Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. τερον τὸ ἀλλότριόν (ἐστιν) τὸ ἀποκρ[ινόμ(εν)ον, ὃ
  2. υ[πῆ]ρχεν τῶι ὑγ[ρ]ῶι καὶ [ὃ φύσει
    3. [*](XXX 18] cf. Aetius de placitis II 20,16 [Doxogr. 351b9]: Ἡράκλειτος καὶ Ἑκαταῖος [cf. E. Schwartz Mus. Rhen. XL 242] ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ θαλάττης εἶναι τὸν ἥλιον. Ibid. II 20,4 [349b4] Κλεάνθης ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ θαλάττης τὸν ἥκιον. Arius Didymos fr. 34 ap. Stob. Ecl. I 26 [Doxogr. 467,17]: Χρύσιππος τὸ ἀθροισθὲν ἔξαμμα μετὰ τὸν ἥλιον νοερὸν ἐκ τοῦ ἀπὸ τῶν ποτίμων ὑδάτων ἀναθυμιάματος· διὸ καὶ τούτοις τρέφεσθαι.)[*](XXX 9 ἀναδιδόμενον K 12 μεταβαλλόμενον] cf. v. 36 28 σκὼρ] σκ perspicue P; tamen supplementum non certum 31 περὶ] πε, fortasse πα P 32 ἀπουρήματα] sic quod clare exhibet απου P supplevi etsi sine exemplo vocabulum; etiam ἀπουρεῖν, ἀπούρησις (XXX 6) rara)
    57
    [*](XXX)
  3. ἐνυπάρχειν ἀχρ<ε>ῖον ὑγρόν, [ἢ ὃ γι(νόμενον)
  4. κύστει μεταβάλλεται [πρὸς τὸ φαῦλον. *
  5. κεῖνο δὲ λέγομεν, ὅτι ἀπὸ τοῦ [π(ροσ)φερομ(έν)ου]
  6. ὑγροῦ ἀποκρίνεται κατὰ τὰ σ[ώματα]
  7. ὑγρὸν δριμύ τε καὶ ἁλμυρόν. * [καὶ ταῦτα
  8. περὶ τῆς διοικήσεως τῆς κ(ατὰ) τὴν κύστιν. * πει-]
  9. ρῶνται δὲ κ(ατα)σκευάζειν, ὅτι ἀπὸ πα[ντὸς τοῦ]
  10. σώματος συνεχεῖς γί(νονται) ἀποφοραί, λο[γιζόμενοι]
  11. ἀπό τιν(ων) τοιούτ(ων)· καὶ πρῶτον ἀπὸ τ(ῶν) ἀ[ρωμάτων].
  12. ἀρώματα γ(άρ), φασίν, εἰ π[ό]ρρω κέοιτο, ὀσφραινό-]
  13. μεθα τῶι σώμα<τα> φέρεσθαι ἀπ᾿ αὐτ[(ῶν) π(ρὸς)
  14. τάχα δὲ πρὸς ταῦτ᾿ ἐροῦσι ἀπὸ μ(ὲν) τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων)]
  15. μὴ γί(νεσθαι) ἀποφορὰν σωμάτ(ων), δ]ια[τίθεσθ(αι)]
  16. δὲ τὸν ἀέρα π(ρὸς) τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων), τρό[πον]
  17. δὲ τοῦτον κατὰ τὰς εἰσπνοὰς [αἴσθησιν
  18. ἡμῖν τ[(ῶν)] ἀπὸ τ(ῶν) ἀρωμάτ(ων) δια[πνοῶν καὶ μὴ]
  19. εἶναι ἀποφοράν. * * νωθρὸν δὲ λία[ν φαίνεται]
  20. τοῦτο· σώματα γ(άρ) ἐστιν) κατὰ τὸ λόγωι θε[ωρητὸν]