Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Δει νόν γε, ὦ θεοί, καὶ δεινοῦ πέρα, εἰ ὁ μὲν κεραμεὺς ἐπὶ τέχνῃ μανθάνει, καὶ ὁ σκυτοτόμος, καὶ ὁ τέκτων· ὁ δὲ φιλόσοφος μανθάνει μέν, καὶ τὸ τέλος αὐτῷ ἡ ἀρετὴ ἔχει, ἔστι δὲ τοῦτο οὐ τέχνη, ἀλλά τι μάθημα ὑπὸ ἀτεχνίας διδασκόμενον.
Καλῶς· ἔχε ἀτρέμας· οὐ γὰρ | ἀτόπως ὑφηγῇ οὐδὲ ἀτεχνῶς, μὰ Δία. Ἐγὼ δέ σου τὴν μὲν τέχνην ἐπαινῶ, [*](8 τὸ . . τούτοις χρώμενον spectat τὴν χρηστικὴν τέχνην cf. Diog. Laert. III 100 || 11. 12 δεινόν γε sq vi. simil. or. 3. 1 a ubi isdem fere exemplis utitur || 17 ἔχε ἀτρέμας ut or. 11. 2 a) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](5 σχολῇ - 6 ἀρετή n) [*](1 (et 3 in mge) ΚΖ΄ (κζ΄) R! || 3 εἰ τέχνη ἡ ἀρετή RN add λόγος ιζʹ φα τοῦ αὐτοῦ εἰ sq. || 5 σχολὴ Rn || 9 ἑκάστῳ Δ° corr Reiske | ἅπαντι α(δΔ) || 10 ὠφελίαν R || 11 που 〈τὴν〉 ἀτεχνίαν nescio unde Δ || 12 δεινοῦ (ει in ras.) R! || 14 τὸ (ante τέλος) om. Μα(δ) || 15 ἔχοι Duk. || 17 ἀτρέμας (μας in ras.) R! || 18 ἀτέχνως Ϛ(δ Δ) sed οὐδὲ (i. e. ne quidem) ἀτεχνῶς = ‘ganz und gar nichtʼ)
Κεραμεύς, φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ σκυτοτόμος σκυτοτομεῖν, καὶ τεκταίνειν τέκτων.
Ἐμὼ δʼ εἴ σοι ταυτὶ μὲν δίδωμι, μανθάνειν ἕκαστον τῶν δημιουργῶν, ἃ μανθάνει δρᾶν, κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι τέλος τὸ μαθεῖν τὴν τέχνην παῤ ἄλλου ἄλλον.
Τὴν μὲν γὰρ διαδοχὴν τοῦ εἰδέναι μαθήσει ποιεῖ· ἡ δὲ χρεία τῶν τεχνῶν, οὐχ ὑπὸ τέχνης γενέσθαι τέχνην, ἀλλ᾿ ὑπὸ μὲν κεραμέως ἀμφορέα, ὑπὸ δὲ αὐλητοῦ αὔλημα, ὑπὸ δὲ στρατηγοῦ νίκην, τούτων δὲ ἕκαστον ἄλλό τι παρὰ τὴν τέχνην, τέχνης τέλος, καὶ οὐ τέχνη