὕδατι θερμῷ προσληφθὲν ὡς καὶ αὐτὰς οὔσας ὀφιώδεις τὸ γένος. καθαίρει δὲ καὶ ὀδόντων ῥύπον, καὶ ἵπποις ἔστιν ὅπου λυσιτελεῖ. ἄκεροι δὲ αὐτῶν αἱ θήλειαι, ὥστε ἀνάληθες εἶναι τὸ τοῦ Πινδάρου χρυσόκερων’ εἰπόντος τὸν Ἡρακλέα θήλειαν’ ἐνεγκεῖν ἔλαφον, εἰ μὴ τέρας ἄντικρυς ἧν τὸ τοιοῦτον.

(508) ὁ δ’ ἐν Ἀραχώτας ἱππέλαφος, οἳ παρὰ τὰς ἐσχάτας εἰσι τῆς Λιβύης, ὁ πόλος μὲν τὴν τρίχά, κεράτων δὲ ἄγονος, οὐ γνήσιόν τι γένος ἐλάφων ἐστίν, ἀλλ’ ἄτοπον καὶ συγκεκραμένον, ὡς ἂν ἀφ’ ἵππου τε καὶ ἐλάφου, καθάπερ ἔχει καὶ τοὔνομα, συνελθών.

(509) ἀνάληθες δὲ καὶ τὸ τὰ κέρατα τὸν ἔλαφον ἀποβάλλειν ἐκτμηθέντα τοὺς ὄρχεις.

(510) γίνεσθαι δὲ αὐτόν φασιν ἀγαθὸν τοὺς δφθαλμοὸς τῆς ἐχίδνης ἐδηδοκότα.

(511) ἔλαφος μὲν οδν θήλεια τὰ τέκνα παραλαβοῦσα ἐπὶ κρημνοὺς ἂγει καὶ τόπους ἀνάντεις, καὶ γυμνάζει αὐτὰ πρὸς δρόμον, καὶ ἱδρώτων ἡδέως αὐτοῖς κοινωνεῖ, καὶ πονουμένοις παρ’ ἕκαστα συναθλεῖ.

(512) ἁλίσκεται δὲ οὐκ αὐλοῖς μόνον ἔλαφος, ἀλλὰ καὶ τέχναις ἄλλαις τὴν πλάνην ὑφισταμένη. καὶ γάρ τις ἀνὴρ κλάδοις ὅσοι κομῶσιν ἄρτι τοῖς φύλλοις περισκεπὴς γενόμενος καὶ νομιζόμενος εἶναι δένδρον τόξον ἐπὶ χεῖρας ἔχει ἐντεταμένον, ἡ δὲ ὡς ὄντι τῷ δοκοῦντι προσσχοῦσα τῶν φύλλων μεταλαβεῖν ἔρχεται, καὶ οὕτω πικρῶς ἀγρεύεται πληγεῖσα τῷ βέλει.

(513) διωκομένη γε μὴν ἔλαφος, εἰ πρὸς ὕδωρ ἐμβάψει τοὺς πόδας, ἀνῆκεν αὐτοὺς τοῦ μόχθου καὶ ὡς ἂν ἀκραφνεῖς ἔχουσα [*](5 ἡνίκα] cf.Ael.nat.anim.ΙΙΙ 17 (p.66.19—22 Herch.) Arist. mirab. ause. 75 ρ.335b 27 ef. §438 p.127,10 13 Πινδάρου] Pind.Olymp.351 χρυσόκερων ἔλαφον θήλειαν ἄξονθ’ 14 ὁ δ’ ἐν] haec ut proximae §§ e Timotheo continuatae videntur 15 ἑππέ- λαφος] cf. Arist.hist.anim.B1 p.498b31—429a9 18 ἀνάληθες] cf.Arist.1. c.1 48 p. 332a 10) [*](2 ῥώμης D Ael.: ῥύμης Gesnerus ἀπήραξε D 2.3 ἐξόλισθε D 4 ‘0υχ’ D 6 τόπους scripsi: τόπ... cetera blatis corrosa D 7 ὡψελείας scripsi: ὡψ..είας cetera corrosa D 7. 8 ὅτι τε scripsi: ὅτ ... cetera corrosa D 8 ποαῦνόν τε scripsi: πραὺν . . τὲ cetera corrosa D 9 ὠδῖνας scripsi: ὀδύνας D παρασκευάζον scripsi: παρα . . . . άζον cetera corrosa D 10 ἔλμιθας D ψωχέμενον scripsi: ψυχόμενον D θερμῷ προσληφθὲν scripsi: θερ . . . ροσληφθὲν cetera corrosa D 11 καὶ (post δὲ) restitui blattis deletum in D ἔπποες suspectum videtur 12 ἐνάληθες coniunxi: ἂν ἀληθὲς 3 15 οἵ] οἱ D Λιβύης mirus Timothei error 19 ἀγκθὸν sanum? 27 προσσχοῦσα] προσχοῦσα D 29 αὐτοὺς seripsi: αὐτὰς D)

