Dialexeis

Χαλεπὸν εὑρεῖν λόγον ἀληθῆ· κινδυνεύει γὰρ ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχή, διʼ εὐπορίαν τοῦ φρονεῖν, τοῦ κρίνειν ἀπορεῖν.

Καὶ αἱ μὲν ἄλλαι τέχναι, πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἐκάστη περὶ τὰ αὐτῆς ἔργα·

φιλοσοφία δέ, ἐπειδἀν αὐτῆς [*](2 πόλεμοι τὸ σκυθρωπότατον vi. or. 24. 6 b etiam or. 29. 2 c; 35.5 a || Τυρρηνὴ σάλπιγξ vi. or. 25. 7 a ||9 χαλεπὸν εὑρεῖν ut or. 1. 8 a; 11. 7 g; 15. 1 a al. || 13 φιλοσοφία δέ sq. vi or.15. 2 b) [*](1 πολεμοῦσιν om. B || 3 ἢ] ἡ BQα(δ) || 4 Τυρρηνικὴ BB (man altera) φ) [*](Codices FBMNQVα (= Stephanus) φ (= Paccius): H (teste Davisio)) [*](9 χαλεπὸν — p. 380. 2 ἰσορρόπων np | χαλεπὸν — 11 ἀπο- ρεῖν x || 11 καὶ αἰ μὲν — 12 γίγνονται v (: πρόσω anonym.)) [*](9 in mge σημείωσαι· ὅτι διʼ εὐπορίαν φρονήσως ἀπορία κρίσεως ὧν ἐφρονήσαμεν τοῦ βελτίονος περιγίνεται (vet. schol a) P) [*](6 〈 ΑΓ΄·〉 Hob. || 8 in mge βʹ R! δ⁰ | τί τέλος φιλοσο- φίας P περὶ τοῦ τί sq. M additis λόγος λδ φᾶ Μαξίμου (τοῦ) Τυρίου Πλατωνικοῦ (φιλοσόφου) φιλοσοφρούμενα (λόγοι τριάκοντα ἴξ) NQV(B) τί (τὸ) τέλος (τῆς) φιλοσφίας BNV(Q) ὅτι οὐκ ἔστι τὸ τοῦ φιλοσόφου τέλος ἡ ἡδονή Heina. || 9 κυνδινεύει x (in mge R 20) || 13 τὰ ἔργα αὐτῆς V)

Τὰς μὲν οὖν πολιτικὰς διαδικασίας εὐθύνει ψῆφος καὶ ἀριθμὸς δικαστῶν, καὶ γνώμη ῥήτορος, καὶ δήμου χεῖρες· ἐνταῦθα δὲ τίς ἡμῖν παρέσται δικαστής, καὶ τίνι ψήφῳ τἀληθὲς κρινοῦμεν;

Αόγῳ; ἀλλʼ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἄν ἐξεύροις τὸν ἐναντίον. Πάθει; ἀλλʼ ἄπιστος ὁ δικαστής. Πλήθει; ἀλλὰ πλείους οἱ ἀμαθέστεροι. Δόξῃ; ἀλλὰ τὰ χείρω ἐνδοξότερα.

Αὐτίκα ἐν τῷ παρόντι τούτῳ σκέμματι, ἡδονῆς ἀρετῇ [*](10a)ἀμιλλωμένης καὶ ἀντεξεταζομένης, οὐ παρωσαμένη τὴν ἀρετὴν ἡδονὴ καὶ δόξῃ κρατεῖ, καὶ πλήθει μαρτύρων ὑπερβάλλεται,

καὶ κατὰ πάθος δυναστεύει; δὲ μόνον ὑπόλοιπον ἦν τῇ ἀρετῇ συμμαχικόν, ὁ λόγος, καὶ τοῦτο σχίζεται καὶ διαιρεῖται· καὶ ἐξεύρηταί τις καὶ παρʼ αὐτοῦ ἐπικουρία ἡδοναῖς· καὶ λέγει τὶς καλῶς, ὑπὲρ ἡδονῆς λέγων, καὶ τὴν ἀρετὴν φαυλίζει, καὶ μετατίθησιν τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς ἀνδρωνίτιδος ἐπὶ τὴν γυναικωνῖτιν· καὶ τὸ μὲν σχῆμα τοῦ φιλοσόφου μετεm δύεται, τοῦ [*](Ed. Duebn. p.11) [*](2 γεωργῶ sq scil. ἐνοχλοῦντι τὴν γῆν vi. or. 36 1 e ὅσα γῆ φέρειν sq. || 12. 13 ἡδονῆς ἀρετῇ ἁμιλλωμένης sq. ut θεωρητικὸς πρακτικῷ or. 15. 2 f βίος βίῳ or 36 2 a al. || 20 ἀπὸ τῆς ἀνδρω- νίτιδος sq. ut Diogenes cynicus qui ἐπανέρχεται ἐκ Λακεδαίμονος) [*](4 τὰς μὲν οὖν — 6 χεῖρες n) [*](3 πολλῷ Markl. || 5 γνῶμαι QVN (in mge) α(δ) || 6 καὶ δήμου χεῖρες om. BM φ || 9 τῶν ἐναντίων M || 10 ἱμαθέστεροι (suprascr. α) ll 12 ἀρετῇ] καὶ ἀρετῆς MNφα(δ) || 13 ἁμιλλωμέ- νων Markl. (Duk ) |καὶ ἀντεξεταζομένης om Bφ καὶ ἀντεξεταζο- μένων Markl.(Duk.) ||14.15 ἐπιβάλλεται MN (pr man.) || 18 ἡδο- ναῖς] ἡδονῆς Bφ ταῖς ἡδοναῖς Reiske || 19 μετατίθησιν (θ in ras ex τ) R! || 21 μετεκδύεται Dau οὐ μετενδύεται MMarkl)

Ἄφες, ἄνθρωπε, καὶ τοῦνομα μετὰ τοῦ λόγου. Παρανομεῖς περὶ τοὺς θεμιένους οὐδὲν σοφίᾳ καὶ ἡδονῇ κοινόν· ἄλλος μὲν ὁ φιλήδονος, ἄλλος δὲ ὁ φιλόσοφος· διακέκριται τὰ ὀνόματα, διακέκριται τὰ ἔργα, διῇρηται τὰ γένη, ὡς τὰ Αακωνικὰ τῶν Ἀττικῶν, ὡς τὰ βαρβαρικὰ τῶν Ἑλλήνων.

Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ Ἕλλην καὶ Δωριεὺς καὶ Ἡρακλεϊδης, θαυμάζῃς τιάραν Μdηδικὴν καὶ τράπεζαν βαρβαρικὴν καὶ ἁρμάμαξαν Περσικήν, περσίζεις, βαρβαρίζεις, ἀπολώλεκας τὸν Παυσανίαν· Μῆδος εἶ, Μαρδόνιος εἶ. Ἀπόθου τοὔνομα μετὰ τοῦ γένους.