Dialexeis

τίς γὰρ [*](2 προιὸν δὲ sq. cf Hippocr. ep 17. 47 ἀκμάζων θρασύς sq. || 7 οὐκ ὄμβρων sq. vi. or 36. 5 e καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν sq. 10 πληρωθὲν sq. vi simil. or. 36. 2 e πλούτου sq or. 33. 3 e ἀκο- ρεστος sq. ||11 12 Εὐρίπου sq vi. or. 5. 6 b et quae ibi adnotavi || 13.14 ἐνδεὲς ἀμπεχόνης scil quia ἀσκεπὴς est vi. or. 31. 4 f vi. etiam or. 36. 2 a περιβάλλοντες sq. ||15 ἓν σῶμα sq. ut regis Per- sarum vi. or 33. 4 a || 18 οὐδὲ τὰ τοσαῦτα ἱκανά excipiunt enim) [*](11 in mge εὔριπος ἄμπωτις (schol. recent.) R!) [*](18 τίς γὰρ — p. 478. 3 ἀνιστάμενον p) [*](1 μητέρων R μητρῴων cett. (θ) |ὑγρῶν MNα(δ ) λύθρων Markl. |ἰλυῶδες] ὑλῶδες MNα(δ) corr. Heins ||2 ἀνάπλεον MN(Δ0) ||6 ἀχρειότατον Reiske (Duk.) ||9 οὗτος| τοῦτο Heins. 10 ἀμπέχεται φα(δΔ) θέρος οὗτος Steph ἀναψύχεται Markl. 12 ἀμπώσεως nescio unde Δ |ἑστὼς MNα(θ) ||15 λουτρῶν om Δ°)

Ὁρᾷς τὸν δρόμον, καὶ τὴν διαδοχὴν τῶν κακῶν, καὶ τὴν συνέχειαν τῶν κινδύνων· (σ 130) οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο.

Κἂν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἔλθῃς, κἀκεῖ ὄψει ὄχλον νοσημάτων τῇ ψυχῇ ἐπιχεόμενον· ἐὰν λύπην ἀπώσῃ, φόβος ὑπορρεῖ· ἂν ἀπέλθῃ φόβος, ὀργὴ ἀνίσταται· ἂν παύσεται ὀργή, φθόνος ἔπεισιν· παρὰ πόδας τὰ δυσχερῆ, ἐν γειτόνων τὰ κακά· ἀνοχὴ δὲ ἀκριβὴς οὐδεμία.

Τί ἄν οὖν πρὸς ταῦτα ἀποκρίναιτο ὁ Ζεύς, ἢ ὁ Ἀπόλλων, ἤ τις ἄλλος μαντικὸς θεός; Ἀκούσομεν τοῦ ὑποφήτου λέγοντος (α 33/4) ἐξ ἡμέων γὰρ φασὶ κακʼἔμμεναι· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ σφῇσιν ἀτασθαλίῃσιν ὑπὲρ μόρον ἄλγεʼἔχουσιν· [*](τὰς σωματικὰς ἐλαττώσεις τὰ ἐκτός cf. Orig c. Cels. IV 209 6. 314 Hierocl. ap. Stob. ecl. I 64) [*](1 λοιμοῦ . . ὄμβρους . . γῆν σειομένην exempla malorum physicorum hominum puniendorum causa missorum cf. Hierocl. ap. Stob. ecl. l 64 vi. etiam or. 3. 8 n cf. Philo. π. προν lI 90 et 100 Senec. nat. quaest. IV 4 VI 3 || 7.8 ὄχλον νοσημάτων sq. vi. or. 28. 2 i cf Plat. Tim. 86 c Plut. anim. an. corp. 3 Dio Chrys. 78. 45 || 8 ἐὰν λύπην ἀπώσῃ sq. vi. or. 1. 2 b ἢ εἴπερ sq. || 12. 13 ὁ Ζεὺς ἢ ὁ Ἀπόλλων sq. ut supra § lII b ||13.14 τοῦ ὑποφήτου sq. ut or. 11 be ||15 ἐξ ἡμέων sq. vi. or. 38. 7 a cf. Hierocl. ap Stob. ecl. lI 181 Porph. ap. Stob. ecl. II 172) [*](4. 5 in mge ὦ θαυμάσιον σοφιστὴν (schol. recent.) R! || 11 in mge ἐγγειτονῶν (vet. schol. u) R!) [*](1 λιμοῦ Hα(δ) ||8 ἀπώσῃς α(δΔ⁰ ) corr. Reiske ||9.10 ἂν παύ- σεται R ἂν παύσηται (ἀναπαύσηται M) cett. (δ Δ) || 10 ἔπεισιν] ὕπεισι Markl. ||11 ἐγγειτονῶν RMB ἐκ γειτόνων α(δ) ||12 ἀπο- κρίναιτο (αι in ras ) R 13 ἢ ὅστις Markl. ἀκούσομεν ἀκού- σωμεν cett.(δΔ) sed vi. Lucian.navig. 11 (255)al. || 16 σφίσιν MN )

