Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἄφελε τὴν γαστρὸς ἐπιθυμίαν, καὶ ἀφεῖλες τοῦ ἀνθρώπου τὸ θηρίον· ἄφελε τὴν αἰδοίων ἐπιθυμίαν, καὶ διέκοψας τὸ θηρίον. Μέχρι δὲ ταῦτά τῳ συζῇ καὶ συντρέφεται, καὶ πρὸς αὐτὰ τῇ Θεραπείᾳ νένευκεν, ἀνάγκη τὰς ἐκείνων ὀρέξεις κρατεῖν, καὶ βοᾶν τὴν ψυχὴν τὰς ἐκείνων φωνάς.

[*](γʹ)

Ὅτι ἐστιν καὶ ἐκ τῶν περιστάσεων ώφελεῖσθαι.

Δεινόν γε, εἰ οἱ μὲν θεοὶ διέκριναν τοῖς ἀνθρώποις τἀγαθὰ ἐκ τῆς τῶν κακῶν ὁμιλίας, ἀνεπίἴβικτον ἑκάτερον ἑκατέρῳ εἶναι θέμενοι, καὶ διαστήσαντες αὐτῶν [*](cf Plut. phil. c. princ. 22 soll. anim. 19 Philo animal.12 vit. Mos. lI127 Sext. Emp. hyp. l 65 Porph.abstin. lII 2 anon ap. Westerm. mythogr. 327) [*](7 βοᾶν . . τὰς ἐκείνων φωνάς vi or. 27. 5 b vers.nem etiam or. 25.5 d et or. 37. 7 b ||12 δεινόν γε ut or. 3.1 a || 13 τἀγαθὰ ἐκ τῆς τῶν κακῶν ὁμιλίας nam bona ex Ceo proveniunt, mala non ex deo vi. or. 41. 3 a οὐ γὰρ sq. | ἀνεπίμικτον sq. ut or. 33. 2 e) [*](2 ἄφελε - 4 θηρίον n) [*](1 αἱ χίμεραι NGV φ αἱ χίμαροι M ρ (teste Stephano) ἡ λΠμαιρα Dau. 2 έκρωψ BH (Duk ) Κέρκωψ α(δ) 6 νένευκεν] νενίκηκεν B 7 φωνάς] βοάς Q) [*](Codices FBMΟV accedunt SXEVDTVΜ teste Schenk HA teste Souter; α ( Stephanus) φ ( Paccius); H (teste Davisiο)) [*](14 καὶ διαστήσαντες - p. 391. 2 ζόφον v (: διιστῶ) 8 〈Λ Δ΄〉 Ηob. || 10 in mge γʹ R εο NV (rubr. colore uter- que) |ὅτι — 11 φελεῖσθαι RBMV additis λόγος πέμπος (sic!) Q λόγος λεʹ φα || 12 εἰ om. GX)

391
τὰς || φύσεις, καθάπερ ἡμέρας πρὸς νύκτα, καὶ [*](Ed. Duebn. p.14) φωτὸς πρὸς ζόφον, καὶ πρὸς ὕδωρ πυρός· ὧν ἕκαστον εἰ ἐθελήσαις πρὸς τοὐναντίον ἀγαγεῖν, καὶ ἀνακεράσαι αὐτῶν τὴν διαφορὰν εἰς κοινὴν φύσιν, διαφθερεῖς τὸ ἑκατέρου ἴδιον·

οἱ δὲ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἑκόντες, εὐδαίμονα διώκοντες βίον, καταμίγνυσιν αὐτῷ 〈κακά· κἄν τις θεῶν συγχωρήσῃ αὐτοῖς〉 ζῆν διʼ ἡμέρας ἐν φωτὶ λαμπρῷ καὶ διηνεκεῖ, ἀῦπνῳ καὶ ἀδεεῖ τῆς ἐν νυκτὶ ἀναπαύλης, ἄχθοιντο τῷ ἡλίῳ μηδέποτε ἐξισταμένῳ μηδὲ εἰς τὸ παλίσκιον παραχωροῦντι.