Dialexeis

Δύο δὲ ὄντων τούτων ἐν ἀνθρώπου ψυχῇ, ἡδονῆς καὶ λόγου, λόγῳ μὲν ἡδονὴ κραθεῖσα, μηδὲν [*](7a) ἀφελοῦσα τοῦ ἀναγκαίου, προσέθηκεν αὐτῷ τὸ ἀγωγότερον· λόγος δὲ ἡδοναῖς προσγενόμενος, αὐξήσας αὐτῶν διʼ εὐπορίας τὸ μέτριον, ἀφεῖλεν τοῦ φύσει τερπνοῦ τὸ ἀναγκαῖον.

‘Ἀλλʼ οὐκ ἰδιον ἀνθρώπου ἡδονή, κοινὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ζῴωνʹ.

Τοῦτο λέγεις τὸ ἐχεγγυώτατον [*](1.2 ἡ Σαρδαναπάλλου τρυφή vi. or. 4.9e; 305 d ||2 Μηδικὴ χλιδή vi.οr. 21.5 d | Ἰωνικὴ ἀβρότης cf. Plut. prov.1 3 τράπεζαι Σικελικαί cf. Plat. republ. IIl 404 d Themist. 24. 301 b lulian VI 203 a Horat. od. III 1. 18 Lucian. dial. mort. 9.2 Diog. Laert. 6. 25 Cicer. Tusc. IV 35. 100 || 4 ἑταῖραι ἔορίνθιαι vi. or. 30. 5 g vers. finem cf. Plat. republ. 3. 404 d Themist. or. 20 Athen. 13. 573 d || 6.7 διʼ εὐπορίαν τῶν τεχνῶν ut or. 16 2 i simil. etam or. 33 1 c et a διʼ εὐπορίαν τοῦ φρονεῖν || 9 αὐτοῦ τὴν χρείαν sq. vi. simil. or.33. 3f 39. 1 d etiam or 23.5 e cf. Teles (Hene) 4 || 10.11 τοῖς χρωμένοις ἡδονῇ κακῶς cf Diog. Laert. X 131 || 17 ἡδονή.. κοινὸν sq V. or. 31. 5c πρᾶγμά μοι sq.) [*](1 ἡ αρδαναπάλλου — 4 Κορίνθιαι p ||10 οὐδὲ — 11 κακῶς x) [*](2 χλιδή] τρυφή N || 3 συβαρικαί M ||6 ἡδονὴν Bφ || 6.7 ἐμι- πορίαν || 8 λόγῳ] τῷ λόγῳ MNα(δ Δ) || 10 οὐδὲ] οὐ x || 11 δύο in ras. R | ὄντων (ὄν in ras. ex του) R!: || τούτων om. MN φα(δ) 13. 14 τὸ ἐπαγωγότερον Reiske || 17. 18 καὶ (ante τῶν) nescio unde om. Δ || 15 τοῦτο 〈δὴ〉 λέγεις Reiske τοῦτο ἐλέγχεις Markl. )