Οὐρανοῦ καὶ γῆς δυοῖν ἑστίαιν τὴν μὲν ἄμοιρον ἡγητέον κακῶν, τὴν δὲ [*](144b)ἐξ ἀμφοῖν ἐπιμεμιγμένην· |ἡ τὰ μὲν ἀγαθὰ ἐπίρρυτα ἐκ τῆς ἑτέρας, τὰ δὲ κακὰ ἐξ αὐτοφυοῦς μοχθηρίας ἀνίσταται.

Διττὴ δὲ αὕτη, ἡ μὲν ὕλης πάθος, ἡ δὲ ψυχῆς ἐξου||σία. Ῥητέον δὲ δὴ τά πρῶτα ὑπὲρ τῆς[*](Ed. Duebn p.163) προτέρας.

Ὕλην ὁρᾷς ὑποβεβλημένην δημιουργῷ ἀγαθῷ· ἧς τὸ μὲν κοσμηθὲν ἥκει παρὰ τῆς τέχνης· εἰ δέ τι ἀκρατῶς ἑαυτῶν τὰ ἐν γῇ ἔχοντα πάσχει πλημμελές, ἀναίτιόν μοι τὴν τέχνην τίθει· βούλησις γὰρ οὐδεμία τεχνίτου ἄτεχνος, οὐδὲ γὰρ νομοθέτου ἄδικος· ὁ δὲ θεῖος νοῦς ἀνθρωπίνης τέχνης εὐστοχώτερος.

Καθάπερ οὖν ἐν ταῖς τῶν τεχνῶν χειρουργίαις τὰ μὲν ἡ τέχνη προηγουμένως δρᾶ, στοχαζομένη τοῦ τέλους, τὰ δὲ ἕπεται τῇ χειρουργίᾳ, οὐ τέχνης ἔργα, ἀλλʼ ὕλης πάθη, σπινθῆρές τε ἐξ ἄκμονος, καὶ ἐκ βούνου αἰθαλώσεις, καὶ ἄλλο ἐξ ἄλλης πάθος, ἀναγκαῖον μὲν τῇ ἐργασίᾳ, οὐ προηγούμενον δὲ τῷ τεχνίτῃ·

οὕτως ἀμέλει καὶ [*](1.2 οὐρανὸν . . ἄμοιρον κακῶν cf. Plat. republ. lI 379 lulian lI 90 b Hermes ap. Stob. ecl. I 275 Plut. stoic rep. 33 Philo. π. προν. lI 82 vi. etiam or. 34. 3 a ||5. 6 ὕης πάθος . . ψυχῆς ἐξουσία cf. Hierocl. ap Stob. ecl. lI 181 Phil. π προν. lI 82 || 7 ὕλην..ὑποβεβλημένην δημιουργῷ ἀγαθῷ cf. Orig.c. Cels. 6.314 Senec. ep. 65. 2 simil. Chrysipp. ap. Plut. stoic.rep. 33 (ὃ τρόπον οὔτε νόμος τοῦ παρανομεῖν παραίτιος . . οὔτε σἱ θεοὶ τοῦ ἀσε- βεῖν) Philo π προν. lI 82 cf etiam lulian lV 134 c Arist. ap Stob.ecl. l 135 Plut. def. orac. 436a ||13.14 τὰ μὲν ἡ τέχνη προη- γουμένως δρᾷ cf. Orig. c. Cels. 6. 314 τοῖς προηγουμένοις αὐτοῦ ἔργοις) [*](1 ἀτασθαλίης R ἀτασθαλίας cett. (δ Δ) |2 ἑστιῶν MN α(δ) 5 δὲ αὕτη] καὶ αὕτη nescio unde Δ || 7 ὁρᾷς R! in ras R! 9 ἀκρατῶς — ἔχοντα per parenthesin sumenda esse censet Markl. 10 ἀναίτιόν μοι] αἴτιον μοι MN αἴτιον μὴ φα(δ) )