Dialexeis

καὶ γεωργοὶ Διόνυσον τιμῶσιν, πήξαντες ἐν ὀρχάτῳ αὐτοφυὲς πρέμνον, ἀγροικικὸν ἄγαλμα·

ἱερὰ δὲ Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων, καὶ κοῖλαι νάπαι, καὶ εὔθηροι λειμιῶνες·

ἐπεφήμισαν δὲ καὶ Διὶ ἀγάλματα οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι, κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην, καὶ εἴ τι ἄλλο [*](9 διένειμαν sq. vi. or. 39. 5 a cf. Seneca ep. 41 || 10 ὠφε- ληθέντες sq. cf Cicer nat deor I 15. 38; 42. 18 II 23. 62 || 18 κο- ρυφὰς ὀρῶν cf. Lucian sacr. 10 (533); alludit Δία ἐπάκριον de uo cf Etym. magn) [*](1 ζητῶν μὲν R (pr. man.) MN) [*](Codices RBMNα (═ Stephanus) φ (═ Paccius); H (teste Davisio)) [*](4 B R! || 6 in mge Ϛʹ R! | εἰ —ἱδρυτέον FBM additis λόγος ληʹ αφ τοῦ αὐτοῦ εἰ sq. N || 10 οἱ δὲ τὰ ἴδια MN οἱ μὲν τὰ κοινὰ, οἱ δὲ τὰ ἴδία φα(δ) οἷον ἐς τὰ ἴδια Reiske || 11 ἀκλύ- στου (λυ in ras .) R! |〈τοῖς (vel θεοῖς)〉 θαλαττίοις Reiske (Wi- lamowitz Griech Leseb 12 339) || 12 ποιμαίνων BN || 14 τιμῶσιν B cum R! || 16 εὔθηροι R φ ἄθηροι MNα(δ) corr Heins. ἀν- θηροὶ Dav 1Merkl.(Wilam .) 18 Ὀλύμπου καὶ Ἴδης Steph.(Markl.))

ἔστίν που καὶ ποταμῶν τιμή, ἢ κατʼ ὠφέλειαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις πρὸς τὸν Νεῖλον· ἢ κατὰ κάλλος, ὡς Θετταλοῖς πρὸς τὸν Πηνειόν· ἢ κατὰ μέγεθος, ὡς Σκύθαις πρὸς τὸν Ἴστρον· ἢ κατὰ μῦθον, ὡς Αἰτωλοῖς πρὸς Ἀχελῶον· ἢ κατὰ [*](25a)νόμον, ὡς Σπαρτιάταις |πρὸς τὸν Εὐρώταν· ἢ κατὰ τελετήν, ὡς Ἀθηναίοις πρὸς λισσόν.

Εἶτα ποταμοὶ μὲν διέλαχον τὰς τιμὰς κατὰ τὴν χρείαν τῶν ὠφελουμένων, καὶ αἱ τέχναι τιμῆς θεῶν ἑκάστη εὔπορος, ἄλλο ἄλλη προστησαμένη ἄγαλμα· εἰ δέ που τὶ γένος ἀνθρώπων ἐστὶν οὐ θαλάττιον οὐδὲ γεωργικὸν, ἀλλʼ ἀστυπολοῦν καὶ ἀνακεκραμένον κοινωνίᾳ πολιτικ νόμου καὶ λόγου, ἆρα τούτοις ἀγέραστον ἔσται τὸ θεῖον καὶ ἀτίμητον; ἢ τιμήσουσιν μέν, τῇ δὲ φήμῃ μόνῃ· ἀγαλμάτων δὲ καὶ ἱδρυμάτων οὐκ οἰήσονται δεῖν τοῖς θεοῖς; οὐδὲ γὰρ δεῖ τοῖς θεοῖς ἀγαλμάτων οὐδὲ ἱδρυμάτων μᾶλλον, ἢ εἰκόνων ἀγαθοῖς ἀνδράσιν.

Ὥσπερ δέ, οἶμαι, τῷ κατὰ τὰς φωνὰς λόγῳ οὐδὲν δεῖ πρὸς σύστασιν χαρακτήρων Φοινικίων τινῶν, ἢ Ἰωνικῶν. ἢ Ἀττικῶν, ἢ Ἀσσυρίων, ἢ Ἀἰγυπτίων, ἀλλʼ ἡ ἀνθρωπίνη [*](3 Νεῖλον vi. etiam or. 25. 7 f et or. 34. 4 c || 7 ποταμοὶ sq. cf. schol. in Hes. theog. 347 || 19 φοινικίων sq. cf. Plat Phaedr. 274 d) [*](2 τιμὴ κατʼ (fuit τιμὴνκατʼ) R τιμὴ, κατʼ cett. corr. Heins. | ὠφελίαν R || 7 Ἰλισσόν (ιλ in ras.) R! || 9 τιμαῖς θεῶν Dav. τιμῶσι θεὸν Markl. μεσταὶ τιμῆς θεῶν Reiske | ἑκάστη εὔπορος Bob. (Wilam) ἑκάστης ὑπʼ ὄρος codd. ἑκάστης ἐπʼ ὄρει Heins. ἑκάστης ἐφόρῳ Petitus (miscell. libr. IV cap. 3) ἑκάστης ἐφορῶν Dav. ἑκάστης ἔφορον Markl. (Duebn.) ἑκάστη(ς) εὐπο- ροῦσιν Dürr (Hahn) ἑκάστη ὕποχος Fr. Schoell || 9.10 ἄλλο ἄλλης α(θ) ἄλλῳ ἄλλης Heins. Petitus ἄλλο, ἄλλοις Reiske || 14 προστη- σαμένης α(θ) corr Dav (Markl .) || 12 ἀστροπολοῦν MNα(δ) corr. Heins. |16 οὐδὲν Nα(δ Δ) | οὐδὲ (alt .] ἢ Bφ || 19 Φοινι- κείων Wilam. |ἢ om. α(δ) add. Markl.)

οὕτως ἀμέλει καὶ τῇ τοῦ || θείου φύσει δεῖ μὲν οὐδὲν ἀγαλμάτων οὐδὲ ἱδρυμάτων, ἀλλὰ ἀσθενὲς ὄν κομιδῇ τὸ ἀνθρώπειον, καὶ διεστὸς τοῦ θείου ὅσον οὐρανὸς γῆςʼ, σημεῖα ταῦτα ἐμηχανήσατο, ἐν οἷς ἀποθήσεται τὰ τῶν θεῶν ὀνόμιατα καὶ τὰς φήμας αὐτῶν.

Οἷς μὲν οὖν ἡ μνήμη ἔρρωται, καὶ δύνανται εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ ἀνατεινόμενοι τῇ ψυχῇ τῷ θείῳ ἐντυγχάνειν, οὐδὲν ἴσως δεῖ τούτοις ἀγαλμάτων·

σπάνιον δὲ ἐν ἀνθρώποις τὸ τοιοῦτο γένος, καὶ οὐκ ἂν ἐντύχοις δήμῳ ἀθρόῳ τοῦ θείου μνήμονι, καὶ μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας·