Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. καὶ ὑγρά. * * καὶ [ἄλλη] ἐστὶν) διαφορὰ κ(ατὰ) τοὺς τό]πους·
  2. ἃ μ(ὲν) γ(ὰρ) διὰ σιάλων [κενοῦται,] ἃ δ[ὲ διὰ
  3. ἂ δὲ διὰ μηνιαί[ων . . . . . . . . . . . . . .]
    4. [*](XXXV 2. 3 K 5 ὡς] ω ex τ corr. P 10 τὸ ὑγρόν] primo obtutu ψοτερον P, quae species efficitur hasta superioris τ imminente, υ et γ ambigue exaratis 11 extr. supplendumne velut ὑδρωπικοί an κοι 14 ορευγομενο sic clare (nisi quod alterum etiam a) P; voluitne ἐρευγόμενοι an ὀρεγόμενοι? 18 υ ultima littera etiam τ legi potest 19 μονον K 21 nominis tenuia vestigia pellucent ωσαπ 23 λόγωι K 25 κενούμενα K 26 ποικιλαπδει.αμεν sic Ρ Suppl. Arist. ΙΙΙ Anon. Lond. latrica. 5)
    66
    [*](ΧΧΧV)
  4. ov, ἃ δὲ δι᾿] ἱδρώτων, πάντα δὲ ἀπ[ὸ δ]ιαφόρων τόπων].
  5. καὶ ἐφ᾿ ἑνὸς δὲ τούτ(ων) κατ’ ἰδίαν τα[ὐτὸ ὑπ]ολ[άβο]ις ἄν].
  6. ἐπὶ γ(ὰρ) τ(ῶν) οὔρ(ων) ἃ μ(έν) ἐστιν) παχέ[ι]α, ἃ δὲ λ[επτὰ] μᾶλ[λον],
  7. ἃ δὲ χολώδη καὶ ἂ μ(ὲν) προσδ[εχόμ(εν)α το]ιάσδ[ε ὑποστ]άσ[εις],
  8. ἃ δὲ τοιάσδε, ἂ δὲ οὐδ᾿ ὅλως ὑφισ[τάμ(εν)α, κ]αὶ ἃ μ(ὲν) ἐπι-]
  9. νέφελά (ἐστιν), ἂ δ᾿ οὔ. * ὡς ὁμοίως δὲ καὶ ἐπ]ὶ τ[(ῶν)
  10. τῶν κενουμ(έν)ων γὰρ αμ[. . . . . . .] γ(ὰρ) α]ὐτ(ῶν) αἰσθ(ητῶς)
  11. κενούμενα διαφέρον[τὰ] (ἐστιν) δι[. κ κ(ατὰ)]
  12. λόγωι θεωρητὸν ἀπενεχθήσε[ται . . . .]
  13. ἀπενεχθήσεται. * * ἑπομένως δὲ τούτοι]ς φ[(ασὶν) καὶ τὰ] αἴ(τια)
  14. διαφέροντα. καὶ τοῦτο σαφὲς ἐ[πὶ τ(ῶν) τε ὑγρῶν]