Fragmenta
Heraclitus of Ephesus
Heraclitus of Ephesus. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 1. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.
[0]Anatol. de decade p.36 Heiberg (Annales d’histoire. Congrès de Paris 1901. 5. section) κατὰ λόγον δὲ ὡρέων συμβάλλεται ἑβδομὰς κατὰ σελήνην, διαιρεῖται δὲ κατὰ τὰς ἄρκτους, ἀθανάτου Μνήμης σημείω.
[0]Anonym. in Plat. Τheaet. [Berl. Klassikert. 2] 71, 12 zu p. 152 E [13 A 6] Ἐπίχαρμος ὁ 〈ὁμιλή〉σας τοῖς Πυθα〈γορείοις〉 ἄλλα τ〈έ〉 τινα ἐ〈πινενόη〉κεν δ〈ειν〉ὰ τ〈όν τε περὶ το〉ῦ αὐξο〈μένου λόγον〉. ἐφοδ〈εύει δὲ κατὰ τὸ〉 Ἡρα〈κλείτου〉 ἄλλως ἄ〈λλο ἀεὶ αὔξε〉ται πρὸς ὃ 〈ἂν ἦι ἐλλι〉πές. εἰ οὖν 〈μηδεὶς〉 〈παύε〉ται 〈ρέων καὶ ἀλ〉λ〈ἀτ〉των 〈τὸ εἶδος, αἱ〉 οὐσίαι ἄλλ〈οτε ἄλλαι〉 γίνονται 〈κατὰ συν〉εχῆ ῥύσιν.
[0]Aristocritus Theos. 69 [nach B 5] ὁ αὐτὸς πρὸς Αἰγυπτίους ἔφη· εἰ θεοί εἰσιν, ἵνα τί θρηνεῖτε αὐτούς; εἰ δὲ θρηνεῖτε αὐτούς, μηκέτι τούτους ἡγεῖσθε θεούς.
[0]— 74 ὅτι ὁ Ἡράκλειτος ὁρῶν τοὺς Ἕλληνας γέρα τοῖς δαίμοσιν ἀπονέμοντας εἶπεν· δαιμόνων ἀγάλμασιν εὔχονται οὐκ ἀκούουσιν, ὥσπερ ἀκούοιεν, οὐκ ἀποδιδοῦσιν, ὥσπερ οὐκ ἀπαιτοῖεν.
[17]Diog. VIII 6 Πυθαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην ἤσκησεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ ἐκλεξάμενος ταύτας τὰς συγ
γραφὰς ἐποιήσατο ἑαυτοῦ σοφίην, πολυμαθείην, κακοτε χνίην.