Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
τημελεῖς [*]( Ed. Duebn. p. 121)ἐλαίαν, || ἡ δὲ εὐανθεῖ. Φοβερὸς γεωργὸς οὐδενί, πολέμιος οὐδενί, φίλος πᾶσιν, ἄπειρος αἵματος, ἄπειροσ σφαγῆς, ἱερὸς καὶ παναγὴς θεῶν ἐπικαρπίων καὶ [*](2 σωφροσύνην . . . 8 δικαιοσύνην . . . p. 294. 14 ἀνδρείαν scil. τελείας stoicorum virtutes cf. Stob. ecl. lI 104 sq. Diog. Laert. VII 92 al. || 8 πρὸς δικαιοσύνην sq. cf. Themist. 30. 350 d ὥστε καὶ δι- καιοσύνην μάλιστα ἐντεῦθεν εἰκὸς περιγίνεσθαι τοῖς ἀνθρώποις· οὐδὲ γὰρ σχολὴ γεωργοῖς ἀδικεῖν sq. || 9 ὁ μὲν sq. vi. simil. de amatore et agricola or. 19. 4 f || 12. 13 ἴση ἡ ἀντίδοσις ut or. 14. 6 d (de amicitia) || 14 τὸ δὲ ἀντιδίδωσιν sq. cf. Muson. ap. Stob. flor. 56. 18 ἀμείβεται γὰρ ἡ γῆ κάλλιστα καὶ δικαιό- τατα τοὺς ἐπιμελομένους αὐτοὺς . . καὶ ταῦτα μὲν σὺν τῶ πρέ- ποντι, σὺν αἰσχύνῃ δʼ οὐδὲν αὐτῶν Xenoph. oecon. 5. 8 τίς δὲ ἥδιον τὸν ἐπιμελόμενον δέχεται προτείνουσα προσιόντι λαβεῖν ὅτι χρῄζει) [*](3 (et 4) ἱταμώτερος R || 3.4 ὁ μὲν θρασὺς del. Knebel || 4 ἰτα- ιιώτερος] ὑβριστότερος Reiske ὑβριστικώτερος Duk. del. Knebel 6 ἀσθενὴς 〈 . . . . τερος· καὶ ὁ μὲν θρασὺς〉 ὑγιεινότερος Markl. ἀσθενὴς ὑγιεινότερος Duebn. 〈θρασὺς ἠπιώτερος〉 ὁ δὲ ἀσθενὴς ὑγιεινότερος Duk. || 8 ἐξετάζοις R φ ἐξετάζεις cett. (δ Δ°) 12 εὐ- στοχῇ RM εὐστοχεῖ cett. (δ Δ°) corr. Reiske εὐτυχεῖ Markl. 14 ἀντιδίδωσιν M cum R!)
Ἑορταῖς γε μὴν καὶ μυστηρίοις καὶ πανηγύρεσιν ποῖον πλῆθος ἐπιτηδειότερον; οὐχ ὁ μὲν ὁπλίτης ἑορταστὴς ἄμουσος, ὁ δὲ γεωργὸς ἐμμελέστατος; καὶ ὁ μὲν μυστηρίοις ἀλλότριος, ὁ δὲ οἰκειότατος; καὶ ὁ μὲν ἐν
πανηγύρει φοβερώτατος, ὁ δὲ εἰρηναιότατος; Δοκοῦσι δέ μοι μηδὲ τὴν ἀρχὴν συστήσασθαι ἑορτὰς καὶ τελετὰς θεῶν ἄλλοί τινες, ἢ γεωργοί· πρῶτοι μὲν ἐπὶ ληνῷ στησάμενοι Διονύσου χορούς, πρῶτοι δὲ ἐπὶ ἅλῳ Δημητρὶ ὄργια, πρῶτοι δὲ τὴν ἐλαίας γένεσιν τῇ Ἀθηνᾶ ἐπιφημίσαντες, πρῶτοι δὲ τῶν ἐκ γῆς καρπῶν τοῖς δεδωκόσιν θεοῖς ἀπαρξάμενοι· οἷς εἰκὸς χαίρειν τούς θεοὺς μᾶλλον, ἢ Παυσανίᾳ τὴν δεκάτην ἀποθύοντι, ἢ Λυσάνδρῳ τὴν δεκάτην ἀνατιθέντι· ἐκ πολέμων αἱ ἀπαρχαί, ἐκ συμφορῶν αἱ εὐσέβειαι.
Γεωργῶν δὲ φιλάνθρωποι μὲν αἱ εὐχαί, εὔφημοι δὲ αἱ θυσίαι, ἀπʼ οἰκείων πόνων, ἄμοιροι συμφορῶν, ἄμοιροι κακῶν.
