Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. [ desunt duo fere versus
  2. [. . .] ιτωι μη [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  3. κ(ατά)ρ]ρους. * * [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  4. [Ἡρ]ακλεόδω[ρος [. . . . . . . . . . . . . . . .]
  5. [. .] ενομεν [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  6. τ]ὴν αὐτ[ὴν . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  7. [.] δύο εἰπον[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  8. [. . .]ς παρα [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]
  9. [. .] εν ὅταν [. . . . . . . . . . . . . . . .]
  10. [τ]ὸ σῶμα ὑγ[ιαίνει. . . . . . .. . . . .. . . . . . . . . ]
  11. τως νόσοι [. . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  12. ται τὰ σώμα[τα. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  13. ρα[.]προσενεχ[θέντα (?) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  14. πλ[ή]θη, ἀλ(λὰ) αἶσ]περ [. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . .]
  15. καὶ τὰς νόσ[ους . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δυσ.]
  16. κρ[ό]τως ἐχ[ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  17. μετρίαν νόσο[ν . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  18. καὶ κατάψυξιν [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]
  19. Ἠρόδικος δὲ [ὀ Σηλυμβριανὸς
    20. [*](IX 20] HIPPOCRATES q. f. Epidem. VI 3,18 [V 302 L.]: Ἡρόδικος τοὺς πυρεταίνοντας ἔκτεινε δρόμοισι, πάλῃσι πολλῇσι, πυπίῃσι. κακόν. τὸ πυρετῶδες πολέμιον Πάλῃσι περίοδοι δρόμοισιν, ἀνατρίψει. πόνος πόνῳ. GALENUS in h. Ι. [XVII B99K.]: καὶ Πλάτων μὲν μέμνηται τοῦ Ἡροδίκου ὡς πολλοῖς περιπάτοις χρωμένου. τίνος γὲ νῦν Ἡροδίκου μνημονεύει [Hippocrates], πότερον τοῦ Λεοντίνου [an Cnidii ? cf. supra IV 40, Gal. VII 701] ἢ τοῦ Σηλυβριανοῦ περιττὸν ζητεῖν. Plato Rep. III 406 A — C: καὶ μὲν δή, ἔφη, ἄτοπόν γε τὸ πῶμα οὕτως ἔχοντι. Οὔκ, εὶ γ' ἐννοεῖς, εἶπον, ὅτι τῇ παιδαγωγικῇ τῶν νοσημάτων ταύτῃ τῇ νῦν ἐατρικῇ πρὸ τοῦ Ἁσκληπιάδαι οὐκ ἀχρῶντο, ὥς φασι, πρὶν Ἡρόδικον γεωέσθαι. Ἡρόδικος δὲ παικοτρίβης ὥν καὶ βοσώδης γενόμενος, μίξας γυμναστικὴν ἰατρικῇ, ἀπέκναισε πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα ἑαυτόν, ἔπειτ' ἄλλους ὕστερον πολλούς. πῇ δή; ἔφη. Μακρόν, ἦν δ'ἐγώ, τὸν θάνατον αὑτῷ ποιήσας. παρακολουθῶν γὰρ τῷ νοσήματι θανασίμῳ ὄντι οὔτε ἰάσασθαι, οἶμαι, οἶός τ’ ἦν ἑαυτόν, ἐν ἀσχολίᾳ τε πάντων ἐατρευόμενος διὰ βίου ἔζη ἀποκναιόμενος, εἴ τι τῆς εἰωθυίας διαίτης ἐκἠνέγκατο. δυσθανατῶν δὶ ὑπὸ σοφίας εἰς γῆρας ἀφίκετο. Καλὸν ἄρα τὸ γέρας, ἔφη, τῆς τέχνης ἠωέγκατο. Οἶον εἰκός, ἦν δ' ἐγώ, τὸν μὴ εἰδότα, ὅτι Ἁσκληπιὸς οὐκ ἀγνοίᾳ οὐδὶ ἀπειρίᾳ τούτου τοῦ εἴδους τῆς ἐατρικῆς τοῖς ἐκγόνοις οὐ κατέδειξεν αὐτό, ἀλλ' εἰδὼς ὅτι πᾶσι τοῖς εὐνομουμένοις ἔργον τι ἑκάστῳ ἐν τῇ πόλει προστέτακται, ὅ ἀναγκαῖον ἐργάζεσθαι, καὶ οὐδενὶ σχολὴ διὰ βίου κάμνειν ἐατρευομένῳ. [cf. Schol. ad h. 1.]. Prot. 316 D: ἐγὼ δὲ τὴν σοφιστικὴν τέχνην φημὶ μὲν εἶναι παλαιάν, τοὺς δὲ μεταχειριζομένους αὐτὴν . . . πρόσχημα ποιῆσαι καὶ προκαλύπτεσθαι, τοὺς μὲν ποίσιν, οἶον Ὅμηρόν τε καὶ Ἡσίοδον . . . ἐνίους δέ τινας ᾕσθημαι καὶ γυμναστικήν, οἶον Ἴκκος τε ὁ Ταραντῖνος καὶ καὶ ὁ νῦν ἔτι ὤν οὐδενὸς σοφιστὴς Ἡρόδικος ὁ Σηλυμβριανός, τὸ δὲ ἀρχαῖον Μεγαρεύς. Phaedr. 227 D: ἔγωγ' οὖν οὕτως ἐπιτεθύμηκα ἀκοῦσαι, ὥστ' ἐὰν βαδίζων ποιῇ τὸν περίπατον Μεγαράδε, καὶ κατὰ Ἡρόδικον προσβὰς τῷ τείχει πάλιν ἀπίῃς, οὐ μή σου ὐπολειφθῶ. Aristoteles Rhet. A 5. Β4: πολλοὶ γὰρ ὑγιαίνουσιν ὥσπερ Ἡρόδικος λέγεται, οὕς οὐδεὶ οὐδεὶς ἄν εὐδαιμονίσειε ὑγιείας διὰ τὸ πάντων ἀπέχεσθαι τῶν ἀνθρωπίνων ἤ τῶν πλείστων. cf. Plin. N. 11. XXIX 4.)[*](IX 1-19] dextra pars periit 6 γενομεν- K 7 K 11 K 13 Κ 15 K αις vel οις vel εις superscr. P 16. 17 K 18 vel μετριον P 20 ηροδικοσ, non προδικοσ P )
    15
    [*](IX)
  20. τὰς νόσους [γί(νεσθαι) ἀπὸ τῆς διαίτης·