Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. καθὼς λαὶ Ἡρόφιλος ἐπισημειοῦται
  2. λέγων ο(ὕτως)· “λεγέσαθω δὲ τὰ φαινόμενα
  3. π[ρ]ῶτα, καὶ εἰ μὴ (ἔστιν) πρῶτα.” ὁ μ(ὲν) γὰρ
  4. [στρατ]ος καὶ π[ό]ρρω τοῦ ἰατρικοῦ
  5. [νος π]ροῆλθε· ὑπέλαβεν γ(ὰρ) τὰ
    6. [*](XX 45 μόνον] μ P; punctujn ex ο concretum, non liturae signum credo XXI 10 sensus videtur: ἤδη καὶ ἀνάγκη εἰπεῖν περὶ ἀνθρώπου πρῶτον καὶ ἐν τοῖς ἐξῆς ἀπὸ τῆς συστάσεως ταύτης διασημῆναι τὰς τῶν παθῶν αἰτιολογίας (cf. XXII 5) 13 K 16 prima littera conspicua ant σ aut ε P 17 ελητεον vel ενιτεον vel επιτεον p 24–26 K 24 πωρρω)
    38
    [*](XXI)
  6. σώμα]τα λόγωι θεωρητὰ (εἶναι), ὥστε
  7. [αἰσθητ]ὴν φλέβα συνεστάναι ἐγ
  8. θ[εωρη]τ(ῶν) σωμάτ(ων), φλεβός, ἀρτηρίας, νεύρο(υ).
  9. ἀλλὰ τοῦ[τ]ον παραιτητέον. * ἡμῖν δὲ
  10. ;50 λεκτέον, ὡς τῶν σωμάτ(ων) τὰ μ(ὲν) εἶναι) ἀπλᾶ
  11. τὰ δὲ [σύ]νθετα, π(ρὸς) αἴσθησιν τούτ(ων)
  12. * * ἁπλᾶ μ(ὲν) οὖν (ἐστιν) τὰ
  13. τὰ] κ(ατὰ) τὰς τομὰς διαιρούμενα
  14. εἰς ὅμ[οι]α μέρη ὡς ἐγκέφαλός τε καὶ νεῦρον
  15. καὶ ἀρτηρία <καὶ> φλὲψ καὶ τὰ
  16. το]ν γ(άρ) τούτ(ων) καὶ ὁμοιομερές (ἐστιν)
  17. καὶ τ[εμ]νόμενον εἰς ὅμοια χωρίζεται
  18. μέ[ρη. * *] σύνθετα δ᾿ (ἐστὶν) τὰ ἀν[ομοιο]μερῆ ἢ τὰ
  19. κατὰ [τὰ]ς τομὰς εἰς ἀνόμοια
  20. μεν[α] μέρη ὡς χείρ, σκέλος, κεφαλή,