Strategemata
Polyaenus Macedo
Polyaenus Macedo, Strategematon, Melber and Woelfflin, Teubner, 1887
Πέρσαι περὶ Μυκάλην Σαμίους καὶ Μιλησίους ὑπόπτους ἔχοντες ἐκέλευσαν αὐτοὺς τὰ τῆς Μυκάλης ἄκρα φυλάττειν, λόγῳ μὲν ὡς ἐμπείρους τῆς χώρας, ἔργῳ δὲ, ἵνα μὴ παρόντες διαφθείροιεν καὶ τοὺς ἄλλους Ἴωνας.
ΠΕΡΣΙΔΕΣ.
[*](558)Πέρσαι Μήδοις παρετάσσοντο. Περσῶν Κῦρος [*](e.14,24) ἡγεῖτο. Κύρου σατράπης Oἰβάρης ἦρξε φυγῆς, καὶ ὅσων ἡγεῖτο Περσῶν, πάντες τῷ σατράπῃ συνέφευγον. ἔνθα δὴ αἱ Περσίδες ἀπαντώμεναι τοῖς φεύγουσιν, ἀνασυράμεναι τοὺς χιτωνίσκους ῾ ποῖʼ ἔφασαν φεύγετε; ἢ ὅθεν ἐξέδυτε, πάλιν ἐκεῖ καταδῦναι σπεύδετε;᾿ ὁ [*](Cap. 45. § 1. Cf. Herod. 9, 99.) [*](Cap. 45. § 2. Cf. Plut. Alex. 69; de virt. mul. 5; Nicol. Damasc. t. 3, p. 406 Mueller; Iust. 1, 6, 12 sq.; Anaxim. fr. 18; Strabo 15, p. 730 C.) [*](3 ἐπῄεσαν F; ἀπήντησαν Cas. Κ || 16 Περσίδες P; om. F || 19 ὅσων vulg.; ὅσον F || σατράπῃ F] Οἰβάρῃ vulg || 20 ἀπαν- τῶσαι H: cf ad 1, 21, 1 || 22 ἢ ὅθεν H; ἕωθεν F; ὅθεν vulg.)
Ταῦροι Σκυθικὸν γένος ἀεὶ παρατάττεσθαι μέλλον- τες τάς ὄπισθεν ὁδοὺς ἀνασκάπτουσιν καὶ ποιήσαντες ἀβάτους οὕτως ἀγωνίζονται, ἵνα μὴ δυνάμενοι φυγεῖν ἢ κρατοῖεν ἢ ἀποθνήσκοιεν.
Πελληνεῖς ἀναπλέοντες ἐκ Τροίας κατέσχον εἰς τὴν Φλέγραν. αἰχμάλωτοι Τρωιάδες τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ γῆν ἀποβάντων οὐ φέρουσαι τὴν ἄλην τὰς ναῦς κατέπρησαν. ἔπειθεν τὰς αἰχμαλώτους Αἰθία, Πρι- άμου ἀδελφή· οἱ δὲ Ἕλληνες ἀπορίᾳ σκαφῶν κατε- λάβοντο τὴν νῦν καλουμένην Σκιώνην καὶ πόλιν οἰκίσαντες τὴν χώραν ἀντὶ Φλέγρας Παλλήνην προσ- ηγόρευσαν.
Ἀννίβας ἐν Ἰθηρία πόλιν μεγάλην Σαλματίδα [*](220) ἐπολιόρκει· καὶ δὴ συνθήκας ἐποιήσατο, λαβὼν ἀρ- γυρίου τάλαντα τριακόσια καὶ τριακοσίους ὁμήρους [*](Cap 47. Cf. Conon. narrat. ap. Phot 13 et Steph. Byz s. v. Σκιώνη.) [*](Cap. 48. Cf. Plut. de virt. mul. 10.) [*](6 ὄπισθεν vulg.; ὄπιθεν F || 9 Τρῳάδες F; Πελληνεῖς vulg. || 10 Πελλήνεις F; Παλληνεῖς Cas. || 12 ἄλλην F1 || 13 ἔπειθεν τὰς corr. F2 ex ἐπιθέντας || Αἰθία Roth; Ἀνθία F; Αἴθυλλα Rutgers var lect p. 547 ex Conone || 15 νῦν] ναῦν F || 16 Παλήνην F.)
