Dialexeis

εἰ δέ τις μὴ κατὰ γραφέας, μηδὲ κατʼ ἀγαλμάτων δημιουργοὺς ἀγαθὸς ἦν τὴν χειρῶν τέχνην, ἀλλὰ τὸν αὑτοῦ βίον συμμέτρως, καὶ πρὸς τὸ ἀκριβέστατον, λόγῳ καὶ πόνῳ καὶ ἐθισμῷ καὶ εὐτελείᾳ καὶ καρτερίᾳ καὶ σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς ἡρμόσατο· τοῦτον μὴ τυγχάνειν βεβαίας δόξης, μηδὲ ἐπαίνων ὡμολογημένων, μηδὲ ὁμοφώνων δικαστῶν, ἀλλὰ ἄλλον ἄλλό τι διατελεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ λέγοντας; ||

Ὁποῖόν τι καὶ τὸ παρὸν ἡμῖν νυνὶ σκέμμα. Σωκράτη [*](Ed. Duebn. p.32) τοῦτον Μέλητος μὲν ἐγράψατο, Ἄνυτός τε εἰσήγαγεν, Λύκῶν δὲ ἐδίωκεν, κατεδίκασαν δὲ Ἀθηναῖοι, ἔδησαν δὲ οἱ ἕνδεκα, ἀπέκτεινεν δὲ ὁ ὑπηρέτης.

Καὶ Μελήτου γραφομένου ὑπερεώρα, καὶ Ἀνύτου εἰσάγοντος κατεφρόνει, [*](7 αἰτιᾶσθαι sq. cf Dio Chrys. 12. 51 sq. || 12 πόνῳ sq. nota seriem virtutum cynicarum !) [*](3 καὶ εἰ μὲν — 6 δόξα n || 17 Σωκράτη — 20 ὑπηρέτης v (: ὑπηρέτης)) [*](2 καὶ τοὺς del. Reiske καινοὺς Orelli | συκοφάντας (ν in ras.) R! | Ἀνίτου R (pr man.) M | Μελίτου BMφα(θ) || 5 ἔργα (ργ in ras.) R! | αὐτῷ Reiske αὐτὰ φα(δ) αὐτοῦ Markl. || 12 νόμῳ Markl. || 16 λέγοντα Reiske λέγοντας οὐ δεινόν; Orell || 17 νυνὶ (νι in ras.) R! | Σωκράτην v α(δ∠) || 18 Μέλιτος Mφα(θ) (ut infra vers 21) om. v | μὲν ἐργάψατο om. v | (et 21) Ἀνιτος MN | τε] δὲ Mα(δ∠) μὲν v || 19 Λύκος v)

ἀλλʼ Ἀθηναῖοι μὲν αὐτὸν οὐχ ἑκόντες | κατεδίκασαν, ὁ δὲ ἀπέθνησκεν ἑκών·

ἐλέγχει δὲ τοῦ μὲν τὸ ἑκούσιον, ὅτι ἐξὸν αὐτῷ καὶ χρημάτων τιμήσασθαι, καὶ φεύγειν ἐκκλαπέντι, προείλετο ἀποθανεῖν·

τῶν δὲ τὸ ἀκούσιον, μετέγνωσαν γὰρ εὐθύς· οὗ τί ἂν εἴη πάθος δικασταῖς καταγελαστότατον.

