Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἱκανὴν ἀποφορὰν γεγενῆσθαι. * ἔτι [δὲ]
  2. ἀπὸ τούτ(ων) διδάσκουσιν, ὡς γί(νονται) [ὄν]τως
  3. κ(ατὰ) τὸ λόγωι θεωρητὸν κ[αὶ] α[. . .] αἰ(τίων) ὑ(παρχόντων)·
  4. τὰ γὰρ ὑγρὰ τὰ ἐν ἀγγείοις τισὶν [ὑπομε]ίναντα
  5. ποσοὺς χρόνους ἐλάττω[i] καταισθάνεται.
  6. καὶ ἀπὸ τ(ῶν) χυλῶν τἀτὸ γί(νεται)· ἐνίοτε γ(ὰρ) ὑπὸ ἡλίου
  7. ἢ ἄλλων τιν(ῶν) συνξηρανθέντες ἐπί τινος
  8. φαίνονται. τίνος γι(νομένου); τῶι δηλον<ό>τι λε[πτὴν
  9. φορὰν γεγενῆσθαι ἀπ αὐτ(ῶν) τοῦ λεπτομ[ερεστέ]ρου,
    10. [*](XXXII 11 γἰ(νεται) ultima vox videtur esse 13 ἐὰν] ὅταν spatiura non capit 14–17 K 16 το vel τα P 20 fortasse corrigendum αἰωρεῖν 21 23–25 K 27 θερμότεροι K 29 K 30 et 33 extrema dubia, explicat v. 36 sqq. 35 καταισθάνεται omnibus litteris praeter 9 perspicuis paene certum 38 cf. XXXVII 2 τῷ] cf. ad XXXI 12)
    61
    [*](XXXII)
  10. ὑπομονὴν δὲ τοῦ γεωδεστέρου, [ἅ] δὴ [αὐ]τὰ
  11. καὶ ἐπὶ τ(τῶν) ἀναπλασσομέν(ων) κολλυρίων. * καὶ
  12. ἐπὶ τὰ φυτὰ δὲ μεταβαίνουσιν καὶ λέγουσιν
  13. τὰ μ(ὲν) παραυτὰ ἀποτμηθέντα βαρύτερα (εἶναι),
  14. τὰ δὲ ποσοὺς ὑπομείναντα χρόνους κο]υρότερ(α)
  15. ὡς ἐπὶ τῆ[ς] θριδακείνης, ἐπὶ τ(ῶν) ἀνθέων·
  16. ταῦ[τ]α γ(ὰρ) πάντα διὰ τὴν ἀποφορὰν ῥυ[σόκ]αρ(φα)
  17. κατασκευάζεται. ἐγ δὴ τούτ(ων) καὶ τ(ῶν) τού[τοι]ς
  18. παραπλησίων πιστοῦσιν, ὡς ἀποφορὰ γί(νεται) ἀπὸ τοῦ
  19. σώματος. * * πρὸς τοῦτον τὸν λό(γον) λέγουσιν·
  20. εἰ ἡ ἀποφορὰ αἰ(τία) (ἐστὶν) τῆς ῥυσότητος, ἐχρῆν