Τυρρηνῶν οἱ Λῆμνον καὶ Ἴμβρον κατασχόντες ἐξελασθέντες ὑπʼ Ἀθηναίων, ἐς Ταίναρον κατασχόντες Σπαρτιάταις περὶ τὸν εἱλωτικὸν πόλεμον συνεμαχέ- [*](Cap. 49. Cf. Plut. de virt. mul. 8; Herod 4, 146 ; Polyaen. 8, 71. — G. Gilbert, Studien zur altspartan. Geschichte, p. 51.) [*](1 ἀνεῖναι M; ἀεϊναι F; ἀνείη vulg. || Σαρματαίων F1, corr. F2, || ἀποδιδόντων M; ἀποδωσόντων F; ἀποδόντων K || 3 διαρπασομένους Hertlein; ἁρπασομένους F: cf. infra vv. 8. 11 et Plut. ἐπὶ διαρπαγῇ || 4 ἐν ἱματίῳ Plut.; ἑνὶ ἱματίῳ F: cf. 5, 19. 8, 64 || 7 τὰ ξίφη vulg. || 8 Ἀννίβα vultg. || 9 ἐμβοή- σασαι M Plut.; ἐκβοήσασαι F; ἐκβοηθήσασαι Valckenaer || παρέ- δωκαν Patakis, Hertlein coll. Plut παρέδοσαν; προσέδωκαν F || 11 διαρπάζουσι p, K; φρουροῦσι Plut. || κατέβαλον Plut.; κατέλαβον F || 12 διεξεπαίσαντο Κ ; διεξεπέσαντο F; διεξέπεσον Plut. cf. 2, 2, 5. 3, 2, 14. 5, 16, 5 || 14 διʼ K; δὴ F || 16 τυρήννι.. F pr., τυρηννίδες F2 corr. 17 τυρήννων, corr. τυρηννῶν F || 18 Τέναρον F || κατασχόντες] κατάραντες Plut.)
Κελτοῖς στάσις ἦν ἐμφύλιος. ἤδη δὲ καὶ ἐς πόλε- μον ὡπλισμένων, αἱ γυναῖκες αὐτῶν [ἐν μέσῳ] στᾶσαι τῆς παρατάξεως τὰ ἐγκλήματα διῄτησαν καὶ διέκριναν, ὥστε τοὺς ἄνδρας φίλους γενομένους διαλλαγὰς ποιή- σασθαι καὶ κατὰ οἴκους καὶ κατὰ πόλεις. αὖθις, εἴποτε [*](Cap. 50. Cf. Plut de virt. mul. 6.) [*](6 προσειπεῖν Plut ; προσῆναι F || 8 ἐνδύονται F] ἐνδύντες W ex Plut. et Herod || [καὶ] ; [δὲ] ante ἑσπέρας Cas. 13 Ταΰγετον W ; ταυ ετὸν F; τὰ Ταΰγετα Cas. ex Plut.; ταυ- τὸν M || 18 Κελταὶ V Plut., Χέλται F1, Κέλτοι corr. F2: cf. 7, 42 || 19 ἔμφυλος F || καὶ del. K || 20 [ἐν μέσῳ] Cas ex Plut. || 23 εἴποιτε F.)
Καὶ τόδε ὑμῖν ὄγδοον βιβλίον, ἱερώτατοι βασιλεῖς Ἀντωνῖνε καὶ Οὐῆρε, προσφέρω τῶν Στρατηγημάτων· ὥστε συντετελεσμένης τῆς συντάξεως, ἣν ὑπεσχόμην, εὔχομαι ὑμῖν [μὲν] μετὰ τῆς στρατηγικῆς ἀρετῆς τέλος ἀγαθὸν ἐν τοῖς πολέμοις γενέσθαι, ἐμαυτῷ δὲ ψῆφον παρʼ ὑμῶν δικαίαν, ὅτι προαιρέσει βίου καὶ λόγου δικα- νικοῦ χρώμενος οὐκ ἀμελῶ συγγράφειν, ὅσα γένοιτʼ ἂν ὠφέλιμα ὑμῖν τε αὐτοῖς καὶ τῇ Ρωμαίων ἀρχῇ καὶ τοῖς Ἕλλησιν, ἤν τε πολεμῶμεν ἤν τε τὴν εἰρήνην ἄγωμεν. ἐν μὲν γὰρ πολέμῳ ταῦτά ἐστι νίκης γυμνάσματα, ἐν δὲ εἰρήνῃ γνώμης παιδεύματα, τὴν δόξαν ἀθάνατον παρὰ τῆς ὑμετέρας βασιλείας λαβόντα.
Ἀμούλιος καὶ Νεμέτωρ ἀδελφοί. νεώτεροςἈμοίλιος δυνάμει βιασάμενος βασιλεὺς Ἄλβης ἐγένετο. τὸν μὲν δὴ Νεμέτορα τὸν ἀδελφὸν ἐφρούρει, θυγατέρα δὲ αὐτοῦ Σιλουίαν, ἵνα μὴ παῖδες ἐξ αὐτῆς γένοιντο, τιμωροὶ τῆς Ἀμουλίου παρανομίας, ἀπέφηνεν ἱέρειαν τῆς Ἑστίας, ἐπειδὴ νόμος ταῖς Ἑστιάσιν ἀεὶ παρθε- νεύεσθαι.
