Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Οὐ γὰρ ἀνασχετὸν εἶναι οὔτε τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν σχολήν, οὔτε τῷ Νέστορι τὴν σιωπήν, οὔτε τῷ Ὀδυσσεῖ τὴν ἀσφάλειαν. Ἐξῆν γάρ που καὶ τῷ Ἀχιλλεῖ ζῆν καὶ βασιλεύειν Μυρμιδόνων, καὶ γεωργεῖν τὴν Θετταλῶν γῆν, καὶ γηροκομεῖν τὸν Πηλέα· καὶ τῷ ἔέστορι ἐν Πύλῳ ἐν εἰρήνῃ ἄρχειν, καὶ γηράσκειν καθʼ ἡσυχίαν· καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ, οἴκοι μένειν περὶ τὸ Νήριτον τὸ εὔφυλλον, (cf.ι 27) ἐν τῇ γῇ τῇ κουροτρόφφ, ἢ τὸ τελευταῖον παρὰ Καλυψὼ βιοῦν ἐν ἄντρῳ καταρρύτῳ καὶ κατασκίῳ, ὑπὸ Νυμφῶν θεραπευομένῳ, ἀγήρφ ῳ ὄντι καὶ ἀθανάτῳ· ἀλλʼ οὐχ εἵλετο ἀθάνατος εἶναι ἀργὸς [*](7 ἐξῆν γάρ που sq. simil. vi. or. 29. 2 d) [*](1 δίψης]ἡδονης ΜFGXY α(δ) || 2 ἡδονῆς BH || 3 εὐτυχη-μάτων R: || 4 ἧς μὲν MDGXYU ἦ μὲν ( in ras. F ἦν μὲν α(δ) ἔστιν Duk. (Duebn.) ἔστιν μέν dubitanter Schenkl ὅς eiske |οἶμαι om. W οἶμαι ὅς Duk. σιτίων 〈κόρον〉 eiske 〈καὶ〉 σιτίων Duebn. || 5 οὐ γὰρ] ὁρῶ γὰρ Dav. | αν εἶναι Markl. ἴσμεν εἶναι Reiske || 7 γάρ που καὶ Hob. γάρ του καὶ RAWZT γὰρ καὶ certt (δΔ) γὰρ οἴκοι Dav. γάρ τοι καὶ Markl. (Duebn.) καὶ τῷ in ras. R! καὶ τὸ GX 〈ἐν εἰρήνη〉 ζῆν Heina. || 8 Μυρμιδόνων — 9 γηροκομεῖν om. M || 9 γηροκομεῖν (ειν in ras.) R! γηρωκομεῖν NQVEXYZT α(δ Δ⁰) |Πηλέα (η in ras.) R! || 11 το ηνυτον pr. man. (unde τὸ νηνυτον alt man.) R! τὸν ήριτον EXT τὸ νήρετον G ||12 τὸ εἰνο- σίφυλλον Markl. || 13 ἐν τῇ γῇ τῇ κουροτρόφῳ parodia ad Ho- meri versum ι 27 ipsius Maximi ||14 Καλυψὼ βιοῦν ἐν Hob. Καλυψὼ ὶ ..ν (quod οὖν legit Duebn. neglectis primae litterae vestigiis) ἐν Καλυψὼ ἐν cett. Καλυψοἰ ἐν α(δ Δ) || 14. 15 κα- ταρρύτῳ] κατασκίῳ et κατασκίῳ ] καταρρύτῳ pars sequiorum 15 Nυμφῶν (ων in ras.) R! ||16 ἀθάνατος] ὁ θάνατος MY)
Τί δʼ ἄν ἦν μνήμη τοῦ Ὁδύσεως, ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὰ δυσχερῆ; τίς δὲ τοῦ Ἀχιλλέως, ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὸν Κκτορα καὶ τὸν Σκάμανδρον, καὶ τὰς [*]((Ι 328))
ἑνδεκα δὲ ἠπειρώτιδας; Tὸν μὲν γὰρ ρακλέα οὐδὲ ἄλλοθεν οἱ ἄνθρωποι προσέθεσαν ἂν φέροντες τῷ Διί, μὴ οὔσης τῆς πρὸς τὰ κακὰ ὁμιλίας, ἀγωνισαμένης αὐτοῖς· ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὰ θηρία, καὶ τοὺς δυνάστας, καὶ τὰς ἄνω καὶ κάτω ὁδούς, καὶ τὰ δεινὰ ἐκεῖνα πάντα, ήκρωτηρίασας τὴν ἀρετὴν τοῦ Ἡρακλέος.
Ὀλυμπιάσιν [*](5 τίς δʼ ἂν ἧν μνήμη sq. vi. or. 38. 7 c et e || 9 τὸν. . Ἡρακλέα sq. vi. or. 38. 7 g cf. Κpict. diss. lI 16. 44 Cicer. Tusc. I 14. 31 Simplic in Epict. man. 91 (Hercules Theseus Diogenes Socrates) || 14 — p. 400.2 Ὀλυμπίασιν καὶ Πυθοῖ.. κότινον λαβεῖν οὐδὲ μήλων τυχεῖν vi. or. 29. 1 a; etiam or. 1. 4 a; 35. 8 a) [*](5 ἦν om. θ || 8 μὲν] δὴ lomerus | σὺνηυσὶ GX || 9.10 οὐδὲ ἄλλο- θεν] οὐδὲ 〈 γνωρίσαντες〉 ἄν ποθεν Reiske || 10 οἱ ἄνθρωποι ‘Her- culis namque originem nulla alia causa est cur Hommerus retulit in Iovem’ ο | πρσέθεσαν (suprascr ο) R! |ἂν e versu 11 in suum locum remisit Hob. om. codd. (δ Δ) | τῷ (ante Διὶ) om. BH 11 μὴ οὔσης (an μὴ σωθείσης ?) (eadem structura qua p. 435. 5) Hob. μέσης codd. εἰ μὴ μέσης φα(θ) ἐκ μέσης Reiske ἦ ἐκ τῆς Dav. (Duebn.) εἰ μὴ (ἐκ) τῆς Duk. (Orelli) εἰ μὴ ἐξ ἴσης Markl. τῆς (ante πρὸς) e versu 12 (vel e margine) in suum locumo re- misit Hob. |τὰ (ante κακὰ) om. α(θ) corr. Dav ἀγωνισαμένης DFHBYU (add. ἂν in Mge) ἀν ἀγωνισαμένης RW ἀνταγωνισαμένης cett.(δΔ) ἀνταγωνισαμένου Reiske ἀνταγωνισάμενον Orelli || 11.12 αὐτοῖς (i. 6. τοῖς ἀνθρώποις pugnat enim pro hominibus) της FWZQ (suprascr. ἧ) αὐτῆς V T (suprascr. οις) αὐτοῖς U (in mge τῆς) cert. (θ) αὐτοῖς (τῆς) ἀρετῆς Dav. (Duk.) ἀρετῆς Markl. (Duebn.) γὰρ αὐτοῖς Peiske || 12 τὰ (ante θηρία) om. BH 14 Ἡρακλέος (man. alt .) HΖT Ἡρακλέους (pr.man .) cett.(δΔ) )
Φέρε τοὺς ἀγωνιστὰς παρακαλῶμεν ἐπὶ τὸ στάδιον.
Ἔχε, τίνες μὲν Ἀθηνῶν; Σωκράτης ἀγωνιούμενος πρὸς [*]( Ed. Duebn. p.17)Μέλητον,καὶ πρὸς τὰ δεσμὰ καὶ τὸ φάρμακον.