Dialexeis

καὶ ἔργον εἶναι ὅσου; Ἐγὼ μὲν οἶμαι κρατεῖν [*](4 Σμερδίης vi. or. 18.91 cf. Aelian var. hist. 9. 4) [*](Codices RΜΝα (Stephanus) φ (= Paccius): H (teste Davisiο)) [*](4 in mge σμερδίης ὁ θρᾶιξ (schol. recent.) R! || 6 in mge πολυκράτης 8 ἀνακρέων (schol. recent.) R! || 13 in mge si- nistro ἴσως πότερος ἂν αὐ- in mge dextro ἴσως γραπτέον ὁσίου man. eadem utraque recent. R!) [*](1 Κ΄ R! ||3 ἔτι — ἐρωτικῆς· γ΄ R add. λογος ιʹ φ ἔτι — ἐρω- τικῆς λόγος ιʹ α περὶ τῆς Σωκράτους ἐρωτικῆς λόγος τρίτος Ν τοῦ αὐτοῦ ὅτι (in mge al. man. ἔτι) περὶ τῆς Σωκράτους ἐρωτι- κῆς τρίτος Μ || 4 Θρᾲξ Δ |ὑπὸ Ἑλλήνων „in dicione Graeco- rum |κάλλους] ἁλοὺς Leopardus (Emendat. XVII 2) (Δ) || 5 βα- σιλικοῦ φα(δ) || 8 Τήϊος (ος in ras.) R! || 13 προτέρῳ Μ πότερος φα(δ Δ) |αὐτοῖς ΜΝ || 15 ὅσου R νόσου Μ θεοῦ Η(Δ) ὅσιον φα(δ) sed intellege ‘nescio, quanti’ vel ‘qualis’ i. e. talis qualem eum esse oportet scil. ἐραστὴν δίκαιον ut or.17. 1 b τὸ Μιθαίκου sq )

Διόπερ μοι δοκεῖ οὐδὲ ἐν τοῖς βαρβάροις πάνυ τι ἐπιχωριάσαι τὰ τοῦ ἔρωτος. Ὅπου γὰρ τὸ μὲν πλῆθος δουλεύει, τὸ δὲ ἄρχον δεσπόζει, τὸ διὰ μέσου ἐνθένδε ἐξῄρηται, τὸ ἰσήγορόν τε καὶ ἰσότιμον καὶ ξύννομον. Ὁ δὲ ἔρως οὐδενὶ οὕτως πολεμεῖ ὡς |ἀνάγκῃ καὶ δέει· [*](91a) καὶ ἐστὶν χρῆμα γαῦρον, καὶ δεινῶς ἐλεύθερον, καὶ τῆς Σπάρτης αὐτῆς ἐλευθερώτερον.

Μόνον γάρ το [*](Ed. Duebn. p. 104)τῶν || ἐν ἀνθρώποις ἔρως, ἐπειδάν τῳ καθαρῶς ξυγγένηται, οὐ πλοῦτον τέθηπεν, οὐ τύραννον δέδιεν, οὐ βασίλεια ἐκπλήττεται, οὐ δικαστήριον φυλάττεται, οὐ φεύγει θάνατον· οὐ θηρίον αὐτῷ δεινόν, οὐ πῦρ, οὐ κρημνός, οὐ θάλαττα, οὐ ξίφος, οὐ βρόχος, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄπορα αὐτῷ εὐπορώτατα, καὶ τὰ δεινὰ εὐμαχώτατα, καὶ τὰ φοβερὰ εὐπετέστατα, καὶ τὰ χαλεπὰ εὐκολώτατα.

Ποταμοὶ πάντες περάσιμοί, χειμῶνες πλοϊμώτατοι, ὄρη εὐδρομώτατα· πανταχοῦ θαρσεῖ, πάντων ὑπερορᾷ, πάντων [*](3 μισθοφόρῳ vi. or. 19. 4 b |||4 Ἕλληνι vi. or. 19. 4 b 11 Σπάρτης scil. πόλεως ἀτειχίστου vi. or. 32. 10 d || 13 οὐ τύραννον δέδιεν = or. 36. 5 b καὶ περιῄει sq. de Diogene cf etiam Lucian. erot. 46 κἂν τυραννικὴ βία δεσμὰ περιάψῃ sq. 15 θάνατον vi. or. 19. 4 c || 16 θάλαττα cf Lucian. erot. 46 καὶ διὰ χειμερίου θαλάττης ἀναγομένῳ συμπλεύσομαι) [*](19 in mge περάσιμοι (vet. schol. a)) [*](2 καὶ (ante δέει) om. MN || 6 μὲν πλῆθος (εν πληθ. in ras.) R! || 7 τὸ 〈δὲ〉 διὰ Να(δ) corr. Markl. τόδε διὰ Dav. || 8 ἐξήρ- τηται α(δ) | ξύννομον] ἰσόνομον Markl. || 9 καὶ δέει om. θ add. Boissonade (Anecd. V 9 adn 2) ex R || 13 δέδειεν R!M (pr. man.) || 15 θάνατον (ον in ras.) R! || 16 θάλαττα (αττα in ras.) R! || 19 παράσημοι Ν |πλωϊμώτατοι Μα(δ Δ°))

Πολλοῦ γε ἄξιον τὸ ἐρᾶν, τοιοῦτον ὄν.

Ἐγὼ μὲν οἶμαι καὶ εὔξασθαί τινα νοῦν ἔχοντα, μηδαμοῦ ἀπαλλαγῆναι αὐτοῦ, εἰ μέλλοι ὁμοῦ ἐρῶν ἐλεύθερός τ᾿ εἶναι καὶ ἀδεὴς καὶ ἄπταιστος.

Δέδια δὲ μὴ οὐ τοιοῦτον ᾖ πᾶσιν ἑξῆς, ἀλλά τις ὁμοιότης ἐπιτηδεύματος αἰσχροῦ ὑποδῦσα ἔργον καλόν, τῇ πρὸς αὐτὸ εἰκασίᾳ καλλωπιζομένη τυγχάνει μὲν τῆς φαντασίας ὁμοίας, τοῦ δὲ τέλους ἀστοχεῖ.

Μιμεῖταί που καὶ φαρμακοπώλης ἰατρόν, καὶ συκοφάντης ῥήτορα, καὶ σοφιστὴς φιλόσοφον. Καὶ πανταχοῦ εὕροις ἂν ξυμφυὲς ἀγαθῷ κακόν, πολλῷ τῷ ὁμοίῳ ἀνακεκραμένον, ἢ προαιρέσει χωριζόμενον, ὡς ὁ ῥήτωρ τοῦ συκοφάντου· ἢ τέλει, ὡς ὁ ἰατρὸς τοῦ φαρμακέως· ἢ ἀρετῇ, ὡς ὁ φιλόσοφος τοῦ σοφιστοῦ· προαίρεσις δὲ καὶ ἀρετὴ καὶ τέλος ὀλίγοις γνώριμα.