Dialexeis

εἰ δὲ ἡγεῖ τῷ ὄντι τὸν θάνατον παιᾶνα εἶναι καὶ ἀπαλλακτὴν κακοῦ καὶ ἀπλήστου καὶ νοσεροῦ θρέμματος, ἡγεῖ καλῶς· εὔχου, καὶ κάλει τὸν παιᾶνα.

Καὶ δὴ φέρων με ὁ λόγος εἰς παράδειγμα ἐμβέβληκεν σαφέστερον οὗ πάλαι ποθῶ ἐνδείξασθαι ὑμῖν

Ἐν γὰρ τοῖς Ἀχαιοῖς τότε ἦν που σώματα μυρία, [*]((B 468))--- ὅσσα τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὥρῃ, ὑγιῆ πάντα, ἄνοσα, καὶ ἰσχυρά, καὶ ἄρτια, τῷ τῶν πολεμίων τείχει περιχεόμενα ἐν δεκαέτει χρόνῳ ἐπέραινεν οὐδέν, οὐχ ὁ Ἀχιλλεὺς διώκων, οὐχ ὁ Αἴας μένων, οὐχ ὁ Διομήδης ἀναιρῶν, οὐχ ὁ Τεῦκρος τοξεύων, οὐχ ὁ Ἀγαμέμνων βουλευόμενος, οὐχ ὁ Νέστωρ [*](2 ὁ φιλοκτήτης scil Aeschyli ‖ 5 ὦ θάνατε παιὰν ἰατρὸς μόλοις sq. Plut. Cons. ad Apoll. 10 ‖ 6 7 οὐκ ἀποδέχομαι sq rhe- torice ut or. 4. 7 d; 12. 4 b et 9 d al. ‖ 7 τὸν θάνατον sq. vi. or. 41. 5 f etiam or. 22. 7 h ‖ 8 ἀπαλλακτὴν κακοῦ cf. Plat. Axioch. b ‖ 9.10 κάλει τὸν παιᾶνα cf. Plat. Phaed. 64 b ‖ 16 ἐν δε- καέτει χρόνῳ cf. lsocr. panegyr. 83 ‖ 17. 18 ὁ Ἀχιλλεὺς διώκων — ὁ Τεῦκρος τοξεύων ═ or. 23.1 d) [*](15 τῷ τῶν — p. 84. 2 σοφιζόμενος p ‖ 17 οὐχ ὁ Ἀχιλλεὺς — p. 84. 2 σοφιζόμενος n) [*](15 ποιᾶν RB ‖ 9 καλῶς] καλὸν B ‖ 14 ὅσα MN | φῦλλα 15 〈οἱ Ἕλληνες〉 τῷ p ‖ 16 πολέμων R! (pr man. corr.) τρώων p περιεχόμενα α(δ) | ἑνδεκαέτει α(δ) ἐνναέτει Dav (Oxoniensis) ἐπέραινεν — 18. 19 τοξεύων om. ἐπέραινον p)

‘Ὦ καλὰ καὶ γενναῖα γῆς Ἑλλάδος θρέμματα, μάτην πονεῖτε, μάτην διώκετε, κενὰ τοξεύετε, κενὰ βουλεύεσθε· οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἕλοιτε τουτὶ τὸ τεῖχος, πρὶν ὑμῖν ἐπίκουρος ἔλθῃ ψυχὴ μὲν ἐρρωμένη, σῶμα δὲ νοσοῦν, ὀδωδὸς καὶ χωλεῦον, καὶ διαβεβρωμένον ὑπὸ τῆς νόσου.

’Οἱ δὲ ἐπείσθησαν τῷ θεῷ, καὶ ἤγαγον ἐκ Λήμνου σύμμαχον, ψυχὴν μὲν ὑγιᾶ, σῶμα δὲ νοσοῦν.

Εἰ δὲ βούλει, σκέψαι μεταλαβὼν τῆς ψυχῆς νόσον ἐν σώματι ὑγιεινῷ

Νοσεῖ ψυχὴ τὴν ἡδονῆς νόσον, τήκεται, καὶ μαραίνεται· τί χρήσῃ τῷ νοσοῦντι; τίς ὄνησις σώματος τοιαύτῃ ψυχῇ; Σαρδανάπαλλος νοσεῖ οὐχ ὁρᾷς ὡς | καὶ ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῷ τὸ κακὸν ἔρχεται; [*](45a) ἐντρίβεται ὁ δύστηνος, καὶ λεαίνεται, καὶ τὼ ὀφσυντήκεται, καὶ οὐκ ἀνεχόμενος τὴν νόσον, ἐπὶ πῦρ ἦλθεν.

Νοσεῖ Ἀλκιβιάδης· πῦρ αὐτὸν ἐπινέμεται [*](Ed. Duebn. p.41) ‖ πολὺ καὶ ἄγριον, καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐπιταράττει ἐγγύτατα μανίας, καὶ περιφέρει πανταχοῦ, ἀπὸ μὲν Λυκείου ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν, ἀπὸ δὲ τῆς ἐκκλησίας ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῆς θαλάττης ἐπὶ Σικελίαν, κἀκεῖθεν εἰς Λακεδαίμονα, εἶτα παρὰ τοὺς Πέρσας, καὶ ἀπὸ Περσῶν ἐπὶ Σάμον, καὶ ἀπὸ Σάμου ἐπὶ τὰς Ἀθήνας, καὶ ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον αὖθις, καὶ πανταχοῦ.

Νοσεῖ [*](13 Σαρδανάπαλλος sq vi. or. 32 9 b ‖ 17 νοσεῖ Ἀλκιβιάδης sq vi. or. 6. 6 d sq. ‖ 24 p. 85. 1 νοσεῖ Κριτίας sq. vi. or. 3.8 l) [*](1 οὐκ Ὀδυσσεὺς B ‖ 3 θρέματα R! ‖ 7 διαβεβρωμένον (βε in ras.) R! ‖ 10 μεταβαλὼν Markl. (Duebn.) sed vi. p. 45. 17 | 11 ὑγιεῖ B | ἡδονὴν B ‖ 13 τοιαύτη ψυχὴ B | Σαρδανάπαλος ϛ (δ Δ°) ‖ 14 καὶ (ante ἐπὶ) om. B |ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτὸ Markl. 20 Λυκίου R)

Καίτοι τούτοις τὰ σώματα ὑγιῆ καὶ ἄρτια· ἁβρὸς μὲν γὰρ ὁ Σαρδανάπαλλος, καλὸς δὲ ὁ Ἀλκιβιάδης, ἰσχυρὸς δὲ ὁ Κριτίας·

ἀλλὰ τὴν ὑγείαν ἐπὶ τούτων μισῶ. Νοσείτω Κριτίας, ἵνα μὴ τυραννῇ· νοσείτω Ἀλκιβιάδης, ἵνα μὴ ἐπὶ Σικελίαν Ἀθηναίους ἄγῃ· νοσείτω Σαρδανάπαλλος (βέλτιον γὰρ αὐτῷ διὰ νόσον κεῖσθαι μᾶλλον ἢ διὰ ἡδονήν), μᾶλλον δὲ φθειρέσθω πᾶς, ὅτῳ ἐπιρρεῖ