[*](4 συντετελεωμένης vulg. 5 [μὲν] Rud. Schoell; καὶ ὑμῖν M || 6 πολεμίοις F || 8 ἀμελῶ Κ; ἀμελῶς F || συγγράφειν F] συγ- γράφω Cas. || 10 πολεμωμένην τὴν F; τὴν om. vulg.: cf. praef. libri III || 14 Ἀμούλλιος F constanter || 15 Νομήτωρ D vulg. || 18 Σολπίαν F || 19 ἰερίαν F.)Ῥέμος καὶ Ῥωμύλος Ἄρεως καὶ Σιλουίας παῖδες ἐπέθεντο Ἀμουλίῳ. θόρυβος ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐς τὴν πόλιν ἐφέρετο. Νεμέτωρ εἰδώς τὰ δρῶώμενα πρὸς τοὺς πολίτας ἔφη πολεμίων ἔφοδος γέγονεν· Ἀμούλιος δὲ προδοὺς τὴν πόλιν πέφευγεν. ἀλλὰ ὁπλισάμενοι ἐς τὴν ἀγορὰν ἀθροιζῶώμεθαʹ. οἱ μέν ὧπλίζοντο καὶ ἠθροί- ζοντο. Ῥέμος δὲ καὶ Ῥωμύλος ἀνελόντες Ἀμούλιον ἐξεπήδησαν τῆς ἄκρας καὶ τοῖς πολίταις ἠθροισμένοις ἀνήγγειλαν, οἵτινες ὄντες οἷα παθόντι τῷ πάππῳ δικαίως ἐτιμώρησαν. ὁ δὲ δῆμος ἐπαινέσας τὸ ἔργον Νεμέτορι τὴν βασιλεῖαν ἀπέδωκεν.
Ῥωμύλος Ρωμαίων γυναῖκας οὐκ ἐχόντων ἐκή- ρυξεν ἀνὰ τὰς γείτονας πόλεις, ὡς ἑορτὴν ἄξοι δημο- τελῆ Ποσειδῶνος πίου καὶ ἀγῶνας ἵππων ἐπὶ ἄθλοις μεγίστοις. πολλοὶ δὴ συνῆλθον ἐκ τῶν πόλεων ἐπὶ τὴν θέαν· πᾶν γένος ἀνδρῶν, γυναικῶν, παρθένων. Ῥωμύλος παράγγελμα ἔδωκεν, ἀπέχεσθαι μὲν ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἁρπάζειν δὲ μόνας παρθένους καὶ ταύτας οὐκ ἐς ὕβριν, ἀλλʼ ἐς γάμον. οὐτος ὁ γάμος Ῥωμαίοις ἀρχὴ παιδοποιίας ἐγένετο.
Ῥωμύλος τῆς Φιδηναίων πόλεως ἀποσχὼν δέκα που στάδια κατεστρατοπέδευσε. νύκτωρ δὲ τοῦ χάρα- κος ἐξαγαγῶών τὴν δύναμιν τοὺς ἡμίσεις τῶν λόχων [*](Cap. 3. 1. Cf L.iv. 1, 9; Plut. Romul. 14.) [*](Cap 3 6 2. Cf. Liv. 1, 14; Front. strat. 2, 5, 1.) [*](2 Ῥέμος F] Ῥῶμος M, ut Dionγs. Hal. 5 Ἀμύλλιος F || 6 πλισάμενοι F 7 ἀθροιζώμεθα vulg ; ἀθροιζόμεθα F 8 Ῥέμος pr., Ῥόμος F corr. 10 παθόντες vult. 15 ἄξει Κ 16 Ἱπ- πειου vulg.)
Νουμᾶς Ῥωμαίους ἐκ πολέμου καὶ φόνου βουλό- μενος μεταβαλεῖν ἐς εἰρήνην καὶ νόμους, ἀναχωρῶν τῆς πόλεως εἰς τέμενος ἱερὸν Νυμφῶν, ἐν τούτῳ μόνος διαιτῶώμενος ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας ἐπανῄει παρὰ τῶν [*](4 προσῆλθεν p V; προσῆλθον F, quod defendit Hertlein, ahnii annal. 1861, p 257 9 Φηδιναῖοι 17 ἀντιπρόσωποι vulg.; ἀντιπρόσωπον F 23 Νούμαc F ubique; cf. Dittenberger, Hermes 6, p. 290 25 μεταλαβεῖν F, corr. vulg.)
Τύλλος ἦρχε Ῥωμαίων παρατασσομένων Φιδη- [*](e. 40, 5) ναίοις· Ῥωμαίους προδόντες Ἀλβανοὶ τὸ λαιὸν κέρας λιπόντες ἐς τὰ ὄρη παρεχωώρουν. ἱππεὺς διὰ τάχους Τύλλῳ προσδραμών γγειλε τὴν προδοσίαν. ὁ δὲ ἀνε- βόησεμέγιστον· ἀλλὰ σὺ μὲν τὴν σαυτοῦ τάξιν φύλαττε, Ἀλβανοὶ δὲ ἀπίασι κυκλωσόμενοι τοὺς πολεμίους ἐμοῦ προστάξαντοςʹ. τοῦτʼ ἀκούσαντες Ῥωμαῖοι λαμπρὸν ἠλάλαξαν. οὐ μὴν οὐδὲ Φιδηναίους ἔλαθεν ἡ τῶν ἀλαλαξάντων χαρὰ, σπουδῇ δὲ καὶ τάχει φεύγειν ὥρ- μησαν ὑπʼ Ἀλβανῶν κυκλωθῆναι φοβηθέντες.