Dialexeis

Τελεῖ ταῦτα ὁ θεός· τὸ γὰρ παιδίον ἐκεῖνο δὴ αὐξηθὲν γίγνεται Κλεόβουλος ὁ ὡραιότατος, καὶ ἀντὶ μικρᾶς ἀρᾶς ἔδωκεν ὁ Ἀνακρέων Κλεοβούλῳ δίκην δι᾿ ἐπαίνων πολλῶν.

Τί κωλύει, εἰ δεῖ καὶ ἡμᾶς ἀναμαχέσασθαι τήμερον, κατὰ τὸν Ἀνακρέοντα ἐκεῖνον δοῦναι δίκην τῷ ἔρωτι αὐτοὺς ἑκόντας γλώττης ἀδίκου; τὸ φάναι, ὅτι ὁ ἔρως ἐπὶ μοιχείαν ἀνάπτει, ὥσπερ τὸν Ἀλέξανδρον, ἢ ἐπὶ [*](1 λόγον λόγῳ vi. or. 11. 1 a; 16 1 b al. || 19 Ἀλέξανδρον vi. or 20. 7 a) [*](3 in mge περὶ ἀνακρέοντος καὶ τῆς κατευξαμένης αὐτοῦ γυναι- κός (schol vet. u) R! || 5 in mge ἴωνες πάνιον (sic) 13 Κλεόβουλος (schol. recent.) R!) [*](1 πονηρὸν χρηστῷ α(δ Δ) || 2 ἐξαλείψας (ει in ras.) R! ||5 Πα- νιωνίῳ Scaliger Leopardus (Emendat. XVIII 28) Sopingius (ad Hesych s. v.) Heins. (Δ) Πανίῳ codd. (δ) || 6 ἰάχων (vel ἰάκχων) Hob. ἄκων codd (δ Δ°) ᾄδων Markl. Dav. (Duebn.) αὔθων (= ὑβριστὴς) Schenkl || 6. 7 ἐστεφανωμένος del. Reiske ante ἄκων posuit Heins. || 12 ἐπῃράσατο R || 14 μικρᾶς] μιᾶς Markl 16 〈εἰ〉 δεῖ Hob. δὴ R (suprascr. man antiqua) H(Δ) om. certt (δ) | ἀναμαχέσασθαι RH(Δ) om. certt (δ) || 17 κατά 〈τε〉 Schenkl 〈καὶ〉 κατὰ Reiske (Δ) || 18 τὸ 〈γὰρ〉 φάναι α(δΔ) 19 μοιχείαν (ειαν in ras.) R! |ἀνά|νάπτει (per dittographiam) R! )

Ὁ ἔρως ἄλλού του ἔρως, ἢ κάλλους ἐστίν; οὐδαμῶς.