Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐγὼ δὲ καὶ τοὺς Μίνω νόμους ἐπιστήμην καλῶ, ἣν ἐδίδασκεν μὲν ὁ Ζεὺς ἐν ἐνναετεῖ χρόνῳ, ἐμάνθανεν δὲ ὁ Μίνως, εὐδαιμόνει δὲ τὸ Κρητῶν γένος.

Καὶ τὴν Κύρου ἐπιστήμην, ἀρετήν καλῶ βασιλικήν, ἣν ἐδίδασκεν μὲν Κῦρος, Καμβύσης δὲ οὐκ ἐμάνθανεν, οὐδὲ Ξέρξης ἐμάνθανεν.

Κῦρος μὲν γὰρ ἡγεῖτο Περσῶν, ὡς ποιμὴν θρεμμάτων, σώζων τὸ αἰπόλιον καὶ τρέφων, καὶ Μήδοις πολεμῶν, καὶ Βαβυλωνίους λαμ βάνων, καὶ μηδενὶ ἐφιεὶς λύκῳ βαρβάρῳ καὶ ἀργίᾳ [*](42a) ἀναμιχθῆναι τῇ ἀγέλῃ.

Καμβύσης δʼ ἦν καὶ αὖθις [*](9 φιλοσοφία sq. vi. simil. de Socrate or 3 4 b ‖ 12 Μίνω sq. vi. or. 38 2c cf Plat legg. l 624 ‖ 15 τὴν Κύρου ἐπιστήμην cf. Plat. Politic. 259 b Clem. Alex atr. II 366 ‖ 17 Κῦρος aq. vi. or 15. 8 f ‖ 18 ὡς ποιμὴν cf. dictum Cyri ap. Xenophont. inst. Cyri VIII 18 vi. etiam simil de amatore or. 19. 2 b) [*](1 ἐπετείχιζεν α(θ) ‖ 4 Λυκίου R ‖ 10. 11 τοιοῦτον ἡ ἐπι- στήμη om. Duk. ‖ 12 καὶ ἐγὼ δὲ τοὺς B ‖ 13 ἐδίδασκεν (eras. ν man. poster.) R! | ἐν (ante ἐνναετεῖ) om. B | ἐμάνθανεν (eras. ν man poster.) R ! ‖ 15 ἀρετὴν ἐπιστήμην Heins. (Δ) sed vi or 27.8 b ‖ 17 οὐδὲ Ξέρξης ἐμάνθανεν om. N (pr. man.) ‖ 18 σώζων (ων in ras.) R! ‖ 20 ἀργίῳ Leopardus ἅρπαγι BH(Δ) ‖ 21 ἀνα- μιχθῆναί πη α! corr. Leopardus)

75
Ξέρξης ἐκ ποιμένων ἀγαθῶν πονηροὶ λύκοι, κείροντες τὴν ἀγέλην, καὶ τῆς ἐπιστήμης ἀπεληλαμένοι.

Ἐγὼ καὶ τοὺς Λυκούργου νόμους ἐπιστήμην καλῶ μουσικήν.

[*](ια΄)

Πότερα χαλεπώτερα νοσήματα, τὰ τοῦ σώματος, ἢ τὰ τῆς ψυχῆς.

Ἄιδεταί τι ἐξ ἀρχαίου ᾆσμα ἐν εὐχῆς μέρει, [*]((Ariphro Sicyon. ap. Athenaeum 702 a. b))

  • ὑγεία πρεσβίστα μακάρων,
  • μετὰ σοῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον βιοτᾶς.

    • Ἐρωτῶ δὴ τὸν ποιητὴν τοῦ ᾄσματος, τίνα καὶ οὖσαν τὴν ὑγείαν ταύτην ξύνοικον αὐτῷ ἐλθεῖν παρακαλεῖ κατὰ τὴν εὐχήν.

