Dialexeis

ἀλλʼ ἐὰν ἐπιστήσῃς αὐτῷ ψυχὴν ἐρρωμένην, ἀμελεῖ τῆς νόσου, καὶ ὑπερφρονεῖ τοῦ κακοῦ· ὡς Φερεκύδης ὑπερεφρόνει ἐν Σύρῳ κείμενος, τῶν μὲν σαρκῶν αὐτῷ φθειρομένων, τῆς δὲ ψυχῆς ἑστώσης ὀρθῆς, καὶ καραδοκούσης τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ δυσχρήστου τούτου περιβλήματος.

Φαίην δʼ ἂν ἔγωγε, οὐδὲ ἀκούσῃ εἶναι τῇ γενναίᾳ ψυχῇ φθορὰν σώματος· οἷον εἰ καὶ δεσμώτην ἐννοήσαις ὁρῶντα σηπόμενον καὶ διαρρέον τὸ τειχίον τοῦ δεσμωτηρίου, ἀναμένοντα τὴν ἔκδυσιν καὶ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ Ἑρμοῦ, ἵνα ἐκ πολλοῦ καὶ ἀφεγγοῦς [*](1 Ἀλκιβιάδης Σικελίαν vi. or. 11. 6 d ἐπιθυμῶ sq et quae ibi adnotavi ‖ 3 πυρετιῶντι vi. or. 3. 6 a; 25. 5 e ὥσπερ aq. ‖ 15 οἷον sq. cf. Lucian. catapl. 2 παῤ ἡμῖν (scil. ἐν Ἅιδου) ἀσφόδελος μόνον . . . τὰ δὲ ἄλλα ζόφος καὶ ὁμίχλη καὶ σκότος, ἐν δὲ τῷ οὐρανῷ φαιδρὰ πάντα . . . καὶ παῤ ἡμῶν ἀνίπταται (scil. Ἑρμῆς) καθάπερ ἐκ δεσμωτηρίου τινὸς ἀποδιδράσκων aq.) [*](3 ταῦτά — 5 νόσου v (: ἀνάστασις) ‖ 9 ὡς Φερεκύδης — 12. 13 περιβλήματος p) [*](3 πυρετιῶντι Schenkl πυρέττων codd. unde πυρέττοντι φα(δ Δ) ‖ 4 φθορὰ καὶ om. v ‖ 5 αὐχμή v ‖ 7 φθείρεται (ει in ras.) R! | ἂν α(θ) ‖ 9 ὡς] ὁ p | ὑπερφρονεῖ om. p. ‖ 10 ἐν σορῷ MN φ ἐν τῇ σορῷ α(δ) | κείμενος 〈καὶ νοσῶν ὑπερεφρόνει〉 τῶν p | αὐτῶν p αὐτοῦ MN | διαφθειρομένων p ‖ 14 ἀκούσῃ Markl. (Duebn.) ἀκούσης codd. (ἀκούσαι BH) ἄκουσαν Dav. ἀκούσῃ ἂν Reiske ‖ 18 Ἑρμοῦ Hob. cum R (ἐρμοῦ) cf. Lucian catapl. 2 ἕρματος B εἱργμοῦ cett. (δΔ) 〈ἀπὸ τοῦ〉 εἱργμοῦ Reiske ἀφ÷ εγγοῦς R!)

ἐλευθέρῳ; Τί οὖν ἄλλο ἡγεῖ τῇ ψυχῇ εἶναι τὸ [*](Ed. Duebn. p.50)δέρμα τοῦτο καὶ τὰ ‖ ὀστᾶ καὶ τὰς σάρκας; χλανίδια ἐφήμερα, καὶ ῥακία ἀσθενῆ καὶ τρύχινα·

ταῦτα καὶ σίδηρος διαρρήγνυσιν, καὶ πῦρ τήκει, καὶ ἕλκη ἐπινέμεται.

Ἡ μὲν οὖν ἀγαθὴ ψυχὴ καὶ διαπεπονημένη καὶ ἠσκημένη ἀμελεῖ, καὶ ὡς τάχιστα ἐφίεται γυμνωθῆναι· ὥστε κἂν ἐπιφθέγξαιτό τις τῷ γενναίῳ ἀνδρί, νοσοῦντα τῷ σώματι θεασάμενος, τὸ τοὐ Ὀδυσσέως ἐκεῖνο, [*]((σ 73))

