Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
τὸ δʼ ἀκμάζον, καὶ πράττειν δεινόν, καὶ τελεσιουργεῖν ἱκανὸν τὰ βουλευθέντα, συνῆψέν τε καὶ ξυνεκέρασεν διʼ ὑπηρεσίας προσταγμάτων τῷ βουλευτικῷ·
τρίτον δʼ αὗ, τὸ ἀργὸν τοῦτο πλῆθος καὶ ἀκόλαστον καὶ βάναυσον, καὶ μεστὸν μὲν ἐπιθυμιῶν, μεστὸν δὲ ἐρώτων, μεστὸν δὲ ὕβρεως, μεστὸν [*](Ed. Duebn. p.90)δὲ ἡδονῶν παντοδαπῶν, τρίτην ἔχειν μοῖραν, οἷον δῆμόν τινα ἀργόν, καὶ πολύφωνον, καὶ πολυπαθῆ, [*](9 δυνάμεις τρεῖς cf. Albin. 23 Apul. dogm. Plat. I 13 Ps. Plut. vit. Hom. 129 Sallust. 10 Plat Tim. 70a republ. IV 440 e Phaedr. 246a Diels dox. 587 12 ἀκρόπολιν i.e. ‘caput’ cf. Plat. republ. VIII 560 b τὴν . . ψυχῆς ἀκρόπολιν Tim. 70a Norden ann Fleck 18. 278 16 βουλευτικῷ cf. etiam Stob. ecl II 117 Norden ann. Fleck. 18. 277 1) ‖ 16. 17 τὸ ἀργὸν τοῦτο πλῆθος vi. or. 27 6 c συνεπιθυμῇ δὲ sq. or. 29. 3 a καὶ οὗτοι sq. vi. etiam or. 15. 5 a τοσούτῳ ὄχλῳ ἀργῶν 17 ἀκόλαστον 2q. non ἀπολαυστικὸν sed παθητικὸν μέρος ψυχῆς spectat ut or. 27. 5 d sq. 20 οἷον δῆμόν τινα v. or. 7. 2 c πολύφωνον καὶ πολυπαθῆ ═ or. 7. 2 d) [*](1 εἴτε — 6 ἀνδρῶν p) [*](3 ἀυδήροις (sic!) MN ‖ 4 Ἐλέᾳ φ α p (δ Δ) ‖ 7 οὑτοσὶ Markl. 15 συνεκέρασε MNα(δ Δ°) ‖ 16 ἀργὸν] ἄλογον Markl. ‖ 19 ἔχει MN)
Ταύτῃ δὴ νενεμημένης τῆς ψυχῆς τὴν οἰκονομίαν τῆς τοῦ ἀνθρώπου συντάξεως, στάσις ἐγγίγνεσθαι φιλεῖ, αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ ἐν πόλει πάθος·
ὧν ἡ μὲν εὐδαίμων πόλις βασιλεύεται, τῶν ἄλλων μερῶν εἰκόντων κατὰ τὸν τοῦ θεοῦ νόμον τῷ δυναμένῳ καὶ πεφυκότι ἐξηγεῖσθαι·
ἡ δὲ ταύτης ἐλλειπεστέρα κατʼ εὐδαιμονίαν πόλις, ἀριστοκρατίαν ὀνομάζουσο τὴν τῶν ἐν δυνάμει ξυνεληλυθότων ἀρχήν, ἐλάττων μέν ἐστιν βασιλευομένης, κρείττων δὲ δημοκρατουμένης, ἰσχυρὰ μέν τις καὶ πρακτική, κατὰ τὴν Λακωνικήν, ἢ Κρητικήν, ἢ Μαντινικήν, ἢ Πελληνικήν, ἢ Θετταλικὴν πολιτείαν ἱσταμένη, φιλότιμος δὲ ἄγαν καὶ φιλόνεικος, καὶ δύσερίς, καὶ πολυπράγμων, καὶ ἰτητική, καὶ θαρσαλέα.
Τρίτον δʼ αὗ πολιτείας γένος, ὄνομα μὲν [*](79 a)εὔφημον δημοκρατία, τὸ δὲ ἀληθὲς ὀχλοκρατία, κατὰ τὴν Ἀττικήν, ἢ Συρακοσίαν, ἢ Μιλησίαν, ἤ τινα ἄλλην πλήθους ἰσχύν, πολύφωνόν τε καὶ ἀκόλαστον καὶ παντοδαπόν.
