Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐνταῦθα τοίνυν ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἔργον· 〈ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον·〉 ἐνταῦθα τὸ ὄργανον, ὅπου τὸ σῶζον. Ἀπὸ τοῦ σώζοντος ἄρξαι. Πότερον ποτέρου διασωστικόν, σῶμα ψυχῆς, ἢ ψυχὴ σώματος; εὑρες τὸ σῶζον. Τί ψυχῆς ὄργανον; νοῦς. [*](quem anima vixit in caelo antequam corpus indueret vi. or. 9.6 f 10. 2 a; 21.7 e ἐν τῇ δεῦρο συνουσίᾳ) [*](4 ὑπὲρ τοῦ Διός ut or. 11. 6 e || 6 ὡς ζῴῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ sq. vi. or 8 8 b || 9. 10 κοινὸν . . αὐτῷ α σάρκες sq. νi. or. 6 1 d || 10 11 ἐνταῦθα ζήτει sq. ═ or. 31. 5 b || 14 διασωσ- τικόν . . . ψυχὴ σώμιατος nam συνέχει τὸ σῶμα vi. or. 9. 6 a 15 ψυχῆς ὄργανον νοῦς νi. etiam or. 13. 7 b cf. simil Plut. Pyth. or. 21 (404 b) σώματι ψυχὴ χρῆται ψυχὴ δʼ ὄργανον θεοῦ γέ- γονεν, ὀργάνου δʼ ἀρετὴ μιμεῖσθαι τὸ χρώμενον ἧ πέφυκε δυνάμιει καὶ παέχειν τὸ ἔργον αὐτοῦ τοῦ νοήματος sq) [*](8 ἔδιον — 9 λόγος x || 10. 11 ἐνταῦθα — 12 ἔργον x) [*](12 in mge (schol. vet. a) R! ψυχή σῶζον unde ψυχή in mge x νοῦς ὀργανον νοῦς φρόνησις ἔργον φρόνησις ἀγαθόν εὕρημα ἀγαθόν) [*](1 ὑμῖν B ἡμῶν α (Heina .) || 7 πλημμελείας (εἰ in ras.) B πλημμύρας Markl. || 8 νοῦν διαλαμβάνοντι α(δ) || 11.12 τὸ 〈ἀν- θρώπου〉 ἔργον x || 12 ἐνταῦθα — ὄργανον om. R (solus) || 13 σῶζον] ζῷον NV || 15 σώματος; 〈ψυχὴ σώματος·〉 εὗρες Markl σῶζον· 〈ζήτει τὸ ἔργον·〉 τί Reiske)

389
δήτει τὸ ἔργον. Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις· εὐρες τὸ ἀγαθόν.

Eἰ δέ τις τότʼ ἀνθρώπου τὴν μοῖραν ταύτην τὴν φρονοῦσαν καὶ θεοφιλῆ ἀτιμάσας, τὸ ἄτιμον ἐκεῖνο μόνον θρέμμα, τὰς σάρκας λέγω, τὸ ἀκόλαστον, τὸ ἀδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν τοιαύτην τροφήν, ἢ τῷ μύθῳ, νὴ Δία; εενέσθαι φασὶν οἷ ποιηταὶ ἄνδρας ἐν Πηλίῳ, Θετ.

ταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ σώματα, ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν δὲ τῇ τοιαύτης ξυνουσίας ἀμουσίᾳ πᾶσά που ἀνάγκη βόσκειν ὁμοῦ τὴν θηριώδη φύφτν· φθέγγεσθαι μὲν ὡς ἄνθρωπον, σιτεῖσθαι δὲ ὡς θηρίον· ὁρᾶν ὡς ἄνθρωπον, ὀχεύειν δὲ ὡς θηρίον.

Κὗ γε, ὧ ποιηταὶ καὶ ποιητῶν παῖδες, παατέρες. παλαιᾶς καὶ γενναίας μούσης, ὡς ἐναργῶς ἄρα ἡμῖν τὸν πρὸς τὰς ἡδονὰς δεσμὸν νίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι [*](12b)τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ ἀνθρώπου θηρίον.