Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. καὶ διάφορα γί(νεται) πάθη. * * ὁ 81 Aἰγινήτης]
  2. Πέτρων συνεστάναι φ(ησὶν) τὰ ἡ[μέτερα]
  3. σώματα ἐκ δισσῶν στοιχείων, ψ[υχροῦ]
  4. τε καὶ θερμοῦ, ἐφ᾿ ἐτέρωι δὲ τού[των]
  5. ἀπολείπει τι ἀντίστοιχον, τῶι μ[ὲν]
  6. θερμῶι τὸ ξηρόν, τῶι δὲ ψυχρῶι τὸ ὑγρ(όν).]
  7. καὶ ἐγ μ(ὲν) δὴ τούτ(ων) συνεστάναι τὰ σώ ματ(α).]
  8. φησὶν δὲ γί(νεσθαι) τὰς νόσους ἁπ[λῶς]
  9. διὰ τὰς περιττώσεις τῆς τρ[οφῆς·]
  10. ὅταν, ἃ σύμμετρα, ἡ κοιλία μὴ λ[α-]
    11. [*](XIX 28 υγιαινει et 30 εκθει perperam scripsisse P evincit δοθίονας v. 31: correxi 33. 34 fortasse ἀλλοιούμενον, sed deest sententiae finis 34 super σωματι addidit velut eax, corrupteiam simul indicans obliqua ad sinistram lineola P 39. 40 K 42 κυι vel κτι P 43–47 K 47 σπλαγχαν sic XX 2–11 K 10 correcturae super ὅταν (fortasse γάρ vel φησίν) leve vestigium videtur P ασυμμετρα clare P; fortasse α prius delendum, sed locus dubius)
    36
    [*](XX)
  11. [βοῦσ] πλείω δέ, μὴ αὐτά, συμβαίνει νόσους γί(νεσθαι). ἢ ἀπὸ τ(ῶν)
  12. στοιχείων τ(ῶν) προειρημέν(ων), ὅταν ἀνώμαλα
  13. ἦι, νόσους ἀπεργάζεται, παρὶ
  14. δὲ τῆς διαφορᾶς τῆς κατὰ τὸ( νόσους
  15. οὐδὲν διακριβοῖ. περὶ 81 τῆς
  16. χολῆς ἰδιώτερον παθολογεῖ. φ(ησὶν) γ(ὰρ) αὐτὴν
  17. ὑπὸ τ(ῶν) [νόσων] [σωματ(ων)]
  18. Οἱ μ(ὲν) γ(ὰρ) ἄλλοι ἀπὸ τῆς χολῆς λέγουσι
  19. γί(νεσθαι) τὰς νόσους, οὗτος δὲ ἀπὸ τ(ῶν)
  20. νόσων τὴν χολήν. καὶ σχεδὸν οὗτος ὡ]ς