Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐπιθυμεῖ Δαρεῖος τῆς Σκυθῶν γῆς· πολεμοῦνται Σκύθαι. Μεταβαίνει ἡ ἐπιθυμία ἐπʼ Ἐρετρίαν καὶ Ἀθήνας· καὶ μετὰ τῆς ἐπιθυμίας οἱ [*](10 et 12 μεστὰ πάντα vi. or. infra § VII c || 13 κάλλος sq. vi. or. 20. 7 a || 17 ἐπιθυμεῖ sq. vi. or. 21. 3 d) [*](10 αἰ γὰρ — 12 ἐπεγείρουσαι p) [*]((quod antequam duobus vel tribus litteris (σπι?) erasis ac suprascr. σ correctum erat, in mge repetitum est) R! 2 καὶ (ante 3 ἐλευθέραν) om. α(δ) || 5 ἄφελε] ὥστʼ ἀφελεῖν Reiske || 6 γεωργῶν μὲν (supr. ν mann antiqua) R! γεωργῶμεν cett (δ Δ) | πάντας RMN πάντες cett. (δ Δ) | ῥίψας (scil. ὁ γεωργὸς πολεμήσας) R! ῥίψεις MN πᾶς τις ῥίψας H(Δ) ῥίψας τίς φ α (δ) σμηνύην MN || 9 ὁ (ante ἄριστος) om. H(δ) Duebn. versum negat Dav. 14 ἀπὸ] ἐπὶ MN || 16 σχολαιότερος α(δ Δ°) || 18 διανίστησιν Markl. (Duk.) || 20 (et p. 286. 1) Ἐρέτριαν (et Ἐρέτρια) Duebn sine acc. R)

286
στόλοι· Ἐρετρία σαγηνεύεται, ἐπιπλεῖται Μαραθών.

Ἐπιθυμεῖ ἡ Ξέρξου γυνὴ θεραπαινίδων Λακωνίδων καὶ Ἀτθίδων καὶ Ἀργιάδων· καὶ διʼ ἐπιθυμίαν γυναικὸς ἐξαρτύονται στόλοι διαπόντιοι, ἡ Ἀσία ἐξοικίζεται, ἡ Εὐρώπη ἀνίσταται. Ἐπι|θυμοῦσιν Ἀθηναῖοι [*](104 a) Σικελίας, ἐπιθυμοῦσιν Λακεδαιμόνιοι Ἰωνίας, ἐπιθυμοῦσιν Θηβαῖοι ἡγεμονίας.

ἐρώτων πικροτάτων τῇ Ἑλλάδι. Ποῦ τις ἐλθὼν μετὰ ἀσφαλείας γεωργῇ; ποῦ δὲ εὕρῃ τὸ χρύσεον εἰρήνης πρόσωπον; ποῖον γῆς μέρος ἐραστὰς οὐκ ἔχει

(Hes. op. et. d. 640) Ἄσκρη χεῖμα κακή, θέρει ἀργαλέη· ἴωμεν ἐπὶ τὴν Ἄσκρην. Ἀλλʼ αἰγειροφόρος ἡ Βοιωτία. Λιβύη πόρρω μέν, ἀλλὰ εὔβοτος. Ὑπερόριος ἡ Ἰνδῶν γῆ, ἀλλὰ καὶ αὕτη ἐξεῦρεν Μακεδόνα ἐραστήν, διὰ πολλῶν γενῶν καὶ πολέμων βαδίζοντα ἐπʼ αὐτήν.