Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Καὶ μὴν Ὁμήρῳ ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει, παρὰ δὲ τούτου, ὡς ᾤετο, καὶ πληγὰς λαμβάνει, εἰς δεσμωτήριον ἐμβάλλεται.

Τί λέγω βασιλεῖς βαρβάρους; οὐχ ὁρᾷς τὸν Πεισίστρατον τὸν Ἕλληνα, τὸν Ἀθηναῖον ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀεὶ θέοντα, ὥσπερ τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορωρυγμένης [*]((οὐδὲν γὰρ οἶμαι διαφέρειν) θεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς τύχης ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι ceterum similitudinem suppeditavit or. 7. 5 e) [*](1. 2 παλλακίσιν ἀναμεμιγμένος vi. or. 4.9e cf. Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62.5 || 3 ὁ Πέρσης scil. Cambyses (ὁ δεσπότης cf. Themist. 19. 233) cf. Herod. IIl 16 sq. al. || 5 τὸν βοῦν τὸν Ἄπιν vi. or. 2. 5 a; 16. 6 a || 9 ἡ Ἀσία sq. vi. or. 14. 8 b ἀνίσταται sq. || 11. 12 ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει vi. or. 26. 7 f || 12. 13 πληγὰς λαμβάνει vi. or. 14. 8 b μαστιγοῦται sq. || 16 τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορω- ρυγμένης ἐκεῖ vi. infra § lI f ἢ ἐν Σάρδεσιν sq. etiam or. 20. 6 h) [*](7 in mge ξέρξης 14 πεισίστρατος (schol. recentis.) R!) [*](2 εὐδαιμονίαν, οὐ· 〈οὐ〉 γὰρ Reiske || 3 Πέρσης — 4 πυρί om. MNα(δ) || 4 ὁ καὶ λοιδορούμενος Dav.2 (Duk.) || 5 Ἄπιν Duebn. || 6 ἢ] ἦ Dav.2 del. Markl. οὗτος ἢ ἐπὶ Markl. | ταὐτὰ] ταῦτα α(θ) ταύτην Reiske ταὐτὸ Markl. (Duebn.) | σπένδων α Heins.1 (err. typ.) || 8 αὐτὸν φα(δ Δ) αὑτὸν Dav.2 | οἶμαι] οἴεται Dav.2 || 9 καὶ ὅτι] διότι Dav.2 ὅτι καὶ ὅτι Markl. καὶ del. Duk. 〈ἄλλως τε〉 καὶ ὅτι Meiser | αὐτῷ 〈καὶ〉 ἡ Ἀσία Duk. || 11 μὴν 〈παῤ〉 Ὁμήρῳ φα(δΔ⁰ ) 11. 12 Ποσειδῶν 〈τῷ Διὶ〉 ἰσοτιμίαν σ2 Steph. (δΔ) || 13 〈καὶ〉 εἰς φα(δ Δ⁰ ))

341
ἐκεῖ σὺν τῇ ἐλαίᾳ τῇ παλαιᾷ, κἂν ἐκπέσῃ,

μὴ ἀνεχόμενον καθʼ ἡσυχίαν ζῆν; Πολυκράτην μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ ἐξ Αἰγύπτου νουθέτημα ἔπεισεν μὴ φρονεῖν μέγα ἐπὶ εὐδαιμονίᾳ, ὅτι ἐκέκτητο θάλατταν Ἰωνικήν, καὶ τριήρεις πολλάς, καὶ σφενδόνην καλήν, καὶ Ἀνακρέοντα ἑταῖρον, καὶ παιδικὰ Σμερδίην. Ἀλλʼ οἵδε μὲν ἐοίκασιν οἱ δυνάσται ἐξηπατημένοις ὑπὸ ἁβρότητος καὶ ἡδονῆς, εὐπροσώπων κακῶν.

Ὁμήρου δὲ οὐκ ἀκούεις ἐγκωμιάζοντος τοὺς (Hesiod. fr. 101) Αἰακίδας, ὅτι ἦσαν ἄνδρες --- πολέμῳ κεχαρηότες, ἠΰτε δαιτί; Καὶ τί ἂν εἴη πολέμου ἀχαριστότερον; ἀλλὰ καὶ ὣς τὸ ἄχαρι δήπου πρᾶγμα ἔτυχεν καὶ τοῦτο οὐ φαύλων ἐραστῶν.

Οἷος ἦν καὶ ὁ Φίλιππος αὖθις ποτέ, ᾧ κατὰ Μακεδονίαν ἐξὸν μένειν, καὶ ζῆν ἐπὶ τοῖς Ἀμύντου ἀγαθοῖς, καὶ τῇ Περδίκκου εὐδαιμονίᾳ, ἐζήτει ταύτην περϊιὼν ἄλλοθι, ὥσπερ ἐκπεπτωκυῖαν τῆς Μακεδόνων [*](2 Πολυκράτην sq. vi. etiam or. 30. 5 e || 5. 6 Ἀνακρέοντα sq. vi. or. 37. 5f || 6 Σμερδίην vi. or. 20.1 a || 7 ἐξηπατημένοις sq. vi. or. 20. 6 h ἐξαπατᾶται sq. || 8 εὐπροσώπων vi. or. 35. 6 c; 36. 2 a καὶ χρυσὸν sq. | Ὁμήρου immo Hesiodi si fides Polybio V 2 Suid. l 1. 1189 (Bernh.) (cf. Nauck Mel. Grec. Rom. IV 389) sed etiam apud Homerum ἄνδρες πολέμοιο δαήμονες (cert Hom. et Hes. 290) unde fortasse error Maximi || 13 τί . . πολέμου ἀχαριστότερον vi. or. 24. 6 b; 32.10k || 16 ἐξὸν sq. simil. de Achille vi. or. 34. 7 b ἐξῆν sq. or. 15. 9 a de Platone vi. etiam or. 41. 1 d) [*](1 in mge ἐλαία ἡ παλαιά 2 πολυκράτης 5 σφενδόνη | ἀνα- κρέων 6 σμερδίης (schol. recentiss.) R! || 15 in mge σημείωσαι· περὶ φιλίππου τοῦ μακεδόνος N) [*](1 ἐλαίᾳ (αιᾳ in ras.) R! | κἂν] καὶ RM fortasse recte 6 παιδι-κὰ R! | Σμερδί ην R! || 7 δυνάσται] δικασταὶ M || 12 κεχαρηότας Hesiodus || 14 τὸ εὔχαρι M || 15 ποτέ, ᾧ (τε ῳ in ras.) R! | ᾧ] ὃς Dav.2 || 17 Περδίκου R)

342
γῆς.

Καὶ διὰ τοῦτο, ὡς ἔοικεν, Τριβαλλοῖς ἐπολέμει, Ἰλλυριοῖς ἐπῄει, ἐπολιόρκει Βυζάντιον, κατέσκαπτεν Ὄλυνθον, Ἀθηναίους ἐξηπάτα, Θετταλοῖς συνετίθετο, Θηβαίοις ἐσπένδετο, Ἐλάτειαν ἐλάμβανεν, Φωκέας ἀνίστη, ἐπιώρκει, ἐψεύδετο, ἐπηροῦτο· οὐδὲν ἦν Φιλίππῳ [*](ΜΓ΄) ἀπώμοτον, οὐ ῥῆμα, οὐκ ἔργον, οὐκ αἰσχύ|νη, οὐκ [*](121a) ἀδοξία. Ἐρώμεθα τὸν Φίλιππον·