    Ἐγὼ μὲν γὰρ ὑποπτεύω δαιμόνιόν τι εἶναι χρῆμα καὶ εὐχῆς ἄξιον· οὐ γὰρ ἄν εἰκῇ οὐδὲ ἐκ τοῦ προστυχόντος κατηξιώθη ᾠδῆς, καὶ ἔμεινεν ᾀδόμενον.

    [*](11 ἐρωτῶ sq. ut or. 22. 1 c ‖ 15 ἔμεινεν ᾀδόμενον cf. Lucian pro la ps. 6 (733) ἵνα σοι μὴ τὸ γνωριμώτατον ἐκεῖνο καὶ πᾶσι διὰ στόματος λέγω ‘ὑγίεια’ sq. etiam Athen. XV 702 a)[*](2 τῆς 〈ποιμενικῆς〉 ἐπιστήμης ἀπολελειμμένοι Reiske ‖ 3 μου- σικήν om. MN φα(δ) dissertationis finem mutilum esse suspicatur Markl. asteriscis indicat Duebn)[*](Codices RBMN φ (= Paccius) α (= Stephanus); H (teste Davisio))[*](4 Z R! ‖ 6 in muge ια΄ R! | πότερα — 7 ψυχῆς RB (om. 7 τὰ) MZ (adiect. ιγος teste Schenkl) N (add. verb. τοῦ αὐτοῦ) αφ (adiect. λόγος μα΄) ‖ 9 ὑγίεια MN α(δ) et ita Lucianus ‖ 10 σεῦ (e Luciano) Δ | νέοιμι RM et libri Luciani teste Davisio βιοτῆς B ‖ 11 δὴ] δὲ B ‖ 12 αὑτῷ α(θ) | κατὰ om. MN α(δ) 13 τῇ εὐχῇ α(δ) | εἶναι om. MN α(δ) ‖ 15 ἠξιώθη B)
    76

    Εἰ δὲ καὶ τοιοῦτόν ἐστιν, ὁποῖον αὐτὸ ὑποπτεύω εἶναι, ἀποκρινάσθω ἡμῖν ὑπὲρ τοῦ ποιητοῦ ὁ λόγος αὐτός·

    δύο γὰρ ὄντοιν ἐν τῇ τοῦ ἀνθρώπου ἁρμονίᾳ, ψυχῆς καὶ σώματος, εἰ μὲν οὐ πέφυκεν ψυχὴ νοσεῖν, ἦν ἂν δήπου τὸ ᾆσμα τοῦτο εὐχὴ σώματος, τοῦ καὶ πεφυκότος νοσεῖν καὶ ὑγείαν στέργοντος· εἰ δὲ ἀμφοῖν ὁμοίως συγκεκραμένων μὲν πρὸς τὸ κάλλιστον ὑπὸ τῆς φύσεως, ταραττομένων δὲ ὑπὸ τῆς παροινίας τῶν μερῶν, ἐπειδὰν πλεονεκτήσῃ τὶ ἐν αὐτοῖς, ὡς ἐν πόλει δῆμος ἢ τύραννος, κωλύει τὰ ἄλλα καὶ λυμαίνεται αὐτῶν τῇ συμμετρίᾳ, καλοῦμεν δὲ ἑκατέραν τὴν πλεονεξίαν, τὴν μὲν ψυχῆς, τὴν δὲ σώματος, καὶ πρὸς μὲν αὐτὸ ἑκάτερον ὁμοίως ὑγείας ἐνδεές, πρὸς δὲ τὸ πλησίον | οὐ κατʼ ἰσηγορίαν τάττεται· τὴν ποτέρου αὐτοῖν [*](42b) [*](Ed. Duebn. p.48)συμμετρίαν καὶ σωτηρίαν,

    πρεσβίσταν ‖ μακάρων ὀνομάζωμεν; Ἵνα δὴ καὶ τὴν ἑκατέρου νόσον ἐκ τοῦ ἐναντίου θεασώμεθα, ποτέρᾳ τῷ ἀνθρώπῳ μεῖζον κακόν, φέρε δὴ οὑτωσὶ τὸ πᾶν διαιτήσωμαι.