Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ὥσπερ οὖν τῷ ἵππων γένει συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ βοῶν πόνοι, καὶ ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους·

ταύτην δὲ ἑτέραν εἶναι δεῖ παῤ ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ μέλλει ἄνθρωπος ὤν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ οἱ ἵπποι, μηδὲ ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην, μηδὲ ἀροῦν βοὸς δίκην, μηδὲ πέτασθαι κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ νήχεσθαι κατὰ ἰχθύος.

Ἀλλʼ ἔστί τι καὶ τούτῳ ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ βίου, εἰ ἐννενέμηται τὰ ζῷα τὰς δυνάμεις, ἑκάστην ἕκαστον κατὰ τὴν χρείαν τοῦ βίου, καὶ τὰ ἔργα κατὰ τὰς δυνάμεις, καὶ τὰ ὄργανα [*](5 ὥσπερ οὖν sq. vi. or. 10. 5f; 20. 6c; 29. 7h cf. Themist. π. ἀρετῆς (Mus. Rhen. 21. 449) Iambl. protr. 5 Pist. 36) Plut. de fort. 3 de soll. anim. 5 lulian. VI 194c Orig. c. Cels 219 Porph. de abstin. III 8 Plut. fragm. περὶ ἰσχύος Cicer. nat deor lI 63. 158 etiam Plat. Prot. 320d sq.) [*](5 ὥσπερ — 14 ἰχθύας n) [*](1 ἄστεως (prim. man.) R || 2 γε ÷ αὐτὸν R! || 4 δυστυχίᾳ] τύχη MNφα(δ) || 5 τῷ] τῶν MV Dav.2 corr. Reiske || 6 σωτη- ρίαν δρὸς unde σωτηρίαν ἀνδρὸς V | τῷ βοῶν RMQ τῶν βοῶν Nn τῷ τῶν βοῶν cett. (δ) | ὄρνισι?? R! || 8 καὶ ἀνθρώπῳ RQ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ cett. (δΔ⁰) || 9 ἑκάστου MN ἑκάστην Markl. || 10 ἄλλων (λω in ras.) R! | μέλλοι MN (in mge) QV n || 11 λέοντες (λε in ras.) R! || 13 πέτεσθαι nescio unde Δ || 14 ἔργον om. BMNVφ || 15 δια- σωστικὸν Heins | εἰ — 16. 17 τοῦ βίου om. V | εἰ νενέμηται (pr. man.) Mα(θ) εἶεν· νενέμηται Dav.2 εἴ γε νενέμηται Reiske (Duebn.) || 16 〈καὶ〉 ἑκάστην BMNQα(δ) | ἕκαστον (ον in ras.) R! )

365
κατὰ τὰ ἔργα καὶ τἀγαθά.

Καί, ξυνελόντι εἰπεῖν, τὸ ἑκάστου ἀγαθὸν ἐν τῷ ἐπιχωρίῳ τῶν ἔργων μένει, τὰ [*](CH) δὲ ἔργα ἐν τῷ τῆς χρείας ἀναγκαίῳ, ἡ δὲ χρεία ἐν τῷ τῆς δυνάμεως εὐπόρῳ. ἡ δὲ δύναμις ἐν τῷ τῶν ὀργάνων εὐμηχάνῳ, τὰ δὲ ὄργανα ἐν τῷ τῆς φύσεως [*](5b)ποικίλῳ

Παντοδαπὴ γὰρ ἡ φύσις, καὶ | διὰ τοῦτο περιέβαλεν καὶ διεκόσμησεν τὰ ζῷα ἕκαστα ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα ἄλλοις ὅπλοις· τὰ μὲν ὀνύχων ἀκμαῖς, τὰ δὲ ὀδόντων ῥώμῃ, τὰ δὲ κεράτων ὀξύτητι, τὰ δὲ ποδῶν τάχει, τὰ δὲ θυμῷ, τὰ δὲ ἰῷ·

τὸν δὲ ἄνθρωπον ἀποδύσασα τουτωνὶ τῶν περιβλημάτων, ἀπέφηνεν γυμνὸν καὶ ἀσθενῆ καὶ ἄτριχον, καὶ ῥώμην ἀσθενῆ, καὶ θεῖν βράδιστον, καὶ ἀνίπτασθαι ἀμήχανον, καὶ νήχειν ἀμβλύτατον·

ἐνέφυσεν δέ τι αὐτῷ ζώπυρον ἀφανὲς [*](10 τὸν . . ἄνθρωπον . . . ἀπέφηνεν γυμνὸν sq. cf. Dio Chrys. VI 26 ἐπεὶ δὲ ἔλεγόν τινες οὐ δυνατὸν εἶναι ζῆν τὸν ἄνθρωπον ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ζῴοις διὰ τὴν ἁπαλότητα τῶν σαρκῶν καὶ διότι ψιλός ἐστιν, οὔτε θριξὶ σκεπόμενος . . οὔτε πτεροῖς οὐδὲ δέρμα ἰσχυρὸν ἀμπέχεται sq. schol. ad Hesiod. op. et di. 42 (Gaisford poet. min. 3. 59) γυμνοὶ οὕτω τυγχάνοντες καὶ σκέπης καὶ χρημάτων ὄντες ἐπιδεεῖς || 14 ἐνέφυσεν sq. cf. Plut. de fort. 3 ἀλλʼ ἓν δι- δοῦσα . . τὸν λογισμὸν Orig. c. Cels. 215) [*](1. 2 τὸ ἑκάστου — 6 φύσις x || 6 ἡ φύσις — p. 366. 5 λόγῳ p (om. tamen 12 καὶ ἄτριχον — 14 ἀμβλύτατον et p. 366. 2 ᾧ διατελεῖ — p. 366. 3 τῶν σωμάτων)) [*](1 〈ὁμοίως δὲ〉 καὶ τὰ ἀγαθά Reiske | ἀγαθά ÷÷÷÷÷÷: καὶ R! || 2 in mge CH(MEIWCAI) (schol. vet. u) R! || 5 ὄργανα) ἔργα RxB (in mge corr.) | τῷ φύσεως nescio unde δΔ || 6 καὶ διὰ τοῦτο om. p || 7 ἕκαστον Reiske || 8 ἀλκαῖς MNα(δ) corr. Dav.1 (ex a) || 9 τὰ δὲ — ῥώμῃ om. p | ὀδόντων] κεράτων Markl. | κερά- των] ὀδόντων Markl || 10 θυμῷ] χυμῷ Wakefield (silv. cr. III 144) || 11 προβλημάτων Wakefield (Duebn.) || 12 ἀσθενῆ om. φ ἀναισθῆ Markl. ἀστεγῆ Orelli ἀσκεπῆ Wakefield (Duebn.) uncis incl. Δ⁰ ἄτριχον] ἄτεχνον Markl. sed cf. Dio Chrys. VI 26 διότι ψιλός ἐστιν οὔτε θριξὶ σκεπόμενος || 13 νήχεσθαι Reiske )

366
πρὸς σωτηρίαν βίου, ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι νοῦν, διατελεῖ σωζόμενον, καὶ τὰς ἀπορίας ἐξιώμενον τοῦ βίου, καὶ θεραπεῦον τὴν ἔνδειαν τῶν σωμάτων, καὶ ἀντιτεχνώμενον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων πλεονεξίαις, καὶ πάντων κρατοῦν καὶ ὑπάγον τῷ τοῦδε νόμῳ καὶ λόγῳ.