Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ δὲ ἐν τῷ παρόντι [*](118 b)διέστη〈κεν καὶ διεστα〉σίασται πρὸς ἑαυτὴν ἡ τέχνη, μήπω σοι τοῦτο θαυμαστὸν φανῇ, πρὶν ἄν μοι δείξῃς καὶ τὴν τέχνην || μίαν τὲ οὖσαν καὶ ἠθροισμένην, [*](Ed. Duebn, p. 135) ἀλλʼ οὐ διαλαχοῦσαν τοῦ σώματος τὰ χωρία, ἄλλην ἄλλό τι, τὴν μὲν ὀφθαλμούς, τὴν δὲ νῶτα, τὴν δὲ ἄλλο τι μόριον, καὶ κινδυνεύουσαν, κατασμικρυνομένην ἑκάστοτε εἰς λεπτὰ καὶ ἀγεννῆ μόρια, ἀφανισθῆναι παντάπασι·

καθάπερ τὴν Μακεδόνων φασὶν ἀρχὴν ἐμπεσοῦσαν εἰς ἄνδρας πολλούς, οὐκ ἀξιουμένους βασιλείας ὅλης, μετὰ τὸν Ἀλέξανδρον.

Τί δὴ οὖν ὁ Χείρων ἦλθεν ἡμῖν δεῦρο ἐπὶ τὸν

λόγον; Φέρε, ἴδω μετὰ σοῦ, εἰ μὴ ἐν δέοντι, εἴπερ γάρ μοι καλεῖς τι ὀδύνην σώματος· καλεῖς μέντοι. Ταύτης τοίνυν, εἰ μὲν ἐξ ἴσου τὸ σῶμρ ὑποδύσαιτʼ [*](58. 573 Lucian. dial. mort. 15. 1 Aelian. v. hist. 12. 25 nat. anim. 2.18 Plat. republ. 3. 391 c. Hipp. min. 371 d Xenoph. conv. 8.23) [*](3 δικαιότατος ex Homero (Λ 832 δικαιότατος Κενταύρωνʼ cf. Orpb. Argon. 380 || 6 διέστησεν καὶ διεστασίασται ut or 26. 2 h || 7 μήπω . . φανῇ, πρὶν ἄν μοι δείξῃς sq. ut or. 30. 4 b: 40 3 g || 8 μίαν.. οὖσαν sq. vi. or 39. 2 c etiam or. 14.8 g; 18.8 a; 20. 3 b ||16 τί δὴ οὖν sq. ut or. 10. 3 d al. || 19 εἰ μὲν ἐξ ἴσου, sq cf. Ioh. Chrys. l 32 Simplic. in Epict. man. 86) [*](4 μιᾷ om. W || 6 διέστη〈κεν καὶ διεστα〉σίασται (ut or. 26.2 h) Hob. διεστησιαντε RWI (pr. man. ) διεστασίασται CH (Duebn.) διεστησέ τε MNID (man. alt. ) διέστησέ γε α(θ) διέστηκε Reiske (Duk.) διέστησεν αὐτὴ Markl. || 9 διαμαχοῦσαν W || 10 νῶτα ] ὦτα D( pr man.)φ Markl. (Duebn). || 11 καὶ ἐπικινδυνεύουσαν 14 πολ- λούς, 〈καὶ〉 οὐκ C | ἠξιωμένους Markl. || 17 λόγον 〈φέρων〉 φέρε Reiske εἰδῶ RN || 19 ταύτης] αὕτη l (man. alt.) φα(δ Δ) τούτων Schenkl | εἰ μὲν] ἡ μὲν Schenkl ὑποδύσαιτʼ ἂν] ὑπεδύσατο Meiser )

334
ἄν, καὶ ἀνακραθεῖσα ἐπιεικῶς ὅλῳ διετάραξεν αὐτοῦ τὴν κατὰ φύσιν οὐσίαν, καθάπερ σίδηρον πῦρ, αὐτὸ τοῦτο, ὅ καλοῦμεν πῦρ· ὑποκοριζόμενοι δʼ οἱ ἰατρικοὶ μετέβαλλον τοὔνομα, ὡς ἔλαττον ἡμῖν τὸ δεινὸν φανούμενον, εἰ πυρετὸς καλοῖτο, ἀλλὰ μὴ πῦρ.