Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἔλεγε δὲ ταῦτα μόνον οὐκ ἐν μέσοις τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ οἴκοι καὶ δημοσίᾳ, ἐν [*](1 ἥδειν τὸ σῶμα cf. Athen. V 219 c (vers. Aspasiae) κἀγὼ ὅπως ἤκουσα, χαρᾶς ὕπο σῶμα λιπάνθη ἱδρῶτι || 2 καθάπερ τὰς βάκχας cf. Plat. Phaedr. 253 a | ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ vi. or. 32. 8 b cf Aeliam. var. hist. 4.21 Plut. de fort. Alex l 333 a Lucian. am. 48 dial mort.20. 6 Himer. ecl. X 7 soph. ap. Athen. XIII 566 d Cicer Tusc. 4.67 || 3 ἐπ᾿ Αὐτόλυκον cf. Xenoph. conv. l 9 || 6 ἐξεῖναι sq e Plat. republ. III 403 b cf. Lucian. vit. auct 17 || 9 αἰσχρὸν ἰδεῖν sq. cf. Plat. symp. 203 e sq. Themist. 162 d || 13 ἔλεγε sq. cf. Xenoph. mem. l 1. 10 Dio Chrys. 54. 3; 60. 10) [*](3 τὰ ὄμματα — φέγγος p) [*](3 in mge Αὐτόλυκος (schol. recent.) R! || 8 in mge ποῖος ὁ ἔρως κατὰ Πλάτωνα (schol. recent.) R!) [*](1 ἥδειν (=ἥδεσθαι? ut νήχειν iuxta νήχεσθαι, σκοπεῖν iuxta σκοπεῖσθαι al. cf. Dürr 1. l. p. 33) codd. οἰδεῖν α(θ) ἰδίειν Boissonade (anecd. IV p. 430) (Duebn.) || 2 ἐπιστρέφεσθαι Ηα(δ) ἐπεστράφθαι Reiske (Duk.) || 3 〈ὁ δὲ ἐπ᾿ αὐτὸν ἔστρεφε〉 τὰ ὄμματα p || 5 ἀριστεῦσιν (σι in ras.) R quod defendit Boisso- nade (anecd. V 279) ἀριστεύουσιν cett. (δ ∠°) || 6 ἀρίστω corr. ex ἀριστεῖ R! || 12 ἀτεχνῶς (νω in ras.) R! || 13 μονονούκ Ηeins. 14 ἀλλὰ del. Duebn. sed cf. Philostr. imag. 380 10 ἅμα Hahn)

222
συμποσίοις, ἐν Ἀκαδημίᾳ, ἐν Πειραιεῖ, ἐν ὁδῷ ὑπὸ πλατάνῳ, ἐν Λυκίῳ.

Καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἅπόντα ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ τούς περὶ ἀρετῆς λόγους, καὶ τὰς περὶ θεῶν δόξας, καὶ τὰ ἄλλα ἅπόντα, ἐφ᾿ οἷς οἱ σοφισταὶ ἐκόμων· τὴν δὲ ἐρωτικὴν τέχνην ὑποδύς, ταύτης καὶ ἐπιστήμων εἶναι, καὶ πραγματεύεσθαι περὶ αὐτὴν ἔλεγεν.

Τί βούλεται τῷ Σωκράτει ταυτὶ τὰ κομψά, εἴτε αἰνίγματα, εἴτε εἰρωνεύματα; ἀποκρινάσθω ἡμῖν ὑπὲρ τοῦ Σωκράτους Πλάτων, ἢ Ξενοφῶν, ἢ Αἰσχίνης, ἤ τις ἄλλος τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ.

Ἐγὼ μὲν γὰρ θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι, ὅπως τὰ μὲν Ὁμήρου ἔπη τῆς [*](Ed Duebn. p. 97)θαυμ||αστῆς πολιτείας καὶ τροφῆς τῶν νέων ἀπεπέμv [*](παροιμία) αὐτῷ Ὁμήρῳ, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ·

αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν, ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν τῇ Ἴδῃ, νεφέλης αὐτούς καλυπτούσης ἀθανάτου, καὶ Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης συνουσία, |καὶ Ἡφαίστου δεσμά, καὶ [*](85 a) [*](2 τὰ μὶν ἄλλα sq. cf Plat. symp 177e Theag. 128b Xenoph. mem lI 6 28 Thenmist. 13. 161 c || 8.9 εἴτε αἰνίγματα, εἴτε εἰρω- νεύματα ut or. 38. 4 e || 9 ἀποκρινάσθω ut or 11. 6 e: 7. 1 d etiam or. 4. 2 b; 5. 4 f al. || 10 Σωκράτης . . Πλάτων . . Ξενο- φῶν . . Αἰσχίνης vi. or. 22. 6 e || 14 στεφανώσας sq. vi. or. 17. 3 g 16 Ζεὺς πεποίηται τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος sq. cf. Plat. republ. III 390 b || 17.18 Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης sq. cf. Plat. republ. III 390c vi etiam or. 4 4 d) [*](2 καὶ τὰ — 3 εἰδέναι v (: ἀποποιεῖται)) [*](12 in mge τί περὶ Ὁμήρου Πλάτων (schol. recent.) R!) [*](2 Λυκείῳ δ Δ |πάντα Να(δ) || 5 ἐκώμων ΜΝ || 10 ἢ (post Πλάτων) om. (man ant. suprascr.) R! || 14 〈ἐρίῳ〉 στεφανώσας φ? Markl. (Duebn.) sed cf. losephum c. Apion. II 36 (p. 1386 Hudson) Dionys. Hal. ad Pomp.786 || 17 Ἄρεος ΜΝ || 18 Ἡφαίσ- του (αισ in ras.) R!)

223
θεοὶ πίνοντες, καὶ γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων φεύγων, καὶ Ἀχιλλεὺς διώκων, [*]((X 9))
  • αὐτὸς θνητὸς ἐών, θεὸν ἄμβροτον,
    • καὶ ὀδυρόμενοι θεοί· [*]((Π 433))
  • ὤμοι ἐγών, ὅτε μοι Σαρπηδόνα φίλτατον
  • ἀνδρῶν,
    • ὁ Ζεὺς λέγει· καὶ αὖθις αὖ, [*]((Σ 54))
  • ὤμοι ἐγὼ δειλή, ὤμοι δυσαριστοτόκεια,
    • ἡ Θέτις λέγει· καὶ ὅσα ἄλλα ἐπὶ τούτοις Ὅμηρος μὲν ᾐνίξατο, Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο·

    αὐτὸς δὲ δὴ Σωκράτης, ὁ ἐραστὴς μὲν σοφίας, πενίας δὲ κρείττων, ἡδονῆς δὲ ἐχθρός, ἀληθείας δὲ φίλος, οὕτω σφαλεροὺς καὶ κινδυνώδεις λόγους ταῖς αὐτοῦ ὁμιλίαις ἀνεκέρασεν, ὥστε τὰ Ὁμηρου αἰνίγματα πόρρω πάνυ εἶναι τῆς αἰτίας, τοῖς ἐκείνου παραβαλλόμενα.

    Αὐτίκα καὶ ὁ μὲν περὶ τοῦ Διὸς τοιαῦτα ἀκούσας, καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος, καὶ τῆς Θέτιδος, καὶ τοῦ Ἡφαίστου, καταμαντεύεται τοῦ λόγου, ὡς φησὶ μὲν ταῦτα, ἕτερα δὲ αἰνίττεται· καὶ παρεὶς τῇ ἀκοῇ τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ ποιητῇ, καὶ συνεξαίρεται τῇ φαντασίᾳ, καὶ συναναπλάττει τὸν λόγον, ἀπιστῶν ὁμοῦ καὶ χαίρων τῇ τῆς μυθολογίας ἐξουσία.

    δὲ Σωκράτης ἡμῖν ἐπ᾿ [*](1 γελῶντες θεοὶ cf. Plat. republ. lII 389a vi. etiam simil or 4.4 b || 2 Ἀχιλλεὺς διώκων = or.23.1 d vi. etiam or. 7. 6 b || 4 ὀδυ- ρόμενοι θεοί vi. or. 5.5 c cf Plat. republ lII 388 b πολὺ δ᾿ ἔτι τούτων μᾶλλον δεησόμεθα μήτοι θεούς γε ποιεῖν ὀδυρομένους καὶ λέγοντας ὤμοι ἐγὼ δειλὴ sq. et c αἲ αἲ ἐγών, ὅτε μοι Σαρπήδονα sq.) [*](1 καὶ γελῶντες om. in mage add. man. eadem R! || 5 (et 8) ὦμοι || 8 δειλή in ras R! || 11 μὲν τῆς σοφίας α (θ) || 12 δὲ (ante φίλος) om suprascr. man antiqua R! || 13 αὐτοῦ α (θ) 15 καὶ ὁ] γὰρ ὁ Reiske (Duk. Duebn.) ἕκαστος Schenkl καὶ del. Markl)

    224
    ἀληθείᾳ διατεθρυλημένος, ἐπισφαλέστερος ἐν οἷς αἰνίττεται, διὰ τὸ ἀξιόπιστον μὲν ἐν τοῖς λόγοις, δυνατὸν δὲ τῇ μιμήσει, ἀνόμοιον δ᾿ ἐν τοῖς ἔργοις.