Dialexeis

Οὔτε γὰρ ὁ ἄξιος μὲν, παραλείπων δὲ τὴν εὐχήν, διὰ τοῦτο οὐκ ἄξιος, ὅτι οὐκ ηὔξατο· οὔτε ὁ μὴ ἄξιος μὲν τυχεῖν, λαβεῖν δὲ εὐχόμενος, διὰ τοῦτο ἄξιος, ὅτι εὔξατο·

ἀλλὰ αὐτὸ τοὐναντίον, ὁ μὲν [*](4 versus propter quem Platonici Homerum castigabant cf. Hierocl. ap. Stob. ecl. l 63 || 7 μὴ ὅτι — ἀγαθῷ ═ or. 13. 3d cf. Dio Chrys. 4. 23 || 10. 11 τὸ δὲ θεῖον sq. vi. or. 41 3a et 5a) [*](8 in mge super. folii 36a (vet. schol. u) R!: εὐχόμενο, οὐκ εὐχόμενος ἄξιος οὐκ ἄξιος) [*](|| 9 πονήρως] in mge ἐπιπόνως (vet. schol. u) R || 10 πονηρῶς] in mge μοχθηρῶς (vet. schol. u) R) [*](2 τὸ θεῖον om. MNα(δ) | διαφέροντα α(δ) || 5 ἀτελὲς MNα(δ) unde ἀκλινὲς Markl. || 9 πονηρῶς ς(δΔ) || 10 μετετίθετο α(δ) || 12 εἰ μὲν οὖν ἄξιος om. in mge add. pr. man R! || 15 εὔξατο B || 16. 17 διὰ τοῦτο — p. 56. 1 τυχεῖν om. B || 17 εὔξατο (ut εὕρατο p. 59. 13 al. cf. Crönert l. l p. 205)] ηὔξατο Mα(δΔ))

τῷ δὲ ἀμαθίαν καὶ μοχθηρίαν, διὰ μὲν ἀμαθίαν εὐχομένῳ, διὰ δὲ μοχθηρίαν οὐκ ἀξιουμένῳ.

Τί δέ, εἰ στρατηγὸς ἦν ὁ θεός, κᾆτα ὁ μὲν σκευοφορεῖν ἄξιος ᾔτει τὸν στρατηγὸν ὁπλίτου χώραν, ὁ δὲ ὁπλιτεύειν ἐπιτήδειος τὴν ἡσυχίαν ἦγεν· ἆρα οὐ κατὰ τὴν χρείαν τῆς τάξεως τὸν μὲν ἀχθοφορεῖν εἴα, τὸν δὲ εἰς τοὺς ὁπλίτας ἔταττεν;

Ἀλλὰ στρατηγὸς μὲν κἂν ἀγνοήσαι, κἂν δωροδοκήσαι, κἂν ἐξαπατηθείη·

τὸ δὲ θεῖον οὐ τοιοῦτον· οὔτε οὖν εὐχομένοις δώσει παρὰ τὴν ἀξίαν, οὔτε οὐκ εὐχομένοις οὐ δώσει κατὰ τὴν ἀξίαν. ||

Καὶ μὴν τῶν ὅσα οἱ ἄνθρωποι εὔχονται γενέσθαι, φησί, τὰ μὲν ἡ πρόνοια ἐφορᾷ· τὰ δὲ εἱμαρμένη καταναγκάζει, τὰ δὲ μεταβάλλει ἡ τύχη, τὰ δὲ οἰκονομεῖ [*](17 ἡ πρόνοια sq. alludit ad rerum divisionem κατὰ νόμον κατὰ φύσιν κατὰ τέχνην κατὰ τύχην cf. Diog. Laert. 96 Diotog. Pythag. ap. Stob. ecl. I 93 Sext. Emp. hyp. l 237 simil. Sallust. 12 sed etiam κατʼ ἀνάγκην κατʼ εἱμαρμένην κατὰ προαίρεσιν κατὰ τύχην κατʼ αὐτόματον Plut. plac. l 29) [*](7 κἆτα] in mge κυρίως ἔξ· ἐπί ἔκ· ἀπό· καὶ ἀντὶ τοῦ εἶτα, ὡς νῦν· ἔτι δὲ καὶ ἀντὶ τοῦ ἄρα (vet. schol. b)) [*](16 καὶ μὴν — p. 57. 3 αὐτομάτου n) [*](2 καὶ 〈μᾶλλον〉 διὰ Reiske || 3 θαρρεῖν] θάρσος MNα(δ) || 4 πιστεύοντι] ἐλπίζοντι B | ὡς ἂν τευξομένῳ α(δ) || 6 ἀμαθίαν — διὰ δὲ om. MNα(δ) | 〈τυχεῖν〉 οὐκ ἀξιουμένῳ Merkl. || 9 οὐ (post ἆρα) om. B (bis, nam verba inde ab ἆρα usque ad τῆς per dittographiam duplicata) || 10 〈γὰρ〉 ἀχθοφορεῖν B || 11 εἰς om. B || 17 φασὶ Steph. σφίσι Heins. Reiske (Δ°) | εἱμαρμένη (εἱ in ras. ex ἱ) R! 〈ἡ〉 εἱμαρμένη Markl. (Duebn.) sed vi. ad p. 40. 12, 13)