Τριῶν δὴ πολιτειῶν, τρία τʼ οὖ τιμήματα βίων ἴδοις ἂν ἐν ἀνθρώπου ψυχῇ·
κατὰ μὲν τὸ βουλευτικόν καὶ ἀρχικὸν καὶ ἐκποδὼν τῇ πράξει τὲ καὶ [*](1 ἔμπληκτον ═ or. 7. 2 d ‖ 5. 6 δυναμένῳ καὶ πεφυκότι vi or 38 6 d ‖ 10 Λακωνικήν, ἢ Κρητικὴν cf Plato republ. 8 544c vi. etiam or. 27. 7 a) [*](1 δὴ] δὲ ‖ 1. 2 τῇ οἰκονομίᾳ Reiske (Duebn) ‖ 3 πόλει] πόλεσι Reiske (Duebn.) post πάθος lacunam indic Markl. sed ὧν (scil πόλεων) ἡ . . πόλις eadem structura qua or. 12. 4 f πονη- ρῶν . . ὁ μοχθηρὸς intellegendum ‘ibi, in ea reʼ ‖ 5 τῷ in ras. R! ‖ 6 ἐλλιπεστέρα Ϛ (δ Δ) ‖ 8 cum ἐλάττων denuo man. prior incipit M | ἐστιν om. N (qui ἐβασιλευομένης) α(δ) ‖ 16 Συρακου- σίαν Ϛ(δ Δ°) ἤ τινος ἄλλου Nα(δ) ‖ 18 παντοδαπόν (όν in ras ex ων?) R! 19 τρία — 20 ψυχῇ om. M | δʼ αὖ N αὖ δ ταῦτα Reiske (Duebn.) τιμήματα (vi p. 204. 2 δευτέρως τιμώμενον) R μι- μήματα cett.(δ Δ) βίων del. Markl (de duplici editione cogitans) )
Καὶ τοῦτο μὲν ἐατέον καὶ ἀποχειροτονητέον τοῦ ἀρίστου· θεωρίαν δὲ πράξει παραβαλλομένην, ἑκατέραν τυγχάνουσαν τοῦ καλοῦ, τὴν μὲν θεωρίαν κατὰ τὴν γνῶσιν, τὴν δὲ πρᾶξιν κατὰ τὴν ἀρετήν, ποτέραν προτιμητέον; Ἀποκρίνεται ὁ λόγος·
ὅτι εἰ μὲν κατὰ τὴν χρείαν αὐτὴν ἱστάμεθα, τιμητέον τὴν πρᾶξιν· εἰ δὲ κατὰ τὴν αἰτίαν τοῦ γενομένου καλῶς, προτιμητέον τὴν θεωρίαν. Ὥστε καὶ σπονδὰς ἑκατέρῳ σπεισάμενοι, νείμωμεν τὰς δυνάμεις καὶ τὸ σχῆμα τοῦ βίου τοῖς ἀνδράσιν ἢ κατὰ φύσιν, ἢ καθʼ ἡλικίαν, ἢ κατὰ τύχην.
Καὶ γὰρ φύσει διαφέρει ἕτερος ἑτέρου· ὁ μὲν ἐν πράξει ἐξασθενῶν, εὐχερὴς δέ τις ὢν κατὰ τὴν ψυχὴν πρὸς θεωρίαν· ὁ δὲ ἐν μὲν θεωρίᾳ καματηρὸς ὤν, πράττειν δὲ ἐρρωμένος.
Διίστησιν [*](1 θεωρητικὸν sq. cf. Stob. ecl lI 144 Archyt. ap. Stob ecl II 130 Dio Chrys III 41 Albin. 33 Themist. II 35 Plut. lib educ 10. ‖ 5 καὶ τοῦτο sq. cf. Plut. educ lib. 10 τριῶν γὰρ ὄντων βίων ὧν ὁ μέν ἐστι πρακτικός, ὁ δὲ θεωρητικός, ὁ δὲ ἀπο- λαυστικός, ὁ μὲν ἔκλυτος καὶ δοῦλος τῶν ἡδονῶν, ζωώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν· ὁ δὲ θεωρητικὸς τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτά- νων, ἀνωφελής· ὁ δὲ πρακτικὸς ἀμοιρήσας φιλοσοφίας ἄμουσος καὶ πλημμελής ‖ 10 εἰ μὲν sq. vi. or. 27. 4 d (de virtute) cf. Ps. Plut. vit. om. 144 ὁ βίος ἐκ πράξεων καὶ λόγων συνέστηκε Muson. ap. Stob. flor 27. 78 Diog Laert. VII 92 (Panaetii) Albin. 3 Archyt. ap. Stob. ecl II 230 Dio Chrys. III 41 Themist lI 35 Plat republ VIII 544 d) [*](1 θεωρητικὸν 〈ὂν〉 Reiske ‖ 5. 6 ἀποχειροτονητέον γε (τε N) τοῦ N φ α (δ) ‖ 6. 7 παραβάλλομεν Heins. ἢν (εἰ) παραβάλλομεν Dav. (Markl.) 10 αὐτῶν Markl. τιμητέον] προτιμητέον Markl. (Duebn.) et ita Schenkl ‖ 17 θεωρίαν (ω in ras.) R! )
Νέος μὲν γὰρ ὢν ὁ φιλόσοφος πραττέτω, λεγέτω, πολιτευέσθω, στρατευέσθω, ἀρχέτω. Καὶ γὰρ οἱ Πλάτωνος ἐπὶ Σικελίαν δρόμοι καὶ πόνοι, καὶ περὶ Δίωνα σπουδή, κατὰ τὴν ἀκμὴν ἐγίγνοντο τῆς ἡλικίας·