(514) ταύτης ὁ μυελὸς ἤπιον ἐν νόσοις ἐστὶ φάρμακον, τὸ δάκρυον δὲ καὶ λειότερόν τι χρῆμά ἐστιν, ἀφ’ σὖπερ ἡ λεγομένη χαλβάνη γίνεται ἣ πολλαῖς ἀνθρώπων | ἐπήμυνε νόσοις.

(515) ἐν ὄρει  [*](f. 378r) δὲ ὑποθεὶς ἐλάφου δοράν, ἀλύπως ὑπνώσεις μηδὲν τῶν ἰοβόλων ἐπιστρεφόμενος.

(516) καὶ τοῦτο δὲ ἀκοῦσαί φησιν ὡς ᾠοῦ λέπυρον ἀλεκτορίδος ἄρτι τὸν ν --- ἀπολειψάσης εἴ τις ἐπιμελῶς ἀκουσ --- ἐπιτρίψει τῷ ὄφει θᾶττον αὐτὸν ἴδῃ διατεινόμενον καὶ ἐκλείποντα.

(517) εἰσὶ δὲ πολλὰ τῶν ἐλάφων εἴδη καὶ πολυώνυμα· καλεῖσθαι γὰρ τὰς μὲν --- ερκηδίας, τὰς δὲ ἰόρκους κεμάδας τε ἄλλας καὶ νεβροὺς καὶ δορκάδας.

(518) Αἰλιανοῦ. Ὅτι τὰ ἐν Ἰνδοῖς πρόβατα οὐρὰς πήχεως λέγει Κτησίας ἔχειν.

(519) ὄϊς μέντοι ἀβυδινὰς οὐκ ὄψει ποτὲ λευκάς, ἀλλὰ μελαίνας.

(520) ἡ δὲ αἲξ τὴν τοῦ πνεύματος εἰσροὴν καὶ διὰ τῶν ὤτων ἔχει. ἀναπνεῖ γὰρ καὶ δι’ αὐτῶν, καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχηλῶν ἐστιν.

(521) αἶγες δὲ Κεφαλληνίδες οὐ πίνουσιν ὅλως καὶ ὅλους μῆνας ἕξ,

(522) αἱ δὲ Αἰγύπτιαι αἶγες ἑκάστη πέντε ἀποτίκτει, καὶ αἱ πλεῖσται αὐτῶν δίδυμα. λέγουσι γὰρ τὸ τοῦ Νείλου πόμα γονιμώτατον εἶναι, κἀντεῦθεν οἱ φιλόκαλοι τῶν νομέων ὕδωρ ἐκ τοῦ Νείλου ταῖς ἑαυτῶν ἀγέλαις ἄγειν μηχανῶνται καὶ μάλιστα ταῖς στερίφαις.

(523) καὶ λιμοῦ δὲ μέλλοντος ἐπιδημεῖν αἰσθητικῶς ἔχουσιν αἶγες.