Ἔτʼ οὖν ποθεῖς σκέψασθαι περὶ Σωκράτους, εἰ

ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα ἢ μή; τί οὖν, εἴ τις σοι παρελθὼν [*](1 κατεγέλα sq. vi. or. 12. 10c cf. Aelian v. hist. V 8 (κωμῳ- δούμενος ἐγέλα) Seneca dial. II 18. 5 Diog. Laert. lI 35 Norden (Fleck. ann. 18. 323 adn 4 de τρόπῳ σπουδογελοίῳ) || 2 ἀντε- τιμᾶτο cf. Plat apol. 36d Diog Laert. II 42 || 4 ἀσθενέστερον nam εἷς φρονιμώτερος τῶν πολλῶν Sext. Emp. hyp. lI 43 cf. etiam Epict. diss. l 29. 16 || 6 τῷ ὑπηρέτῃ cf. Epict. diss. l 29. 65 ἐχαλέπαινεν vi p. 33. 13 cf. Muson. 54. 10(οὐκ ἐχαλέπαινε λοιδορού- μενος) Epict. diss. II 12. 14 Teles (Henne) 43 vi. etiam or. 18. 6c 8 ἑκὼν vi. or. 36. 6g etiam or. 6. 6a cf. Epict. diss. I 12. 13 || 10 φεύγειν cf Xenoph. apol. 23 Cicer. Tusc. l 29. 71 Muson. 143. 8 Teles 11 Plut. adv. Colot. 1126. b 11 μετέγνωσαν sq. cf. Themist. 20 239a Plut. invid. 6 Orig. c. Cels. 1. 5 Diog. Laert. lI 43 || 14 εἰ ὀρθῶς sq. vi or 18. 6c) [*](14 εἴ τις σοι — p. 34. 14 νικηφόρου n) [*](3 αὐτῶν MNα(θ) corr. Markl. Dav.2 || 5 ἦν om. MNα(δ) || 6 ἐχαλέπηνεν α(δ) || 7 ἐδυσχέρανεν α(δ) || 9 τοῦ μὲν — 11 τῶν δὲ om. M | ἐξὸν (in ras. ex ἐξσὸν) R! || 12 καταγελαστότατον RMN (cf. Κuehner Gerth. Gr. gramm. lI 1. 22) καταγελαστότερον cett. (δΔ) || 13 ἔτι α(θ) | ποθεῖσκέψασθαι R! || 14 ὀρθῶς] ὥρα MNφ ἄρα α(δ) ἄρα καλῶς Dav.1 ὀρθῶς ἄρα Markl. | εἴ τις] ἔστιν R (═ ὅστις?) | σοι παρελθὼν] συμπαρελθὼν α(δ) unde νῦν παρελθὼν Markl.)

οὗτος ἐπαναστάντων αὐτῷ φθόνῳ καὶ ἀπεχθείᾳ καὶ τῇ πρὸς τὰ καλὰ ὀργῇ ἐκ μὲν τοῦ θεάτρου Ἀριστοφάνους, ἐκ δὲ τῶν σοφιστῶν Ἀνύτου, ἐκ δὲ τῶν συκοφαντῶν Μελήτου, ἐκ δὲ τῶν ῥητόρων Λύκωνος, καὶ τοῦ μὲν κωμῳδοῦντος, τοῦ δὲ γραφομένου, τοῦ δὲ εἰσάγοντος, τοῦ δὲ λέγοντος, τῶν δὲ δικαζόντων, ἐχαλέπαινεν πρῶτα μὲν τῷ Ἀριστοφάνει, καὶ καταστὰς ἐν Ἀθηναίοις ἀντεκωμῴδει τὸν ἄνδρα ἐν Διονυσίοις, ἔτι μεθυόντων [*](2 πένης vi. or. 1. 9c; 18. 6g; 39. 5i cf. Dio Chrys. 54. 2 | δεινὸς sq. vi or. 8. 1a ἀνδρὶ sq. || 4 οἷος sq. cf. Xenoph. mem. l 1. 11 || 6 φαυλοτάτους cf. Xenoph. apol. 17 || 7 Ἀπόλλωνα vi. supra p. 30. 15 || 9 Ἀριστοφάνους nil fuit Aristophani cum ceteris tribus ut docet p. 31 18 sq. cf. Plat. apol. 23e Diog. Laert lI 39 Themist. 23. 285c; 34. 68 sed vi. or. 12. 8a; 36. 5h cf. Aelian. v. hist. II 13 || 10 σοφιστῶν cf. Diog. Laert lI 38 aliter Plat. apol. 23e | συκοφαντῶν Maximum „soli variandae orationi in- tentum“ finxisse sibi vidit C. F. Hermann (de Socratis accusato- ribus ind. schol. Gott. 1854. 13); debuit enim Maximus dicere ὑπὲρ τῶν ποιητῶν cf. Plat. apol. 23e || 13 ἐχαλέπαινεν sq. vi. or. 18. 6g; or. 39. 5i etiam supra p. 32. 6 cf. Aelian. v. hist. lI 13 Epict. diss. IV 11. 20 Plut. educ lib. 14 (10 d) περὶ ἀσκήσεως (mus. Rhen. 27. 528).) [*](1 γέρων τὴν ἡλικίαν (propter vers. 5) del. Markl. de duplici Maximi editione ut solet cogtans || 4 νηφάλαιος (man. recent. in νηφάλοιος mutatum) R νηφάλιος cett. (δ∠) | εἰκῇ] εἰπεῖν MN || 7 οὕτως R! (pr. man corr.) n || 11 Λύκωνος 〈ἐκ δὲ τῶν Ἑλλή- νων, Ἀθηναίων·〉 καὶ Markl. (prob. Combes) lacunam asteriscis indic. Duebn. || 13 〈ἰδιω〉τῶν τῶν δικαζόντων Schenkl || 15 ἐπὶ μεθυόντων Reiske (Duebn.))