Ἡ δὲ δειλὴ ψυχὴ κατορωρυγμένη ἐν σώματι, ὡς ἑρπετὸν | νωθὲς εἰς φωλεόν, φιλεῖ τὸν φωλεόν, καὶ οὐδεπώποτε θέλει ἀπαλλαγῆναι αὐτοῦ, οὐδὲ ἐξερπύσαι, ἀλλὰ [*](44b) καιομένῳ συγκάεται, καὶ σπαραττομένῳ συσπαράττεται, καὶ ἀλγοῦντι τῷ σώματι συναλγεῖ, καὶ βοῶντι συμβοᾷ. [*](6 ἀέρι φίλος ut Diogenes vi. or. 36. 5 e cf. Dio Chrys. 6. 14 | ἐλεύθερον ut Diogenes vi. or. 36. 5 b et c cf. Lucian. vit. auct. 7 De- mon. 3 Diog ep. 7 ‖ 8 χλανίδια sq. cf. Seneca ep 92 12 ‖ 11 ἡ μὲν οὖν sq vi. or. 10. 9 e ‖ 16 ψυχὴ κατορωρυγμένη ἐν σώματι vi. or. 10. 1 f nam σῆμα τινές φασιν τὸ σῶμα εἶναι τῆς ψυχῆς cf. Plat. Grat. 400 b Gorg. 493 a Philo. all. leg. 1 Sext. Κmp. hyp. III 230 lulian. VI 189 c | ὡς ἑρπετὸν sq. vi. or. 27. 5 h etiam or. 10 5 g ‖ 20 βοῶντι συμβοᾶ vi. or. 27 5 h) [*](7 τί οὖν — 9 ἀσθενῆ v (: ἐφήμερος) | τί οὖν — 10 ἐπινέμεται n) [*](4 (cf. 10) διαρηγνυμένων R! ‖ 6 ψιλὸν ψιλῷ Combes ‖ 7 οὖν ἂν ἄλλο n ‖ 8 〈ἢ〉 χλανίδια Bφα (δ Δ) sed vi. p. 5 19 28 3; 45. 20 al. ‖ 9 τρίχινα MNn α(δ) ‖ 14 τὸ (ante τοῦ) om. MN α(δ) τὸ 〈περὶ〉 Dav ‖ 19 συγκαίεται α(θ) ‖ 20. p. 83. 1 συμβοᾶς ὁ ποῦς R! (pr. man. corr.) B)

εἰ δὲ ἡγεῖ τῷ ὄντι τὸν θάνατον παιᾶνα εἶναι καὶ ἀπαλλακτὴν κακοῦ καὶ ἀπλήστου καὶ νοσεροῦ θρέμματος, ἡγεῖ καλῶς· εὔχου, καὶ κάλει τὸν παιᾶνα.

Καὶ δὴ φέρων με ὁ λόγος εἰς παράδειγμα ἐμβέβληκεν σαφέστερον οὗ πάλαι ποθῶ ἐνδείξασθαι ὑμῖν

Ἐν γὰρ τοῖς Ἀχαιοῖς τότε ἦν που σώματα μυρία, [*]((B 468))--- ὅσσα τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὥρῃ, ὑγιῆ πάντα, ἄνοσα, καὶ ἰσχυρά, καὶ ἄρτια, τῷ τῶν πολεμίων τείχει περιχεόμενα ἐν δεκαέτει χρόνῳ ἐπέραινεν οὐδέν, οὐχ ὁ Ἀχιλλεὺς διώκων, οὐχ ὁ Αἴας μένων, οὐχ ὁ Διομήδης ἀναιρῶν, οὐχ ὁ Τεῦκρος τοξεύων, οὐχ ὁ Ἀγαμέμνων βουλευόμενος, οὐχ ὁ Νέστωρ [*](2 ὁ φιλοκτήτης scil Aeschyli ‖ 5 ὦ θάνατε παιὰν ἰατρὸς μόλοις sq. Plut. Cons. ad Apoll. 10 ‖ 6 7 οὐκ ἀποδέχομαι sq rhe- torice ut or. 4. 7 d; 12. 4 b et 9 d al. ‖ 7 τὸν θάνατον sq. vi. or. 41. 5 f etiam or. 22. 7 h ‖ 8 ἀπαλλακτὴν κακοῦ cf. Plat. Axioch. b ‖ 9.10 κάλει τὸν παιᾶνα cf. Plat. Phaed. 64 b ‖ 16 ἐν δε- καέτει χρόνῳ cf. lsocr. panegyr. 83 ‖ 17. 18 ὁ Ἀχιλλεὺς διώκων — ὁ Τεῦκρος τοξεύων ═ or. 23.1 d) [*](15 τῷ τῶν — p. 84. 2 σοφιζόμενος p ‖ 17 οὐχ ὁ Ἀχιλλεὺς — p. 84. 2 σοφιζόμενος n) [*](15 ποιᾶν RB ‖ 9 καλῶς] καλὸν B ‖ 14 ὅσα MN | φῦλλα 15 〈οἱ Ἕλληνες〉 τῷ p ‖ 16 πολέμων R! (pr man. corr.) τρώων p περιεχόμενα α(δ) | ἑνδεκαέτει α(δ) ἐνναέτει Dav (Oxoniensis) ἐπέραινεν — 18. 19 τοξεύων om. ἐπέραινον p)

‘Ὦ καλὰ καὶ γενναῖα γῆς Ἑλλάδος θρέμματα, μάτην πονεῖτε, μάτην διώκετε, κενὰ τοξεύετε, κενὰ βουλεύεσθε· οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἕλοιτε τουτὶ τὸ τεῖχος, πρὶν ὑμῖν ἐπίκουρος ἔλθῃ ψυχὴ μὲν ἐρρωμένη, σῶμα δὲ νοσοῦν, ὀδωδὸς καὶ χωλεῦον, καὶ διαβεβρωμένον ὑπὸ τῆς νόσου.