Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἐστιν [αὖ] τ(ῶν) ἀνθρώπων τὰ περισσώματα.
  2. εἰ δεῖ οῦ[ν τ]ροφὴν (εἶναι) τ(ῶν) ἀνθρώπων τὰ
  3. ἐπειδ[ὴ τὰ] ἄλογα τ(ῶν) ξώιων τρέφεται πρὸς
  4. τ(ῶν) περι[σσ]ωμάτ(ων) καὶ αὔσεται, ῖς δὲ
  5. πρὸς τ[(ῶν) αλ]όγων ξώιων, τούτωι τῶι λό(γωι)
  6. φησ[ὶν κ]αὶ τὸ ξύλον καὶ τὸν λίθον καὶ
  7. τὰ <παρα>πλ[ήσια] τροφὴν (εἶναι), ἐπειδὴ πάντα
  8. με[ταβάλ]λει. ἄλογον δὲ τοῦτο. * [[διὰ]] τί γὰρ τὰ
  9. τῶν [. . . ]ν κα[. .] ευου[. . ] επι[.] τροφή], εἴπερ οἱ
    10. [*](XXV 46a. b snpplementum margini adpinxit P 46b cum εξω vel ἔξωθεν vel ἐξ ὠμῶν vel ἐξ ὦν, μεγις vel potius αλεγις (vel αληκ), ἕτερον etiam πορον vel παρον legi possint, incertae sunt coniecturae. fortasse μία γ(ὰρ) ἡ] τροφή ἐστιν) ἐντοῖς τοῖς ἐνέροις; cetera despero 48 αναληψις, η ex a correcto P 49–51 K τοῖ; XXVI 1 ἄλλων] ω litterae dimidium servavit P 2. 3 K 4 αὐτῶν] ipsorum hominum P. stilus bau scio librarii an scriptoris culpa maxime hoc Ιοcο la- borat 6. 7 K 8 αὐξανόμεθα K 9 ad τὰ περισσώματα collatis V. 17. 18 ν. not.) suppleverim . ἀλόγων ξᾠων 12. 13 K Ι6 extr. θݲαݲνݲ P 17 desperandus locus κα vel μα, ευου[σ]ι vel ερου[σ]ι 17, 18 οἴσυπος] cf. Aretaeus p. 194,10Sp. Gal. XII 309 ὅ γε γὴν ἐπιτρεφόμενος τοῖς τῶν)
    48
    [*](XXVI)
  10. πος [. .] ουν [. . . ] οι τὸ κώνειον τρέφουσι
  11. τοὺς ἀνθρώπους; * πλὴν ταῦτα μ(ὲν) ὕτως).
  12. ἐκεῖνο δὲ ῥητέον, ὅτι γί(νεται) καὶ ἐν κοιλιίᾳ πέψις
  13. καὶ εὐ[χύμω]ν δὲ ἀνά[δοσ]ις, [*] ἡ πλε[ί]ω(ν)