Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Παρὰ πόδας τὸ κακὸν ἦν καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην ἡδονὴν ἐκ Πελοποννήσου ἐκκλέψαντι· ταχὺ γὰρ ἐπʼ αὐτῇ στόλος ἐξηρτύθη Ἑλληνικός, μυρίας μὲν ὀδύνας αὐτῷ τῷ || τῆς ἡδονῆς ἐραστῇ ἄγων, μυρίας δὲ τῇ [*](Ed Duebn. p.4) ξυμπάσῃ πόλει.

Τὰς δὲ Ἀσσυρίους ἡδονὰς οὐ λέγω, ἃς κατέλαβεν εὐθὺς πῦρ αὐτῷ χρυσῷ, καὶ αὐταῖς παλλακίσιν.

Οὐδὲ τὰς Πολυκράτους τὰς Ἰωνικὰς οὐ λέγω, ἃς κατέλαβεν οὐδὲ εὐσχήμων θάνατος.

Πλήρης ἦν [*](4a)Σύβαρις ἡδονῶν, ἀλλὰ | ἀπώλοντο μετὰ τῶν χρησαμένων αἱ ἡδοναί. Εὐδοκίμουν καὶ παρὰ Συρακοσίοις ἡδοναί, ἀλλὰ ἐσωφρόνισαν αὐτοὺς μετʼ ἐκείνας αἱ συμφοραί. Ἀλλʼ οὐδὲ Κορινθίοις.

[*](6 Ἀλεξάνδρῳ sq. vi. or. 18. 8e cf. lulian. lI 99c Lucian. dial. mort. 19 Plut. fort. Alex. 1. 10 || 10 τὰς . . Ἀσσυρίους ἡδονὰς scil. Sardanapali vi. or. 4. 9e Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62. 5 || 12 τὰς Πολυκράτους vi. or. 29. 2b | τὰς Ἰωνικὰς vi. or. 32. 3b || 14 Σύβαρις vi. or. 32. 10a; 21. 5d || 15 Συρακοσίοις vi. or. 32 10a || 17 Κορινθίοις vi. or. 32. 3b)[*](14 ἀπώλοντο — 16. 17 συμφοραί x)[*](3 δειλοὶ τί φα(δΔ) cum Homero | ὑμέων Homerus || 7 ἡδο- νὴν om N | πελοπονήσου QV || 8 ἐξηρτήθη MN | ὠδίνας N || 11 ἅς | ἃ QV | εὐθὺ BMNQV || 14 ἀπόλλωντο N ἀπόλωντο x || 16 〈αἱ〉 ἡδοναί B | ἀλλὰ R!V ἀλλʼ cett. (δΔ) | ἐσωφρόνησαν R! (pr. man.) Bx || 17 οὐδὲ] οὐ δὴ Dav.2 | Κορινθίους Dav.2 Κο- ρινθίοις ✶ ✶ Duebn. mutilam esse orationem indicans, quae non mutila, sed ab ipso Marimo interrupta esse intellegenda est (subaudi ἡδοναὶ ἦσαν κακοῦ ἄπειροι))