Dialexeis

τουτὶ δὲ τὸ θρέμμα, ὃν καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι φιλόσοφον, πότερα ἀνέραστος ἡμῖν ἐστιν πάντων χρημάτων; Ἠλιθίου ἂν [*](1 ὑγίειαν scil. ἀρετὴν nam valetudo corporis virtus, aegri- tudo malitia cf. Plat. republ. lV 444d || 3 ἡ ὑπεροψία sq. scil. ἡ ἀπάθεια illa stoica cf. Epict. diss. IIl 22. 40 sq. IV 1. 76 sq. al. || 7 sq. in universum vi. or. 17. 2 a sq. | Κροτωνιάτης scil. ἀθλητής nam Κροτωνιατῶν ἔσχατος τῶν ἄλλων Ἑλλήνων πρῶτος Eustath. ad Dionys. Per. 369 | Ὀλυμπικῆς vi. or. 1. 4a; 34. 8c || 9 Κρητικὸς θήρας vi or. 17. 2 b | Συβαρίτης χλιδῆς ═ or. 21. 5 d vi. etiam or. 14. 2 b; 30. 5 f; 32. 3 b || 9 10 Θηβαῖος αὐλῶν vi. or. 17. 2 b || 11 μουσικὸς scil. vir (vel amator) probus qualis vel Socrates (vi. or. 19. 2 f) vel Anacreon (vi. or. 20.1 e)) [*](2 καὶ 〈ἡ〉 περὶ C | τουτὶ om. C) [*](Codices RMNα(═ Stephanus)φ (═ Paccius); H(teste Davisio)) [*](7 ὁ μὲν — 10 χορῶν n | ὁ μὲν — 12 λόγων p) [*](4 (et 6 in mge) ΚΘ΄(κθ΄) R! || 6 τί τέλος φιλοσοφίας RN add. λόγος ιθ΄ φα τοῦ αὐτοῦ τί sq. M || 8 δὲ om. p || 9 σιβαρίτης MN || 11 μουσικὸς] φιλήδονος Meiser || 12 φιλῳδὸς pφα(δ Δ) φείδωλὸς (i. e. φειλωδοϲ) R! φειδωλὸς MN | ὁ δὲ ῥήτωρ λόγων om. φ || 13 πότερον nescio unde Δ || 14 ἀνέραστον Dav.2 | ἦ λίθου Scaliger(Δ))

Εὐδαιμονίας, φησί. Μακάριος τῆς εὐηθείας, εἰ οἴει τῶν παιδικῶν ἐκστήσεσθαί σοι ἕνα γέ τινα τῶν ἐκ τοῦ καταλόγου ἀνδρῶν, ἀλλʼ οὐκ ἀποκρίνεσθαι ἕκαστον, ὡς εὐδαιμονίας εἵνεκα ὁ μὲν ἀθλεῖ, ὁ δὲ πεινῇ, ὁ δὲ χρηματίζεται, ὁ δὲ κυνηγετεῖ, ὁ δὲ γεωργεῖ, ὁ δὲ πολε||μεῖ, ὁ δὲ ἐρᾷ, ὁ δὲ ᾄδει, ὁ δὲ λέγει.

Ἤτοι, εἰ ὁ [*](Ed. Duebn. p. 137 ) Σαρδανάπαλλος ἐκεῖνος, ὁ τὸ σῶμα ἐκτετριμμένος, καὶ τὼ ὀφθαλμὼ ἐκτετηκώς, καὶ τὴν χαίτην διαπεπλεγμένος, καὶ ἐν πορφυρίσιν κατορωρυγμένος, καὶ [*](8 εὐδαιμονίας εἵνεκα sq. cf. Lucian. cyn. 8 Teles (Hense 38 sq.) | ὁ δὲ πεινῇ scil. avarus ille Tantali instar cf. Horat. sat. I 68 sq. || 12 τὼ ὀφθαλμὼ ἐκτετηκώς scil. propter libidinem vi. or. 31. 5 e || 13 ἐν πορφυρίσιν κατορωρυγμένος velut in sepulcro cf. Plut. Alex. fort. lI 3 τὸν Σαρδαναπάλου βίον ἄν τις ἢ τάφον) [*](4. 5 εὐδαιμονίας — 7 χρηματίζεται p) [*](11 in mge σαρδανάπαλλος (schol. recent.) R! | in mge infer. fol. 120a (vet. schol. a) R! (in mge) M ἐρῶντες ἐρώμενα κροτωνιάτης κότινος ὀλυμπικὴ ἀθηναῖος νίκη τριηρικὴ σπαρτιάτης νίκη ὁπλιτικὴ κρῆς θήρα συβαρίτης χλιδὴ θηβαῖος αὐλοὶ ἴων χοροὶ (inferiore litterarum parte plane abscisa R!)) [*](1 ὁ (ante βίος) om. (err. typ., non a Scaligero deletum ut falso adn. Duebn.) Δ⁰ | ἐμπνεομένου] ἐμπνέοντος Meiser || 6 ἐκ 〈τούτου〉 τοῦ Heins. || 7 ἀποκρινεῖσθαι Markl. || 8 πεινεῖ RN πεινᾶ p πίνει φ Markl. (Duebn.) πονεῖ Mα(θ) || 9 γεωργεῖ| χορεύει Markl. || 10 ἤτοι εἰ (subaudi ἀποκρινεῖται)] ἢ οἴει Markl. (Δ) ἢ τί οἴει Reiske || 11 ἐντετριμμένος Dav.2 (Duebn ἐκτεθρυμμένος Steph.)

