Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

δὲ Σωκράτους [*](7 ἐδέξατο nec enim αἰσχρῶς σώζεται Socrates cf. Epict. diss. IV 1. 164 || 20 κατεδικάζοντο sq. cf Epict. diss. IV 1. 123) [*](1 βίος ὑγιὴς (pr man.) R! || 5 διαμετρηθεὶς (ει in ras.) R! || 6 βραχύν φα(δ∠) || 7 δυναμένου Markl. δυνάμενον Dav.2 (∠) || 8 Λεωνίδην (de ‘ionismisʼ cf. Dürr. l. a. p. 9) RB Λεωνίδαν cett. (θ) || 10 σύμβολος (pr. man.) R! || 11 ὡς (ὁ M) συκοφάντης ὡπλισ- μένος MNφα ὡς συκοφάντην ὡπλισμένον Stepb. (δ) ὢ συκοφάντης ὡπλισμένος Markl. ὡς σφενδονήτης ὡπλισμένῳ Reiske (Duebn.) || 13 τὰῶτα (pr. man.) R! || 14 ἄλλο ἢ B || 15 post φυγὴ spatium duarum litt. in ras. R! | λημμάτων MNφα(δ) def. Reiske || 17 ἠρίσ- τευεν M ἀρίστευεν NB || 18 Λεωνίδην (Λε in ras.) R! || 19 μὲν (εν in ras.) R! | ἀπέθνησκεν (cum R) MB | Ξέρξης—20 ἀπέθνησκεν om. M )

40
κατὰ Ἀθηναίων γραφή·

Ἀδικεῖ ὁ Ἀθηναίων δῆμος, οὓς μὲν Σωκράτης νομίζει θεούς, οὐ νομίζων, ἕτερα δὲ καινὰ δαιμόνια ἐπεισφέρων· Σωκράτης μὲν γὰρ [*](Ed. Duebn. p. 35)νομίζει Ὀλύμπιον τὸν Δία, Ἀθη||ναῖοι δὲ Περικλέα· καὶ Σωκράτης μὲν πιστεύει τῷ Ἀπόλλωνι, Ἀθηναῖοι δὲ αὐτῷ ἀντιψηφίζονται.

Ἀδικεῖ δὲ ὁ δῆμος καὶ τοὺς νέους διαφθείρων· οὗτος καὶ Ἀλκιβιάδην διέφθειρεν, καὶ Ἱππόνικον, καὶ Κριτίαν, καὶ ἄλλους μυρίους.

Ὤ|γραφῆς ἀληθοῦς, καὶ δικαίου δικαστηρίου, καὶ καταδίκης [*](31b) πικρᾶς. Ὑπὲρ μὲν Διὸς ἀσεβουμένου λοιμὸς ἦλθε καὶ ἐκ Πελοποννήσου πόλεμος· ὑπὲρ δὲ νέων διαφθειρομένων Δεκέλεια, καὶ ἡ ἐν Σικελίᾳ τύχη, καὶ ἐν Ἑλλησπόντῳ συμφοραί. Οὕτω δικάζει θεός, οὕτω καταψηφίζεται.

[*](η΄)

Τίνες ἄμεινον περὶ θεῶν διέλαβον, ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι.

Δεινῶς γε οἱ ἄνθρωποι στασιωτικοὶ οὐ μέχρι πολιτείας μόνον, οὐδὲ ἀρχῆς, οὐδὲ τῶν ἐν μέσῳ κακῶν, [*](1 γραφή sq. parodia rhetorica notae illius accusationis e Plat. apol 24. 6 Xenoph. mem l 1. 1 apol. 10 cf. etiam Diog. Laert. lI 40 Philostr vit Apoll. 7. 11. 2 || 10. 11 ὑπὲρ Διὸς . . λοιμὸς ἦλθε vi. or. 7. 4b; 41. 3m || 19 δεινῶς sq. vi. supra p. 30. 5) [*](7 οὗτος — 8 μυρίους n) [*](10 πικρᾶς μὲν (suprascr ὑπὲρ) R! | λιμὸς B || 12. 13 καὶ ἐν αἱ ἐν (prior. ἐν lineola deletum; erat igitur καὶ ἐν in arche- typo) B καὶ αἱ ἐν α(δ∠) χ᾿ αι ἐν Schenkl, sed vi. or. 2. 3d τέχνῃ or. 4. 6c ἀριστεύς or. 5. 4a εἱμαρμένη or. 8. 6c Ἔριν al. cf Dürr l. l. 27) [*](Codices RMNBα (═ Stephanus) φ ═ (Paccius); H (teste Davisio)) [*](15 ∠΄ R! || 17 in mge η΄ R! | τίνες — 18 φιλόσοφοι RBMN additis λόγος κθ΄ φα || 19 στασιαστικοὶ HNα(θ))

41
ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ εἰρηνικώτατα τῶν ὄντων προεληλύθασιν, ποιητικὴν καὶ φιλοσοφίαν· χρῆμα διττὸν μὲν κατὰ τὸ ὄνομα, ἁπλοῦν δὲ κατὰ τὴν οὐσίαν, καὶ διαφέρον τὸ αὐτοῦ, οἷον εἴ τις ἢ τὴν ἡμέραν ἄλλό τι ἡγήσαιτο πλὴν ἡλίου φῶς πίπτον εἰς γῆν, ἢ τὸν ἥλιον ὑπὲρ γῆς θέοντα ἄλλό τι ἢ ἡμέραν· οὕτω τοι καὶ τὰ ποιητικῆς πρὸς φιλοσοφίαν ἔχει.

Καὶ γὰρ ποιητικὴ τί ἄλλο ἢ φιλοσοφία, τῷ μὲν χρόνῳ παλαιά, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ ἔμμετρος, τῇ δὲ γνώμῃ μυθολογική καὶ φιλοσοφία τί ἄλλο ἢ ποιητική, τῷ μὲν χρόνῳ νεωτέρα, τῇ δὲ ἁρμονίᾳ εὐζωνοτέρα, τῇ δὲ γνώμῃ σαφεστέρα;

Δύο τοίνυν πραγμάτων χρόνῳ μόνον καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων πῶς ἄν τις διαιτήσαι τὴν διαφορὰν ἐν οἷς τι περὶ τοῦ θείου ἑκάτεροι λέγουσιν καὶ οἱ ποιηταὶ καὶ οἱ φιλόσοφοι;

Ἢ τὸ σκέμμα τουτὶ ἐοικέναι φῶμεν τοιῷδε, οἷον εἵ τις καὶ ἰατρικὴν ἐνθυμηθεὶς τὴν πρώτην ἐκείνην πρὸς τὴν νέαν δὴ καὶ τοῖς νῦν σώμασιν ἐπιτεταγμένην, [*](32a)σκοποῖ τὸ ἐν ἑκατέ|ρᾳ βέλτιον καὶ χεῖρον;