Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. πῶς γ(ὰρ) οἷόν τ’ (ἐστὶν) πλεῖον
  2. καίτοι Τε ἀπὸ τοῦ εἰσπνεομένου ἀναλου-
    3. [*](XXIII 11] cf. Galencs de causis respir. [IV 466 K. fortasse Erasistrati memor]: ἀρχὴ μὲν οὖν διὰ τοῦ στόματος καὶ τῶν ῥινῶν ἑλκόμενος ἀὴρ ὕλη τυγχάνων τῆς κατὰ τὴν ἀναπνοὴν χρείας . . . διὰ τῆς τραχείας ἀρτηρίας εἰς τὸν πνεύμονα κομιζόμενος.)[*](XXIII 1. 2 sensus τὰ πρῶτα, ἀλλὰ πλείω. ݲ οὐδὲ ταῦτα εἶναι | τοῖς σώμασι κυριωτατα κτλ. 7 ὕστερον] locus non servatur 15 πνεύμονα] prima littera simillis τε, sed, nisi π omisit P, non fuit τε πνεύμονα; etiam extremae litterae dubiae, sed aliud vocabulum fingi nequit cf. testim. 17–21 K 25 εισπνοιμενου)
    42
    [*](XXIII)
  3. μένου τινὸς εἰς τὰ σώματα; ἀλλ ᾿ οὐκ ἔστιν) παράδοξον·
  4. ὃν γ(ὰρ) τρόπον κατατάσσεταί τι εἰς
  5. τὰ σώματα ἀπὸ τοῦ εἰσπνεομένου, τὸν
  6. αὐτὸν τρόπον καὶ τῶι πνεύματί τινα π(ροσ) τίθεται
  7. ἀπὸ τ(ῶν) σωμάτ(ων) καὶ πλείονά γε, ἄτινα
  8. καὶ πλεῖον ἀποτελεῖ Τὸ ἐκπεμπόμενον
  9. πνεῦμα. * * ψυχρόν τε ὑπάρχον τὸ πνεῦμ(α)
  10. θερμὸν ἐκπέμπεται, ἅτε δὴ φερόμενον
  11. διὰ σωμάτ(ων) θερμῶν. ἀμέλει γ(ὰρ) τὴν
  12. εἰσπνοὴν γί(νεσθαί) φησιν εἰς τὸ τὸ πλεῖον θερμὸν
  13. τ[ὸ] περὶ τὴν καρδίαν κ(ατα) ζβέννυσθαι καὶ