Τί δέ; ὁ Πέρσης ὁ τὰ Αἰγυπτίων ἱερὰ ἀφανίζων πυρί, καὶ λοιδορούμενος τῷ ποταμῷ, καὶ καταθύων τὸν βοῦν τὸν Ἄπιν, ἄλλό τι

ἢ καὶ οὗτος ἐπὶ ταὐτὰ σπεύδων ταῦτα ἔδρα; ὁ μὲν γὰρ Ξέρξης καὶ ἀμφισβητῆσαι ἄν μοι δοκεῖ πρὸς τὸν Δία περὶ εὐδαιμονίας (τοσοῦτον αὐτοῦ οἶμαι ἐπειλῆφθαι | αὐτῆς), καὶ ὅτι αὐτῷ ἡ Ἀσία πρὸς τὴν Εὐρώπην [*](120b) ξυνεδεῖτο θαλαττίαις ὁλκάσιν εἰς γεφύρας σχῆμα ἐφημέρῳ δεσμῷ.

Καὶ μὴν Ὁμήρῳ ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει, παρὰ δὲ τούτου, ὡς ᾤετο, καὶ πληγὰς λαμβάνει, εἰς δεσμωτήριον ἐμβάλλεται.

Τί λέγω βασιλεῖς βαρβάρους; οὐχ ὁρᾷς τὸν Πεισίστρατον τὸν Ἕλληνα, τὸν Ἀθηναῖον ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀεὶ θέοντα, ὥσπερ τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορωρυγμένης [*]((οὐδὲν γὰρ οἶμαι διαφέρειν) θεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς τύχης ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι ceterum similitudinem suppeditavit or. 7. 5 e) [*](1. 2 παλλακίσιν ἀναμεμιγμένος vi. or. 4.9e cf. Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62.5 || 3 ὁ Πέρσης scil. Cambyses (ὁ δεσπότης cf. Themist. 19. 233) cf. Herod. IIl 16 sq. al. || 5 τὸν βοῦν τὸν Ἄπιν vi. or. 2. 5 a; 16. 6 a || 9 ἡ Ἀσία sq. vi. or. 14. 8 b ἀνίσταται sq. || 11. 12 ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει vi. or. 26. 7 f || 12. 13 πληγὰς λαμβάνει vi. or. 14. 8 b μαστιγοῦται sq. || 16 τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορω- ρυγμένης ἐκεῖ vi. infra § lI f ἢ ἐν Σάρδεσιν sq. etiam or. 20. 6 h) [*](7 in mge ξέρξης 14 πεισίστρατος (schol. recentis.) R!) [*](2 εὐδαιμονίαν, οὐ· 〈οὐ〉 γὰρ Reiske || 3 Πέρσης — 4 πυρί om. MNα(δ) || 4 ὁ καὶ λοιδορούμενος Dav.2 (Duk.) || 5 Ἄπιν Duebn. || 6 ἢ] ἦ Dav.2 del. Markl. οὗτος ἢ ἐπὶ Markl. | ταὐτὰ] ταῦτα α(θ) ταύτην Reiske ταὐτὸ Markl. (Duebn.) | σπένδων α Heins.1 (err. typ.) || 8 αὐτὸν φα(δ Δ) αὑτὸν Dav.2 | οἶμαι] οἴεται Dav.2 || 9 καὶ ὅτι] διότι Dav.2 ὅτι καὶ ὅτι Markl. καὶ del. Duk. 〈ἄλλως τε〉 καὶ ὅτι Meiser | αὐτῷ 〈καὶ〉 ἡ Ἀσία Duk. || 11 μὴν 〈παῤ〉 Ὁμήρῳ φα(δΔ⁰ ) 11. 12 Ποσειδῶν 〈τῷ Διὶ〉 ἰσοτιμίαν σ2 Steph. (δΔ) || 13 〈καὶ〉 εἰς φα(δ Δ⁰ ))

μὴ ἀνεχόμενον καθʼ ἡσυχίαν ζῆν; Πολυκράτην μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ ἐξ Αἰγύπτου νουθέτημα ἔπεισεν μὴ φρονεῖν μέγα ἐπὶ εὐδαιμονίᾳ, ὅτι ἐκέκτητο θάλατταν Ἰωνικήν, καὶ τριήρεις πολλάς, καὶ σφενδόνην καλήν, καὶ Ἀνακρέοντα ἑταῖρον, καὶ παιδικὰ Σμερδίην. Ἀλλʼ οἵδε μὲν ἐοίκασιν οἱ δυνάσται ἐξηπατημένοις ὑπὸ ἁβρότητος καὶ ἡδονῆς, εὐπροσώπων κακῶν.

Ὁμήρου δὲ οὐκ ἀκούεις ἐγκωμιάζοντος τοὺς (Hesiod. fr. 101) Αἰακίδας, ὅτι ἦσαν ἄνδρες --- πολέμῳ κεχαρηότες, ἠΰτε δαιτί; Καὶ τί ἂν εἴη πολέμου ἀχαριστότερον; ἀλλὰ καὶ ὣς τὸ ἄχαρι δήπου πρᾶγμα ἔτυχεν καὶ τοῦτο οὐ φαύλων ἐραστῶν.