Dialexeis

Τὰ δὲ τῶν βαρβάρων τί χρὴ λέγειν; σχολῇ γὰρ ἂν ἐκεῖνοι τὰ Ὁμήρου μάθοιεν, ἀλλʼ εὕροις ἂν ὅμως καὶ ἐν βαρβάροις ἀρετὴν ἀπεσχισμένην τῶν Ὁμήρου ἐπῶν· ἦ γὰρ ἄν καὶ τὸ τῶν ῥαψῳδῶν γένος τὸ ἀνοητότατον εὐδαιμόνει κατὰ τὴν συνουσίαν τῆς τέχνης·

τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει. Καλὰ μὲν γὰρ τὰ Ὁμήρου ἔπη, καὶ ἐπῶν τὰ κάλλιστα, καὶ [*](13 ἀγνοοῦσιν τὸν Ὅμηρον sq. quod de Persis dicit Dio Chrys ll 51 οὐ γὰρ ἔχουσιν Ὅμηρον ἐπιτιμητὴν τῶν πολεμικῶν 16.17 βάρβαροι . . σχολῇ τὰ Ὁμήρου μάθοιεν sed cf. Aelian. v. hist. 12. 48 ὅτι Ἰνδοὶ . . τὰ Ὁμήρου ἔπη . . ᾄδουσιν οὐ μόνον ἀλλὰ καὶ οἱ Περσῶν βασιλεῖς Dio Chrys. 53. 6 ‖ 19 ἦ γὰρ sq vi simil. or. 1. 8 b (de grammatistis)) [*](1 in mge ϹΗ(Μειωϲαι)(vet schol u) R! | Σκύθαις 〈 ὁ δὲ〉 οὐδὲ α(δ Δ) ‖ 3 ἀέναον RN ἀένναον cett. (δ) ut semper fere 4 μία in ras. R! ‖ 5 ἀποφράξαι (ρα in ras.) R! | ἡ δὴ] ἡ δὲ θ 6 〈ἀδεὴς〉 add. Hob. ‖ 7 οὐδὲ Meiser ‖ 8. 9 καὶ πολὺ — χρείαν del. Meiser ‖ 17 σχολὴ | ἐκεῖνοι (εκει in ras.) R! ‖ 18. 19 ἀπεσχομένην H ἀπεσχοινισμένην MN α(δ) quod placet Reiskio )

Καλὸν μὲν ἐν πολέμῳ τὸ ὄρθριον, καλὸν δὲ ἐν συμποσίῳ τὸ παροίνιον, καὶ καλὸν μὲν Λακεδαιμονίοις τὸ ἐμβατήριον, καλὸν δὲ Ἀθηναίοις τὸ κύκλιον, καὶ καλὸν μὲν ἐν διώξει τὸ ἐγκελευστικόν, καλὸν δὲ ἐν φυγῇ τὸ ἀνακλητικόν· ἡδεῖα μὲν πᾶσα μοῦσα, ἀλλὰ τὸ τῆς χρείας οὐχ ὅμοιον πᾶσιν.

Ἄν τοίνυν καθʼ ἡδονὴν κρίνῃς Ὅμηρον ᾄδειν ἄνδρας, εἰσκυκλεῖς ποιητῶν χορὸν ἀκόλαστον καὶ βακχεύοντα, κρατοῦντα ἡδονῇ τῆς Ὁμήρου ᾠδῆς, ἀποχειροτονεῖς τῆς ἡδονῆς τὸν ἄνδρα.

Ἡδὺς μὲν γάρ, ἡδύς, ἀλλὰ τὸ κάλλος ἀκμαιότερον τῆς ἡδονῆς, καὶ μὴ παρέχον σχολὴν εὐφραίνεσθαι, ἀλλὰ ἐπαινεῖν· ἀλλʼ ἔπαινος σὺν ἡδονῇ μέν, ἀλλʼ οὐκ αὐτὸ [*](83 a) ἡδονή.