Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. καὶ τὰ πάθη κατὰ τὰς τ(ῶν) ὑγροτήτ(ων) ις.
  2. καὶ παρὰ τοὺς τόπους δὲ διάφορα
  3. ἔσται τὰ πάθη· ἐὰν μ(ὲν) λόγου εἵνεκα
  4. ἐπὶ κεφαλὴν οἰσθῇ ἡ πικρὰ ὑγρότης,
  5. τἀτὸ γενήσεται πάθος, * ἐὰν δὲ
  6. νῦν μ(ὲν) ἡ πικρᾶ [της] εἰς τὴv
  7. ἐνεχθῇ, νῦν δὲ ἡ ὀξεῖα, γεν[ή]σεται
  8. διαλλάσσοντα τὰ πάθη. * ἀλ(λὰ) γ(ὰρ) καὶ πάρ’ αὐτοὺς
  9. [τοὺς] τόπους γενήσεται
    10. [*](IV 42. 43 K)[*](V 4 μὴ] supplendum videtur ex v. 38 δεόντως γίνεσθαι τὴν πέψιν λεπί i. e. λεπτων P 6 ἀκεινητήσαντες K 15 παρὰ K 16 απογεννεσθαι P 20 γενήσεσθαι] cf. v. 25. 27. 29 21 κράσεις K 25 τατο P cf. Henn. Ι. c. 411 1 26 πικροτης expuactis της et correcta ο in α P 27 K 29 τους ex την γ(αρ) correxit superscripto τους P)
    8
    [*](V)
  10. τὰ πάθη, ὅταv διάφοροι ὦσιν, ἐφ’ οὓς ἡ ἐπιφορά·
  11. πρὰ γ(ὰρ) τὸ ἐπὶ κεφαλὴν ἢ ἐπὶ ἧπαρ
  12. ἢ σπλῆνα φέρεσθαι τὰς ὑγρότητας
  13. διαφέροντα ἀποτελεσθήσεται τὰ πάθη.
  14. καὶ ἐν τούτοις ἡ τοῦ ‘Ηροδίκου δόξα.
  15. ‘Ιπποκράτης δέ φ(ησιν) αἰ(τίας) (εἶναι) τῆς νόσου
  16. φύσας, καθὼς διείληφεν περὶ αὐτοῦ
  17. ’Αριστοτέλης. * ὁ γὰρ ‘Ιπποκράτης λέγει
  18. τὰς νόσους ἀποτελεῖσθαι κ(ατὰ) λ(όγον)
  19. τοιουῦτον· ἢ παρὰ τὸ πλῆθος τῶν
  20. προσφερομέν(ων) ἢ παρὰ τὴν ποικιλίαν