Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. τῆς ἀναδόσεως. ταύτῃ δὴ κα[ι] οἱ κ(ατα)ξηρα
  2. ἴσχοντες τὰ στόματα διακ[λυσ]άμενοι
  3. μαλακώτερα φέρονται, ὡς [ἄν δ]ὴ ἀναδόσ(εως)
  4. παραυτὰ γινομένης. * ἀμέ[λει] ]δὲ τούτῳ
  5. τῶι λό(λῳ) καὶ δυσώση προσφερόμε[νοι δ]ιωθούμεθ(α)
  6. αὐτὰ κατὰ τὴν παραυτὰ γεν[ομ]ένην
  7. γεῦσιν, καὶ ἐκδ ὧν ἀντιλαμβα[νό]μεθα [καὶ αὐτὰ δῆ(αλ)].
  8. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ ἐξ ὠμῶν γί(νεται) ἡ ἀνάδ(οσις).
  9. ἀλλὰ γ(ὰρ) [καὶ] κατὰ τὴν κ(ατά)ποσιν τὴν διά στομάχου
  10. τῆς τροφῆς ἀνάδοσις γί(νεται) καὶ π(ρόσ)θεσις τῶι ὅλ[ῳ].
  11. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ πέψις γίνεται καὶ ἐν κοιλίαι,
  12. καὶ ἐξ ὠμῶν δὲ ἡ ἀνάδοσις. [τ]αύτῃ δὴ
    13. [*](XXV 1—7 4 versum deleto pleno versiculo, qui incipit ab τητησ et in lituram desinit, inter versus supplevit P 10 k παραυτὰ Η. Schoeneus cf. v. 15. 17. XXXII 43 12 k 17 k 18 εκδ sic clare P, quod explico ἐξ (δ=σ cf. Buresch Philolog. LI 97) δῆλα] δῆ P 23—27 k)
    46
    [*](XXV)
  13. καὶ τοῦ Ἀσκληπιάδου διοίσομ[(εν). οὖ] τος γ(ὰρ)
  14. ἐξ ὠμῶν αὐτὸ μόνον λέγει γί[νεσθαι) τὴ]ν ἀνάδ(οσιν),
  15. ἡμῖς δὲ καὶ ἐξ ὠμῶν μ(ὲν) καὶ ἐκ π[έψε]ως