Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. τῶν [ἰα]τρῶν· παρὰ φύσιν τε τὴν εἰς
  2. ὅτι αὗται [μ(ὲν)] ἐν [ἡμ]ῖν γί(νονται) αἱ νόσοι
  3. φλεγμασίας. τάδε γ(ὰρ) ἐκτὸς [. . . . . . . . . . . ]
  4. πόνων ὑπερμέτρ[ων], κ(ατα)ψύξεως, [θερμότητος.]
  5. παρά τε τὴν τῆς χολῆς καὶ τοῦ φ[λέγματος]
  6. κατάψυξιν ἢ θερμ[ό]τη[τ]α π[ερ]ιγί(νεσθαι) [τὰς
  7. σους. * * ἀλ(λὰ) γ(ὰρ) ἔτι φ(ησὶν ‘Ιπποκράτης [γί(νεσθαι)
    8. [*](VI 32 αναθυ in mrg. suppl. P 34 K νόσοι ex φυ corr. P; fortasse omisit διάφοροι ante νόσοι 40. 41 K 43 K 45 incerta supplementa)[*](VII 6 extremae litterae servantur in marg. col. VIII, itemque v. 7. 18. 21 7 φλέγματος veri similiter K. ego dispexi ειλ. υατος 8 fortasse κ(ατὰ) τὴν δόξαν 9 K 10 αὗται—ἡμῖν incerta. nam pars superior lacuna hausta 11 εκτοσ vel ειστοσ (εἰς τὸ σῶμα) P. sententia incerta velut τάδε γὰρ ἐκτὸς γί(νεσθαι) π(αρὰ) φύσιν 12 υπερμετρου spatio magis convenire putatK; ego illud teneo 13—16K)
    11
    [*](VII)
  8. νόσους ἢ ἀπὸ τοῦ πνεύματος ἢ [ἀπὸ τ(ῶν)
  9. τημάτ(ων), καὶ τούτ[ων τὴν] ὑποτύ[πωσιν δοκεῖ ο(ὕτως)]
  10. ἐκτίθεσθαι· ὅταν μ(ὲν) γ(άρ), φ(ησίν), ὑπὸ [τῆς]
  11. νόσου πολλοὶ ἁλίσκωνται [ἅμα,
  12. αἰτίας ἀναθέσθαι [δεῖ] τῶι ἀέρι· παρὰ
  13. τοῦτ[ο]ν γί(νεται) ἡ αὐτὴ νόσος. * * ὅταν μ(έν)τοι π]ολλὰ
  14. εἴδη καὶ ποικίλα γί(νηται) νόσων, [αἴ(τια), φ(ησίν),
  15. τέον τὰ διαιτήματα, οὐχ ὑριῶ [s ποι-]
  16. ούμενος τὴν ἐπιχείρησιν. ἐν[ίοτε γ(ὰρ)]
  17. τὸ αὐτὸ αἴ(τιον) πολλῶν καὶ ποικίλπ[ων]
  18. νοσημάτ(ων) γίνεται· κ(ατα)σκευσατικὸν γ(άρ)-]
  19. τοι πλῆθος καὶ πυρετοῦ καὶ πλευ[ρίτι-]
  20. δος καὶ ἐπιληψίας (ἐστίν), ὅπ[ε]ρ κ(ατὰ)