Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Χρόνῳ δὲ ὕστερον ὑπὸ σοφίας οἱ ἄνθρωποι νεανιευόμενοι, ἀποκαλύψαντες ταυτὶ τὰ τοῦ λόγου προκαλύμματα, ἀπέφηναν φιλοσοφίαν γυμνὴν καὶ ἐξωνειδισμένην καὶ πάγκοινον καὶ πρόχειρον εἰς συνουσίαν παντί τῷ, ὄνομα μόνον ἔργου καλοῦ πλανώμενον ἐν δυστήνοις σοφίσμασιν.

Τοιγαροῦν τὰ μὲν Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου ἕπη, καὶ πᾶσα ἡ παλαιὰ μοῦσα ἐκείνη καὶ ἔνθεος, μύθου χώραν ἔχει, καὶ ἀγαπᾶται αὐτῶν ἡ ἱστορία μόνον, καὶ τὸ προσηνὲς τῶν ἐπῶν, καὶ τὸ εὐανθὲς τῆς ἁρμονίας, [*]( Albin. 1 Apul dogm. Plat. II 6 Ps. Plut. vit. Hom. 92 Cicer. off. II 2. 5 Tusc. IV 26. 57 Quintil. l 10. 5 ‘cognitione caelestium vel mortalium’) [*](4 τῆς . . ἐπιστήμης ταύτης sq. vi. or. 4. 2 d sq. | τὸ κεφάλαιον ut or. 1. 8 c || 6 ἀλύποις nam βαρὺ καὶ πρόσαντες θέαμα ὁ φιλό- σοφος vi. or. 4. 6 c || 7 τελετὰς cf. Plat. Protr. 316 d vi. etiam or. 4. 5 c || 8 μύθους vi. or. 4 3 c | μουσικήν cf Plat. Prot. 316 e 11. 12 ἀποκαλύψαντες vi. or. 4. 3 d || 16 σοφίσμασιν cf. Themist. 34. 3; vi. etiam or. 4. 3 b ἢ τῶν τὰ πολλὰ sq.) [*](1 πέρι om. n | κἀνθρωπίνων Hob. ἀνθρωπίνων R καὶ ἀνθρω- πίνων cett. (δ Δ) || 2 λογισμῶν ϛ(δ Δ) λογισμὸν 5 παντοδαποῖς (δα in ras.) R! 6 διδασκαλείοις α (δ) διδασκαλίαις M Steph. sed cf. Suid. s. v διδασκάλιον δὲ μάθημαʼ || 8 αὐτῶν MN αὐτοῦ φ α (δ) corr. Markl. || 10 δὲ 〈ἑκάστοις〉 τὸ Reiske || 14 τῳ RM (τῶ) H τὸ cett. (δ) unde καὶ Heina. || 20. p. 310. 1 ἁρμονίας] ἀρνίας N (in mge corr.) ἀονίας α!)

310
ὡς αὐλήματα, ὡς κιθαρίσματα· παρορᾶται δὲ τὸ ἐν αὐτοῖς καλόν, καὶ ἀποχειροτονεῖται τῆς ἀρετῆς.

[*]( Ed. Duebn. p.127)

Καὶ Ὅμηρος μὲν ἀποκηρύττεται φιλοσοφίας, ὁ ἡγεμὼν τοῦ γένους.