Dialexeis

Τί δὲ τῶν κατὰ τὴν εἱμαρμένην; ἢ κἀνταῦθα ἡ εὐχὴ γελοιότατον· θᾶττον γὰρ ἄν τις βασιλέα ἔπεισεν, ἢ τύραννον· τυραννικὸν δὲ ἡ εἱμαρμένη, καὶ ἀδέσποτον, [*](1 μόρια sq. simil. or. 15. 5a sq. cf. Epict. diss. II 9. 4 || 2 τοῦ ἰατροῦ sq. cf. Phil. de pr. et poen. 5 provid. 57 Simpl. in Epict. 84 || 3 ἀποκρινεῖται vi. supra p. 41. 19 || 7 Ἀθηναῖοι — 8. 9 φλέ- γεται ═ or. 41 4h || 18 εἱμαρμένην sq. cf. Luc. lup conf. 5 (630) Orig. c. Cels. lI 68 Senec. nat quaest. lI 35. 1) [*](20 τυραννικὸν — p. 59. 5 Μιλησίους n) [*](18 in mge ὅτι οὐδὲ περὶ τῶν καθʼ εἱμαρμένην β΄ (vet. schol. b) R!) [*](5 ἀλλʼ α(δΔ) | σώζεσθαι B || 7 λιμώττουσιν Βφα(δ) || 8 θα- λαττα ἐπικλύζεται MNα(δ) || 12 κἂν φα(θ) | προνοῇ φα(θ) || 13 (et 17) εὐκταῖον MNα! | ὅμοιον γὰρ ὡς Mα(δ) || 14 τοῦτο μὲν γὰρ B || 15 ἀνύτει τι Hob cum R (ανυτι) et B (ὀνήσει τι)] ἀνύσιμον MNα(δΔ) || 18 ἧ κἀνταῦθα Bα(δΔ))

Ἐν μὲν γὰρ δημοκρατίᾳ δύναται τι καὶ πειθώ, καὶ εὐχή, καὶ θεραπεία, καὶ λιταί· ἐν δὲ τυραννίδι ἡ βία κρατεῖ· ὡς ἐν πολέμῳ Ὅμηρος, [*]((Ζ 46))

Τίνα τοίνυν ἄποινα δόντες τῇ εἱμαρμένῃ ἐκλυσόμεθα ἑαυτοὺς τῆς ἀνάγκης καὶ τοῦ δεσμοῦ; τίνα χρυσόν;

τίνα θεραπείαν; τίνα θυσίαν; τίνα εὐχήν; Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Ζεὺς αὐτὸς εὕρατο παῤ ἐκείνης ἀποτροπήν, ἀλλ᾿ ὀδύρεται· [*]((Π 433/4))

Τίνι θεῶν εὔχεται ὁ Ζεὺς ὑπὲρ τοῦ παιδός; Καὶ ἡ Θέτις βοᾷ, [*](1 ψάλιον simil. cf. Luc. lup. conf. 4 (629) || 13 ὁ Ζεὺς sq. vi. or. 18. 5c καὶ ὀδυρόμενοι sq. cf. Sext. Emp. hyp. l 162 || 18. 19 ἡ Θέτις sq. vi. or. 18. 5c καὶ αὖθις sq.) [*](1 ψάλιον] in mge χαλινόν (vet. schol. b) R!) [*](1 ἀμετάτρεπτον α(δ) | ψάλλιον Mα(δ) ψέλλιον N (man. sec.)n || 2 βίᾳ (in ras. ex βίας) R! | προσαναγκάζει (σ in ras.) R! || 3 συ- νεπινεύειν Heins. | αὑτῆς α(θ) | ἀνωγαῑς φα(δ) corr. Markl. || 4 καὶ] ὡς Bφ || 5 Θρασύβουλος (ος in ras.) R! || 8 Ὅμηρος om φα(δΔ) || 9 Ἀτρέως MN | δέξαι (αι in ras.) R! || 10 ἐκλυσώμεθα α(δ) || 12 τίνα εὐχήν (τι et αευ in ras.) R! || 13 ὁ Ζεὺς (ζ in ras.) R! | εὕρατο vi. supra ad p. 55. 17 || 18 τί θεῶν α(θ) unde τί θεοῖς (vel τί παρὰ θεῶν) Steph.)

