Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἐπιχορηγουμένης καὶ τρεφούση[ς]
  2. τὰ ὀστέα. ὅταν μ(ὲν) [οὖν] οὕτως γί(νηται) ἡ τ(ῶν)
  3. μάτ(ων) γένεσις, κατὰ φύσιν ἔχει τὸ ζῷιον·
  4. ὅταν δὲ μὴ οὕτως γί(νηται), ἀλ(λ᾿) αγμέ[νως]
  5. ἡ γένεσις, νόσους ἐπιφέρει.᾿ καὶ π[ερὶ τὴν]
  6. γένεσιν δὲ τ(ῶν) σωμάτων ο(ὕτως). * * παρὰ δὲ]
  7. τὰ περιττώματα συνίστα[νται τριχῶς]
  8. αἱ νόσοι, ἢ π[α]ρ [ὰ τὰς] φύσας [τὰς ἐκ
    [*](XVIII)
  1. ὰτ(ων) ἢ παρὰ] χολὴν ἢ φλέγμα· διὰ
  2. γὰρ ταῦ[τα τὰ τρία] καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ γί(νονται)
  3. νόσοι. κα[ὶ γ(ὰρ) ἕν μό]νον αὐτ(ῶν) νόσου[ς] ἐπιφέρει
  4. καὶ δύο σ[υνάμφω] συνελθόντα παλι νόσους
  5. κ(ατα) σ[κευάζ] ει. * ὡς ὁμοίως δὲ καὶ διὰ
  6. τὰ τρία σ[υγκατ] οισθέντα αἱ νόσοι ἀποτελοῦν
  7. [ται. κα]ὶ ἡ μ(ὲν)
  8. δόξα πε[ρὶ νόσω]ν ἐν τούτοις. * * Φιλόλαος
  9. δὲ 6 Κρ[ο]τωνιάτης σνεστάναι φ(ησὶν) τὰ ἡμέτερα
  10. σώμ[ατα ἐκ] θερμοῦ. ἀμέτ<οχ>α γ(ὰρ) αὐτὰ
  11. ψυχροῦ[, ὑπομι]μνήσκων ἀπό τιν(ων) τοιούτ(ων)·
  12. τὸ σπέρμ[α εἶναι) θερ]μόν, κατασκευαστικὸν δὲ