Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. παραπλησίων φανερόν, ὡς τὰ μ(ὲν) [ἄ]λλα τὰ
    2. [*](XXXVI 56 ex ενημιν corr. ut videtur P 57 xaiaTtovTj potius quam κατατωντι P (etiam K); cf. Index 58 καπν΄ vel τανύ P. de capno sive capnio (fumaria) cf. Dioscorides IV 18 p. 599 Sp.] τούτου ὁ χυλὸς δριμὺς ὁξυδερκὴς δακρύων ἀγωγός. Galen. XII 8 XXXVII 1 fe ὅτε μἐν]. τεν vel . ταν P 3 ουμον ο etiam ε vel ) P 5 αἰτίας compendio perspicuo, sed dubito an otiose scripserit P cf. v. 29 9 K 10 cf. V. 23 13 παντος sic P; cf. Index καθαρτικὸν] κ superscripto compendium quodlibet notavit P 14. 15 K 16 κ γ' αλλεισι vel κ΄ τ ελδεισι P (verbum non est ἕλκει vel ἀρκεῖ). ἐλατήριον ex cucumeris succo factum cf. Dioscor. IV 1. 52 Ρ. 635 Spr. qui et foliorum et radicis succum (et huius in sesquiobolos) utilem dicit. inde σικύου vel σικύου ἀγρίου latere conicias 17 extr. K 18 καθαίρειν] vix opus est δύναται, quod auditur ex v. 15; cf. 22 λευκὸς K 19 spatium capit αμ non αμμ, quae vulgaris sed falsa est scriptio. de re cf. Gal. IV 760. Oribas. II 108, 12. 123, 1. IV 596, 18 omnino Arist. Probl. A 41. 864 a 3 20—22 K)
    70
    [*](XXXVII)
  2. κείμενα ἕν τι Suvatai, τὸ Ss ἐ[λα]τήριον
  3. πολλά. ἀλ(λὰ) γ(ὰρ) xal ICtoOsv iTrtxiOljxsvov τἀτὰ
  4. δύναται. ἀναληφθέν τε xal ἀπὸ ῥιν[(ῶν)] ἢ καὶ ἐπιτεθὲν
  5. ἐπὶ ἐπὶ τ(ῶν) νηπίων ὁμφα]λοὺς ὁ[τὲ] μ(ὲν) ἄνω
  6. καθαίρει ὁτὲ δὲ κάτω, καὶ ν[ῦν μ(ὲν) χο]λώδη, νῦν
  7. δὲ ὑδατώδη. τίνος γι[νομένου; δ]ῆλον ὅτι
  8. τῆς δυνάμεως τῆς [κατὰ] ταῦ[τα
  9. ἄχρι τ(ῶν) ὐγρῶν τούτ(ων) δ[ιὰ τ(ῶν) λό]γωι θεωρητῶν πόρ[ω]ν.
  10. καὶ μὴν καὶ ὁ λευκὸς ἑλλέβορος ἀ]ποθυμιώμενος
  11. γυναιξὶ ἀγωγὸς γί(νεται) τ(ῶν) καταμηνίων διὰ τὴν
  12. αὐτὴν αἱ(τίαν). * * εἶ[τα] καὶ οἱ εἰλυ[σπώ]μενοι καὶ κατα[λε]λυ[ο]μένας
  13. ἔχοντε[ς τ]ὰς δυνάμεις
  14. ῥώννυνται ταύτας οσ[ . . .] ἄρτ(ων)[. . .] ὀδμαί * κἀ[νταῦ]θά
  15. φησιν, ὡς λόγος ἔχει, Δημόκριτον [ἀσιτ]ήσαν[τ]α
  16. τέσσαρας ἡμέρας πρὸς τῶι ἀνα[ιρ]εῖσθαι γί(νεσθαι)
  17. καὶ αὐτὸν παρακλ[η]θέντα π(ρός) τιν(ων) γυναικ(ῶν)
  18. ἐπιμεῖναι ἡμέρας [τιν]ὰς ἐν τῶι βίωι],
  19. μὴ γένωνται ταύτ[αις δυ] στυχ[ῶς τὰ κα]τὰ
  20. κείνους τοὺς χρόν[ου]ς Θε[σμοφόρια λελ]υμένα,