Τοιοῦτο χρῆμα ἡ εἱμαρμένη Ἄτροπος, καὶ ἡ Κλωθώ, καὶ ἡ Λάχεσις, ἄτρεπτον, καὶ ἐπικεκλωσμένον, καὶ διειληχὸς τοὺς ἀνθρωπίνους βίους. Πῶς ἂν οὖν τις εὔξαιτο ἀπαραιτήτῳ εἱμαρμένῃ;

Ἀλλʼ οὐδὲ ἐν τοῖς κατὰ τὴν τύχην εὐκτέον, καὶ πολὺ μᾶλλον ἐνταῦθα οὐκ εὐκτέον· οὐδὲ γὰρ ἀνοήτῳ δυνάστῃ διαλεκτέον, ἔνθα οὐ βούλευμα οὐδὲ κρίσις οὐδὶ ὁρμὴ σώφρων οἰκονομεῖ τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ὀργή, καὶ φορά, καὶ ἄλογοι ἕξεις, καὶ ἔμπληκτοι ὁρμαί, καὶ ἐπιθυμιῶν διαδοχαί.

Τοιοῦτον ἡ τύχη, ἄλογον, ἔμπληκτον, ἀπροόρατον, ἀνήκοον, ἀμάντευτον, Εὐρίπου [*](2 ἡ Ἄτροπος . . . ἄτρεπτον cf. Plut. de stoic. rep. 47 τὴν δʼ εἱμαρμένην αἰτίαν ἀνίκητον καὶ ἀκώλυτον καὶ ἄτρεπτον ἀπο- φαίνων αὐτὸς Ἄτροπον καλεῖ sq. Ἄτροπος, Κλωθώ, Λάχεσις cf. Chrys. ap. Stob. ecl. I 79 Plat. republ. X 620d Ps. Arist. π. κόσμου 7. 5 (═ Stob. ecl. l 82) Cornut. 13 Porph. ap. Stob. ecl. lI 164 et 168 schol. Hesiod. theog. (Flach 232 ad vers 11) schol. Eur Orest. 12 Sext. Emp. dogm. l 149 Luc. lup. conf. 2 (628) || 3 ἐπικεκλωσμένον cf. Luc. Char. 13 (508) ἤκουσα τῆς Κλωθοῦς ἀναγινωσκούσης τὰ ἑκάστῳ ἐπικεκλωσμένα dial. mort. 30. 2 || 11 τύχη ut supra p. 53. 15 || 12. p. 61. 1 Εὐρίπου δίκην proverbia- liter ut or. 10. 5c; 28. 3a; 41. 3k cf. Lydus ap. Cramerum anecd. Paris l 313 ὅτι Εὔριπος ὠνομάσθη ἡ μέσος τοῦ ἱπποδρό- μου κρηπὶς ἐκ τοῦ θαλαττίου Εὐρίπου καὶ τῆς ἑπτάκις αὐτοῦ διαυλοδρομίας· οὕτω γὰρ ἐπʼ ἐκείνου φασὶν συμβαίνειν Themist. V 67d Seneca ep. 90. 12 Plat. Phaed. 90c Liban. ep. 533 Ari- stid or. 44. 380 Hipparch. ap. Stob. fl. 108. 81) [*](6 in mge ὅτι οὐδὲ περὶ τῶν κατὰ τύχην γʹ (schol vet b) R!) [*](2 ἡ εἱμαρμιένη Ἄτροπος (ut τὴν εἱμαρμένην τελευτὴν lulian. l 16c ἔκ τινος εἱμαρμένης ἀνάγκης Plat legg. Xl 918 al.) R! ἡ εἰμαρμένη, Ἄτροπος cett. (δΔ°) ἡ εἱμαρμ., ἡ Ἄτρ. Markl. (Duebn.) || 4 διειληὼς MV || 6 κατὰ τύχην Ϛ(δΔ) || 7 οὐ γὰρ MNα(δ) || 9 ἀλλ᾿ Mα(θ) || 10 ἄλογοι ὀρέξεις Markl. || 11 ἔμπληκτον] ἀπό- πληκτον B ἔκπληκτον α(δ) || 12 Εὐρίπου (ρι in ras.) R!)

Καὶ τίς [*](37b)τέκτων εὔξεται | περὶ κάλλους ἀρότρου, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς ὑφάντης περὶ κάλλους χλανίδος, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς χαλκεὺς περὶ κάλλους ἀσπίδος, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς ἀριστεὺς περὶ εὐτολμίας, τὴν ἀνδρείαν ἔχων; ἢ τίς ἀγαθὸς περὶ εὐδαιμονίας, τὴν ἀρετὴν ἔχων;