Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Καὶ μετὰ τοῦτο αὐτῷ καὶ τὸ ἅρμα ζεύγνυται, καὶ οἱ ἵπποι θέουσιν [*](2 ἀγχίνοιαν cf. Pa. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . πο- λύμητιν ὄντα καὶ ἀγχίνοον sq. | θάρσος sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 168 ὁ Διομήδης ἅτε τὸ . . θράσος . . ἔχων || 5 ἀρετῆς ἀκριβοῦς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 δύο ἄνδρας εἰς τέλος ἀρετῆς ἥκοντας ὑποθέμενος τὸν Νἔστορα καὶ τὸν Ὀδυσσέα || 15 πτηνοῦ ἅρματος vi. or. 4. 4 c) [*](4 Ὀδυσσέα RH Νέστορα cett. (θ) Νέστορα· Ὀδυσσέα (δὴ) Markl. Duebn. (Duk .) | οὕτως (ut p. 345. 8 an 〈ὃν〉 οὕτως?) Hob. οὗτος codd. (δ Δ) || 5 καὶ (post ὥστε) om. Δ 6 μέρος om. α (δ) ἔργων 〈ὁ Ἀγαμέμνων〉 καὶ Heins. || 8 δʼ ἔτι ς (δ Δ) || 9 ἐξενέγκασ- θαι Reiske | ἑνί τῳ Dav || 10 εἰκάζομεν MN || 13 μέγας ἡγεμὼν ἐν Plato || 16 ὁ (ante Ζεὺς) om. α (δ Δ°) 17 τόδε] τό γε Homerus )

317
[*]((Θ 42))
  • ὠκυπέτα χρυσέῃσʼ ἐθείρησιν κομόωντες.
  • Ζεύγνται δὲ καὶ Ποσειδῶνι ἅρμα ἐν θαλάττῃ, [*]((Ν 27))

  • βῆ δʼ ἐλάαν ἐπὶ κῦμα, ἄταλλε δὲ κήτεʼ ὑπʼ αὐτοῦ.
  • Ἔχει δὲ καὶ ὁ Ἅιδης αὐτῷ τρίτην ἀρχήν· τριχθὰ δὲ Ὁμήρῳ δέδασται τὰ πάντα. Ποσειδῶν μὲν ἔλαχεν, [*]((Ο 190/3))

  • πολιὴν ἅλα ναιέμεν αἰεί·
  • Ἅιδης δὲ ἕλαχεν, ζόφον ἠερόεντα
  • Ζεὺς δὲ --- οὐρανόν.
  • Ὢ τῆς δικαίας καὶ φιλοσόφου νομῆς.