Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐὰν δὲ εἰς τὰς τῶν κακῶν ἐννοίας παρέλθω, πό θεν ταῦτα παρέδυ δεῦρο; τίνες αἱ τῶν κακῶν πηγαὶ ἢ γενέσεις; πόθεν ἀρξάμενα ἔρχεται; ἐξ Αἰθιόπων, ὡς ὁ λοιμός; ἐκ Βαβυλῶνος, ὡς ὁ Ξέρξης; ἐκ Μακεδονίας, ὡς ίλιππος; οὐ γὰρ ἐξ οὐρανοῦ, μὰ Δία, οὐκ ἐξ οὐρανοῦ· [*](1.2 ἀμηχάνῳ τάχει or. 1. 2 e etiam or. 7. 7 k ||3 αἱ παρʼ ἡλίου ἀκτῖνες cf. Hermes ap. Stob. ecl. l 303 ||8 ὁμοῦ τῷ Διὸς νεύματι sq. or. 4.8 b ||14 καὶ οἰκτείρω τὸν Ἐπίκουρον vi. simil. or. 25. 4 a etiam or. 15. 8 g ||17.18 ἐξ Αἰθιόπων . ὁ λοιμός vi. or 13. 9 c etiam or 7 4 b ||18. 19 ἐκ Μακεδονίας . . Φίλιππος vi. or. 29.2 d) [*](8 ὁμοῦ — 11 κινήματα n) [*](6 in mge Ὅμηρος (man. recent.) R!) [*](2 προσβολὴ R προσβολῇ cett. (περιβολῆ N) δ Δ corr Reiske 3 ἐπαφήσεται nescio unde Δ corr Markl ||4 τῇ in ras. 17 ἢ γενέσεις] τίνες αἰ γενέσεις Reiske || 19 ὡς ὁ Φίλιππος nescio unde δ Δ)

476
(Plat. Phaedr. 247 a) φθόνος γὰρ ἔξωθεν τοῦ χοροῦ ἵσταται.

[*]( Ed. Duebn. p.162)

Ἐμταῦθα τοίνυν, ἐνταῦθά μοι δεῖ χρησμῳδίας, ἐρώμεθα τοὺς θεούς·

Ζεῦ καὶ Ἄπολλον, καὶ ὅστις ἄλλος θεὸς μαντικὸς καὶ κηδεμὼν τῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγέλης, δεομένοις εἴπατε, τίς κακῶν ἀρχή; τίς αἰτία; πῶς φυλαξώμεθα; πῶς λάθωμεν; (Ξ80) Οὐ γάρ τις νέμεσις φυγέειν νκακόν, οὐδʼὑπαλύξαι. οὐχ ὁρᾶτε, ὅσα τὰ δεινὰ εἰς τὰς ἀνθρωπίνας κῆρας ἐμπεπτωκότα περὶ γῆν στρέφεται, παντοίων στόνων

καὶ ὀδυρμῶν ἐμπιμπλάντα τὴν γῆν; Στένει μὲν τὸ ἀνθρώπου σῶμα τὰς ἐπιτετειχισμένας αὐτῷ νόσους ὀδυρόμενον, καὶ τὸ ἀκροσφαλὲς τῆς σωτηρίας, καὶ τὸ ἄδηλον τοῦ βίου.

Τίς γὰρ ἡλικίας καιρὸς ἀνυπεύθυνος

ἀνθρωπίνῳ σώματι; οὐ γενόμενον μὲν εὐθύς καὶ [*](1 φθόνος sq. cf. Plut. n. posse suav. viv. 2 || 4 Ζεῦ καὶ Ἄπολλον ut or. 5.8e; 22. 7 e etiam infra § lV a ||5.6 τῆς τῶν ἀν- θρώπων ἀγέλης ut or. 29. 7 i ; 37. 1 a ; 35. 2f: et ingra § V d 9 οὐχ ὁρᾶτε, ὅσα τὰ δεινὰ sq. cf. Hippocr. ep. 17. 47 οὐχ ὁρῇς ὅτι καὶ ὁ κόσμος μισανθρωπίης πεπλήρωται sq. cf. etiam Teles (Hense 38) Diog. ep. 28 μικρὰ εὐφραίνεσθε, πολλὰ λυπεῖσθε 13.14 τὸ ἄδηλον τοῦ βίου scil. propter τὴν τύχην vi. or. 13. 7 b 15 οὐ γενόμενον εὐθὺς sq. cf. Hippocr. ep. 17. 47 ὅλος ὁ ἄν- θρωπος ἐκ γενετῆς νοῦσός ἐστι Teles (Hense 38) εἴ τις θέλει ἐκ- λογίσασθαι ἐν ὅλῳ τῷ βίῳ πάσας τὰς ἡλικίας, αἱρήσει πολλῷ πλείους τὰς ἀλγηδόνας . . ὁ πρῶτος (χρόνος) . . ἐπίπονος sq) [*](11 στένει — 14 βίου p) [*](1 φθόνος ἔξωθεν — 2 ἵσταται in mge repetit.(schol.recent )R!) [*](1 ἔξωθεν θείου χοροῦ Heina. (cum σ2) ἔξω θείου χοροῦ Δ cum Platone ||7 φυλαξόμεθα Boissonade (anecdot. IV 478) (Duebn.) λάθωμεν 〈ὑπεκδράντες〉 Reiske ||8 ὑπαλύξαι] ἀνὰ νύκτα Homerus ||11. 12 τὸ τοῦ ἀνθρώπου MN α(δ) ||15 σώματι] πτώματι M φ |οὐ γενόμενον] ὃ γενόμενον nescio unde θ )

477
ἀποσπασθὲν ἐκ μητέρων, ὑγρὸν καὶ ἰλυῶδες καὶ διαρρέον,

ὀδυρμῶν καὶ κνυζημάτων ἀνάπλεων; προῖὸν δὲ καὶ εἰς ὥραν ἀναφυόμενον, ἔμπληκτον καὶ ἀκρατές; κἂν εἰς ἥβην προέλθῃ, ὑπὸ φλεγμονῆς ἀκατάσχετον· κἂν εἰς γῆρας ἔλθῃ, κατὰ βραχὺ νεκρούμενον καὶ ἀποσβεννύμενον·