Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Οὐδὲ τὰς Πολυκράτους τὰς Ἰωνικὰς οὐ λέγω, ἃς κατέλαβεν οὐδὲ εὐσχήμων θάνατος.

Πλήρης ἦν [*](4a)Σύβαρις ἡδονῶν, ἀλλὰ | ἀπώλοντο μετὰ τῶν χρησαμένων αἱ ἡδοναί. Εὐδοκίμουν καὶ παρὰ Συρακοσίοις ἡδοναί, ἀλλὰ ἐσωφρόνισαν αὐτοὺς μετʼ ἐκείνας αἱ συμφοραί. Ἀλλʼ οὐδὲ Κορινθίοις.

[*](6 Ἀλεξάνδρῳ sq. vi. or. 18. 8e cf. lulian. lI 99c Lucian. dial. mort. 19 Plut. fort. Alex. 1. 10 || 10 τὰς . . Ἀσσυρίους ἡδονὰς scil. Sardanapali vi. or. 4. 9e Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62. 5 || 12 τὰς Πολυκράτους vi. or. 29. 2b | τὰς Ἰωνικὰς vi. or. 32. 3b || 14 Σύβαρις vi. or. 32. 10a; 21. 5d || 15 Συρακοσίοις vi. or. 32 10a || 17 Κορινθίοις vi. or. 32. 3b)[*](14 ἀπώλοντο — 16. 17 συμφοραί x)[*](3 δειλοὶ τί φα(δΔ) cum Homero | ὑμέων Homerus || 7 ἡδο- νὴν om N | πελοπονήσου QV || 8 ἐξηρτήθη MN | ὠδίνας N || 11 ἅς | ἃ QV | εὐθὺ BMNQV || 14 ἀπόλλωντο N ἀπόλωντο x || 16 〈αἱ〉 ἡδοναί B | ἀλλὰ R!V ἀλλʼ cett. (δΔ) | ἐσωφρόνησαν R! (pr. man.) Bx || 17 οὐδὲ] οὐ δὴ Dav.2 | Κορινθίους Dav.2 Κο- ρινθίοις ✶ ✶ Duebn. mutilam esse orationem indicans, quae non mutila, sed ab ipso Marimo interrupta esse intellegenda est (subaudi ἡδοναὶ ἦσαν κακοῦ ἄπειροι))

360

Περὶ ἡδονῆς, ὅτι εἰ καὶ ἀγαθόν, ἀλλʼ οὐ βέβαιον β΄

Ἐπεχείρει ἐχθρὸς λόγος τὶς παρελθὼν πείθειν ἡμᾶς ὡς αἱρετέον ἡδονήν, ἐὰν προσγένηται αὐτῇ τὸ ἀσφαλές· σοφιστὴς λόγος καὶ ἀπατεὼν δεινῶς, ὅς, ἐξὸν σκοπεῖν τὴν ἡδονῆς φύσιν, καθόσον ἡδονή, ποῦ τάττεται, ἐν ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς, ἐν ποτέρω χορῷ παρεὶς τὸ σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς οὔσης, ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον τὸ ἀγαθὸν τοῦτο. Καὶ ποῖον ἄν τις ἐπινοήσαι ἀγαθὸν

σαλεῦον καὶ κραδαινόμενον; Ὥσπερ γάρ, οἶμαι, καὶ τῆς ἄλλης γῆς εἰ ἀφέλοι τὶς τῷ λόγῳ τὴν ἕδραν ἢ τὴν [*](6 ἐὰν προσγένηται αὐτῇ τὸ ἀσφαλές vi. or 30. 4b || 12 σα- λεῦον καὶ κραδαινόμενον nam ἑδραῖον τὸ ἀγαθόν vi. or. 39. 1h) [*](Codices RBMNQVα (═ Stephanus) φ (═ Paccius); H (teste Davisio)) [*](12 ὥσπερ — p. 361. 5 φύσιν p | ὥσπερ — p. 361. 6 σώ- ματος n) [*](12 κραδαινόμενον] in mge κινούμενον πλημμελῶς (schol. vet. a) R!) [*](1 〈ΛΑ΄〉 Hob. || 3 in mge β⁰ν N | περὶ — 4 βέβαιον β΄ (λόγος δεύτερος) RB(Q) περὶ — βέβαιον NV additis λόγος λβ΄ φ ἔτι περὶ τοῦ αὐτοῦ M ἔτι περὶ τοῦ αὐτοῦ ὅτι — βέβαιον λόγος λβ΄ α ὅτι οὐκ ἔστι τὸ ἀνθρώπινον τέλος ἡ ἡδονὴ Heins. περὶ ἡδονῆς β΄ Dav.2 || 5 ἐχθρὸς] ἐχθὲς Heins. || 7 δεινός QVφ || 8 κα- θόσον 〈γὰρ〉 ἡδονή Reiske | ποῦ R!BMV που cett. (δΔ) || 9 ὁπο- τέρῳ ς(δΔ) ὁποτέρῳ 〈τάττεται〉 Reiske || 11 ποῖον Rφ πῶς cett. (δΔ) | ἐπινοῆσαι M cum R! || 13 ἄλλης Rn ὅλης cett. (δΔ) | ἀφέλοι (οι in ras.) R! | τῷ λόγῳ om. HMNφα(δ) | ἢ τὴν R! (in ras. ex ἢ μονήν) Qpn καὶ τὴν cett. (δΔ))

361

μονήν, συναφεῖλεν αὐτῆς καὶ τὸ εἶναι· καὶ τοῦ ἡλίου εἰ ἀφέλοι τὶς τὴν κίνησιν καὶ τὸν δρόμον, συναφεῖλεν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν· οὕτως καὶ τοῦ ἀγαθοῦ εἴ τις ἀφέλοι τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν στάσιν, συναφεῖλεν αὐτοῦ καὶ τὴν φύσιν· οὐ γὰρ χρόνῳ τὸ ἀγαθὸν ἀνθεῖ, ὡς ὥρα σώματος.

Πῶς ἂν οὖν τις περὶ ἡδονῆς σκοποῖ, τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ προσθείς, ἀφελὼν δὲ τὸ βέβαιον; Εἰ γὰρ ἀνάγκη ἀγαθὸν ὄν βέβαιον εἶναι, τῇ τοῦ βεβαίου ἀπουσίᾳ καὶ τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται. Καὶ πότερος τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος; ὁ λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι, κἂν μὴ βέβαιος, ἢ