Dialexeis

άλλος ᾄδεται γυναικὸς Πελοποννησίας· πλέει βάρβαρος ἀνὴρ ἐπʼ αὐτὴν ἀπὸ τῆς Ἴδης, οὐ γεωργός, ἀλλὰ γεωργοῦ ἡμερώτερος καὶ σχολαίτερος καὶ εἰρηνικώτερος, ποιμὴν καὶ βουκόλος. Ἐπιθυμεῖ Καμβύσης τῆς Αἰγυπτίων γῆς·

πόλεμον ἡ ἐπιθυμία διανέστησεν.

Ἐπιθυμεῖ Δαρεῖος τῆς Σκυθῶν γῆς· πολεμοῦνται Σκύθαι. Μεταβαίνει ἡ ἐπιθυμία ἐπʼ Ἐρετρίαν καὶ Ἀθήνας· καὶ μετὰ τῆς ἐπιθυμίας οἱ [*](10 et 12 μεστὰ πάντα vi. or. infra § VII c || 13 κάλλος sq. vi. or. 20. 7 a || 17 ἐπιθυμεῖ sq. vi. or. 21. 3 d) [*](10 αἰ γὰρ — 12 ἐπεγείρουσαι p) [*]((quod antequam duobus vel tribus litteris (σπι?) erasis ac suprascr. σ correctum erat, in mge repetitum est) R! 2 καὶ (ante 3 ἐλευθέραν) om. α(δ) || 5 ἄφελε] ὥστʼ ἀφελεῖν Reiske || 6 γεωργῶν μὲν (supr. ν mann antiqua) R! γεωργῶμεν cett (δ Δ) | πάντας RMN πάντες cett. (δ Δ) | ῥίψας (scil. ὁ γεωργὸς πολεμήσας) R! ῥίψεις MN πᾶς τις ῥίψας H(Δ) ῥίψας τίς φ α (δ) σμηνύην MN || 9 ὁ (ante ἄριστος) om. H(δ) Duebn. versum negat Dav. 14 ἀπὸ] ἐπὶ MN || 16 σχολαιότερος α(δ Δ°) || 18 διανίστησιν Markl. (Duk.) || 20 (et p. 286. 1) Ἐρέτριαν (et Ἐρέτρια) Duebn sine acc. R)

Ἐπιθυμεῖ ἡ Ξέρξου γυνὴ θεραπαινίδων Λακωνίδων καὶ Ἀτθίδων καὶ Ἀργιάδων· καὶ διʼ ἐπιθυμίαν γυναικὸς ἐξαρτύονται στόλοι διαπόντιοι, ἡ Ἀσία ἐξοικίζεται, ἡ Εὐρώπη ἀνίσταται. Ἐπι|θυμοῦσιν Ἀθηναῖοι [*](104 a) Σικελίας, ἐπιθυμοῦσιν Λακεδαιμόνιοι Ἰωνίας, ἐπιθυμοῦσιν Θηβαῖοι ἡγεμονίας.

ἐρώτων πικροτάτων τῇ Ἑλλάδι. Ποῦ τις ἐλθὼν μετὰ ἀσφαλείας γεωργῇ; ποῦ δὲ εὕρῃ τὸ χρύσεον εἰρήνης πρόσωπον; ποῖον γῆς μέρος ἐραστὰς οὐκ ἔχει

(Hes. op. et. d. 640) Ἄσκρη χεῖμα κακή, θέρει ἀργαλέη· ἴωμεν ἐπὶ τὴν Ἄσκρην. Ἀλλʼ αἰγειροφόρος ἡ Βοιωτία. Λιβύη πόρρω μέν, ἀλλὰ εὔβοτος. Ὑπερόριος ἡ Ἰνδῶν γῆ, ἀλλὰ καὶ αὕτη ἐξεῦρεν Μακεδόνα ἐραστήν, διὰ πολλῶν γενῶν καὶ πολέμων βαδίζοντα ἐπʼ αὐτήν.

Ποῖ [*](1 Ἐρετρία σαγηνεύεται cf. Plat. legg. IIl 698 d συνάψαντες . . τὰς χεῖρας σαγηνεύσαιεν πᾶσαν τὴν Ἐρετρικὴν οἱ στρατιῶται τοῦ Δάτιδος vi. etiam or. 2. 4 c vers. finem | ἐπιπλεῖται Μαρα- θών vi. or. 33. 4 b || 4 ἡ Ἀσία. ἀνίσταται or. 14. 8 b || 5. 6 ἐπι- θυμοῦσιν Ἀθηναῖοι Σικελίας vel Ἀλκιβιάδης vi. or 21. 3 d 16. p. 287. 1 ποῖ τὶς τράπηται sq. ut or. 29. 7 I) [*](4 ἐξαρτύονται — 5 ἀνίσταται p || 14 ὑπερόριος — 15 ἐρασ- στήν p) [*](1 Μαραθῶν R || 3 Ἀργειάδων α(δ Δ) || 8 ὦ Δ° | ποῦ] ποῖ Reiske || 10 versum indic. Hob. πολύχρυσον Ἀφροδίτην compa- randum adfert Combes (cf. Hes. fr. 36 cert Hes. et Hom. 110) 12 Ἄσκρῃ Hesiodus | κακῇ Hesiodus θέρος α(δ) ἀργαλέῃ He- siodus || 13 ἴωμεν — Ἄσκρην post Βοιωτία collocat Heins. | αἰ- γειροφόρος populis abundat“ cum vertisset Heinsius, inde ‘il y a trop d’habitants dans la Beotie’ sibi finxit Formey 14 εὔοτος MN || 16 πολέμων] πολεμίων Markl.)