Εἰ δὲ δὴ καὶ πρὸς σοφίαν ἀντεξεταστέον τοὺς [*](5 ἑορταῖς γε μὴν καὶ μυστηρίοις sq. cf. Xenoph. oecon. 5. 8 καὶ θεοῖς κοσμοῦσι καὶ βωμοὺς καὶ ἀγάλματα Themist. 30. 349 b οὐ μὴν οὐδὲ Ὀρφέως τελετάς τε καὶ ὄργια γεωργίας ἐκτὸς συμ- βέβηκεν εἶναι || 11 πρῶτοι sq. vi. or. 2 1 d || 21 πρὸς σοφίαν sq. cf. Muson ap. Stob. flor. 56. 18 ἐμοὶ μὲν δὴ καὶ ἀρεστὸν τοῦτο πάντων τῶν ἐν γεωργίαις ἔργων ὅτι τῇ ψυχῇ παρέχει σχολὴν πλείονα διανοεῖσθαί τι καὶ ζητεῖν παιδείας ἐχόμενον Themist 30. 350 a σοφίαν ἀσκοῦντες γεωργοί) [*](1 προκροσίων Nα(δ)corr. Heins. προηροσίων ὁμιλητὴς Reiske 4 Φάλλαρις RM || 8 ἐν (ante 9 πανηγύρει) nescio unde om. Δ 12 Διονύσῳ Dav (Δ) || 12. 13 δημῆτρι δη μῆ τρια M δημήτρια Nα(δ) || 17 ἀνατιθέντι 〈 ὧν〉 ἐκ Meiser || 19 εὔφημοι cf. Hesych εὔφημα καλά, ἐπαινετά || 21 δὴ] δεῖ RMN)
Οὐκοῦν ὁ μὲν ἐν πολέμῳ σοφός, [*]((Β 554))
ὁ δὲ ἐν γεωργίᾳ σοφὸς [*]((Hes. op. et. di. 383))
Εἰ δὲ καὶ σωμάτων ἀρετῇ τοὺς ἄνδρας κριτέον, καὶ ἀνδρείᾳ πόνων, ὀλίγοι μὲν τῷ στρατιώτῃ οἱ καιροὶ τοῦ πονεῖν, τῷ δὲ γεωργῷ διηνεκεῖς· ὑπαίθριος ἀεί, ἡλίῳ φίλος, συνήθης νιφετῶν, πεπηγώς, νηλίπους, αὐτουργός, εὔπνους, ὀξὺς δραμεῖν, ἰσχυρὸς φέρειν·
εἰ δέ που καὶ δεήσαι μάχης, ὄψει [*](1.2 ὁ . . ἐν πολέμῳ σοφός scil. Nestor vi. or. 15. 6 b 18. 2 h 7 σκυθρωπότατον vi. or. 32. 10 k et simil. or. 29. 2c καὶ τὶ sq. cf. Ps. Plut. π. ἀσκήσεως (Mus. Rh. 27. 533) || 16 συνήθης sq. ut Diogenes cynicus or. 36. 5 e vers. finem || 17 πεπηγώς sq. cf. Muson. ap. Stob. flor. 56. 18 πῶς δʼ οὐχ ὑγιεινότερον τοῦ σκιατροφεῖσθαι τὸ ἔξω διαιτᾶσθαι | ὀξὺς δραμεῖν cf. Xenoph. ap. Stob. flor. 56. 19 καὶ δραμεῖν τε καὶ βαλεῖν . . ἱκανῶς παρέχεται || 18 εἰ δέ που sq. cf.) [*](1 ὁρώμεθα Heins. ἐρευνώμεθα Meiser || 8 Ἀτλαγενέων (λαγ in ras.) R! | ἐπιτελλομενάων N cum Hesiodo || 10 ἀροτοῖο 〈δὲ〉 N α (δ Δ nisi quod ἀρότοιο cum Hesiodo Δ°) | δυσομενάων N Duebn. Hesiodus δυσσομενάων α(θ) || 12 καὶ ἄστρων (καὶ in ras.) R! καὶ ἀστέρων M || 13 καὶ (ante σωμάτων) nescio unde om. Δ || 14 ἀν- δρίᾳ (νδρ in ras.) R! || 15. 16 διηνεκεῖς RH (Δ) διηνεκὴς cett. (δ) corr. Markl. || 16 ὑπαίθριος (αιθ in ras.) R! || 17 πεπηγώς H ἐπηγώς (sine acc. et spir.) M εὔπηγος cett. (δ) εὔπαγος Reiske καὶ πάγους Markl. | εὔπνους] ἄϋπνος φ α (δ) unde εὔϋπνος Heins. || 18 δεῆσαι R! )