Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

εἶναι δὲ ταῦτα τῆς τοῦ ὅλου δημιουργίας ὥσπέρ τινας ἀναγκαίας καὶ ἑπομένας φύσεις· ἃ δὲ ἡμεῖς καλοῦμεν κακὰ καὶ φθοράς, καὶ ἐφʼ οἷς ὀδυρόμεθα, ταῦτα ὁ τεχνίτης καλεῖ σωτηρίαν τοῦ ὅλου· μέλει γὰρ αὐτῷ τοῦ ὅλου, τὸ δὲ μέρος ἀνάγκη κακοῦσθαι ὑπὲρ τοῦ ὅλου.

Λοιμώττουσιν Ἀθηναῖοι, σείονται Λακεδαιμιόνιοι, ἡ Θετταλία ἐπικλύζεται, ἡ Αἴτνη φλέγεται. Καὶ πότε Ἀθηναίοις ἀθανασίαν ὁ Ζεὺς ὑπέσχετο; ἐὰν γὰρ ἀπέλθῃ ὁ λοιμός, Ἀλκιβιάδης ἐπὶ Σικελίαν οὐκ ἄγει; Πότε [*](3. 4 ὥσπέρ τινας ἀναγκαίας καὶ ἑπομένας φύσεις cf. Chrysipp. ap. Gell. Noct Att. VII 1.8 non fuisse principale naturae con- silium ut faceret homines morbis obnoxios . . . sed cum multa . . gugberet . . utilissima, alia quoque simul agnata sunt in- commoda his ipsis quae faciebat cohaerentia eaque non per naturam sed per sequellas q uaedam necessarias facta dicit quod ipse appellat κατὰ παρακολούθησινʼ Orig. c. Cels. 6. 314 (τοῖς ἔργοις ἐπηκολούθησεν) Philo π. προν. ll81 ||6 σωτηρίαν τοῦ ὅλου sq. vi or.5. 4 c et d; 13. 4 k: 32. 10 g; 38. 5 e et f cf. Philo π. προν. l 57 II 102 Epict. diss lI 5. 24 Simplic. in Epict. man.84 Cicer nat. deor. II 66 III 90 Seneca dial. l 3 Marc. Ant. V 8 Orig. c. Cels. IV 209 Plut. stoic. rep. 34 Plat. Tim. 30 b Sext. Emp. hyp. lII 10 ||7. 8 κακοῦσθαι ὑπὲρ τοῦ ὅλου ut Leonidas Othryadas Callicratidas vi. or. 32. 10 g ||8 λοιμώττουσι — 9 φλέγεται =or. 5. 4 g ||11 Ἀλκιβιάδης sq. vi. or. 7. 4 g; 11. 6 d) [*](8 sq λοιμὸς ἀθήνησιν σεισμὸς ἐν λακεδαιμονίοις ἐπικλυσμὸς ἐν |θετταλίᾳ |ἡ τῆς αἴτνης φλόξ in mge (schol. recentis.) R!) [*](1. 2 ἀνθρωπίνων] ἀνων (= ἀνθρώπων) M (pr. man.; corr. in ἀνωνων) ||2. 3 καὶ τὴν τέχνην] καὶ τὴν βούλησιν καὶ τὴν τέχνην Reiske τὴν τέχνην Reiske (Duebn.) ||3. 4 ὥσπέρ τινας] σπινθῆρας Markl. ||4 ἑπομένας καὶ ἀναγκαίας MNα(δ) καὶ ἀναγ- καίας ἑπομένας H (non R ut falso adnot. Dav.2) ἑπομένας del Markl. καὶ ἀναγκαίως ἑπομένας Dav συμφυεῖς καὶ ἀναγκαίως ἑπομένας Reiske |〈ἐκ〉φύσεις Markl. ||6 τεχνίτης (ι in ras.) R ||8 λοιμώττουσιν RH λιμώττουσι cett (δ) ||9 ἢ Αἴτνη M πότε| τότε M)

481
Λακεδαιμονίοις ὑπέσχετο γῆν ἄσειστον; πότε Θετταλοῖς [*](145 a)γῆν ἄκλυστον; πότε |Σικελιώταις γῆν ἄπυρον; Μόρια [*](MϚ΄) ταῦτα σωμάτων.